သဗၺညူ ဗုဒၶ
Good Words
ဒီဆုိဒ္ရွင္၏ စိတ္ရင္းနဲ႔ ဆႏၵ
ကိုယ္ေရးရာဇဝင္
- တိုးတိုး
- ဘဝဆုိတာ အၿမဲတမ္း ေျပာင္းလဲေနတယ္...၊ အမွန္တရားကလဲ ကမၻာပတ္ဖို႔ သူ႔ဖိနပ္ေလးကုိ ရွာေနတုန္းပဲ...
ရက္စြဲ
Bangkokဘဝသံသရာ
သူတို႔လို ရႊင္ျမဴးႏိုင္ပါေစ...
စမ္းေရအိုင္ထဲမွာ အလြမ္းေျပ ထိုင္ေနခ်င္လုိက္တာSunday, April 27, 2014
အခ်စ္နဲ႔ေတြ႔တဲ့အခါ ေျပာင္းလဲလာတဲ့ အရာမ်ား
7:50 PM | 
Posted by
တိုးတိုး
ဒါ့အျပင္ ကိုယ့္ရဲ့ ခႏၵာကိုယ္မွာလည္း အခ်စ္စိတ္ေၾကာင့္ ေျပာင္းလဲသြားတာမ်ိဳးေတြ ရွိေနပါ
တယ္။ အဲဒါေတြကေတာ့
၁။ ဦးေႏွာက္ရဲ့ လုပ္ေဆာင္မႈေတြ ေျပာင္းလဲသြားပါတယ္။
ျမင္ျမင္းခ်င္း ခ်စ္သြားမ်ိဳးက ျဖစ္ႏိုင္တယ္၊ မျဖစ္ႏိုင္ဘူးဆိုတာ ျငင္းခုန္ၾကတဲ့အခါ
Sexual Medicine ဂ်ာနယ္မွာေတာ့ ျမင္ျမင္ခ်င္း ခ်စ္တာမ်ိဳးက ျဖစ္ႏိုင္တယ္လုိ႔ ဆိုထားၿပီး စကၠန္႔ပိုင္းေလးအတြင္းမွာ ခ်စ္သြားတတ္တယ္လုိ႔လည္း ေဖာ္ျပထားပါတယ္။
၂။ ႏွလံုးခုန္တာ ေႏွးသြားတတ္ပါတယ္။
အခ်စ္နဲ႔ ထိေတြ႔ေနသူတေယာက္ဟာ ေဟာ္မုန္းအေျပာင္းအလဲ ရွိကိုရွိပါတယ္။
ဒါဟာ ေသြးဖိအားနဲ႔ ႏွလံုခုန္ႏႈန္းေတြနဲ႔လည္း ဆက္စပ္တာပါ။
၃။ အိပ္မေပ်ာ္တဲ့ ျပႆနာေလးေတြ ရွိလာပါတယ္။
လြမ္းရ၊ ေဆြးရတာေတြ၊ ကိုယ့္ရဲ့ စိတ္ဆႏၵေတြေၾကာင့္ ညဘက္ အိပ္မေပ်ာ္တာမ်ိဳးေတြ
ေတာင္ ျဖစ္လာတတ္ပါတယ္။
၄။ သ၀န္တိုတတ္လာပါတယ္။
ကိုယ့္ခ်စ္သူက တျခားေကာင္မေလးတေယာက္နဲ႔ ရင္းရင္းႏွီးႏွီးစကားေျပာဆိုေနတာကို
ျမင္လိုက္တာနဲ႔ သ၀န္တိုလာတတ္ေရာ။ ဖေလာ္ရီဒါ တကၠသိုလ္ရဲ့ စာတမ္းေတြမွာ ေဖာ္ျပ
ထားတာကေတာ့ အခ်စ္ေၾကာင့္ သူ/သူမဟာ ကုိယ့္ရဲ့ လက္တြဲေဖာ္ကို အလြန္အက်ဴး ကာကြယ္
ေပးတာမ်ိဳးေတြေတာင္ ျဖစ္လာပါသတဲ့။
၅။ အရာရာတုိင္းဟာ ခ်ိဳၿမိန္ေနပါတယ္။
အေမရိကန္စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာ အသင္းအဖြဲ႔ကေတာ့ ခ်စ္သူနဲ႔အဆင္ေျပေနတဲ့သူေတြဟာ
အရာရာတုိင္းကို ခ်ိဳၿမိန္တယ္လို႔ ခံစားမိၾကၿပီး စားေန၊ ေသာက္ေနတဲ့ အစားအစာေတြကို
ေတာင္ ပိုမုိအရသာရွိတယ္လို႔ ခံစားတတ္ၾကပါသတဲ့။
၆။ ပိုမိုခ်ိဳသာတဲ့ အသံနဲ႔ ဖုန္းေျပာတတ္လာတယ္။
ကိုယ့္ခ်စ္ရတဲ့သူနဲ႔ ဖုန္းေျပာၿပီဆို ဘယ္သူမဆို ခ်ိဳခ်ိဳသာသာေလးပဲ ေျပာဆိုတတ္ၾကပါတယ္။ ဒါကလည္း ေလ့လာမႈေတြထဲက တခုေပါ့။
၇။ သင့္ရဲ့ အရိုးေတြဟာ ပိုမိုသန္မာလာပါတယ္။
ေလ့လာေတြ႕ရွိမႈေတြထဲက တခုကေတာ့ အိမ္ေထာင္ေရးသာယာတ့ဲ အတြဲေတြဟာ
ပိုမုိေကာင္းမြန္ၿပီး သန္မာတဲ့ အရိုးေတြပိုင္ဆိုင္လာၾကပါသတဲ့။
Ref:womenshealthmag.com
Trend Myanmar
(ToeToe)
Labels:
ဘဝအတြက္ ႀကဳိးစားေနခိ်န္မွာ
ဘဝအတြက္ ႀကဳိးစားေနခိ်န္မွာ ဒါေတြ ေရွာင္ပါ
********************
မပ်င္းနဲ႔********************
ပ်င္းရိေနရင္ ကိုယ္လိုခ်င္တဲ့ ပန္းတိုင္တခုကို ေတာ္ေတာ္နဲ႔ မေရာက္ဘူး။ ေျပာတုန္း,စီမံကိန္း
ခ်တုန္းကေတာ့ မုိးလားကဲလားနဲ႔ တကယ္လည္း လုပ္မယ္က်ေတာ့ ေနပူတယ္၊ မုိးရြာတယ္၊ ဇာတ္ေက်ာတတ္တယ္၊ ေခါင္းကိုက္တယ္၊ ဖ်ားတယ္နဲ႔ဆုိ ေတာ္ေတာ္နဲ႔ ခရီး မေရာက္ေတာ့
ဘူးေလ။ ဒီေတာ့ မပ်င္းဖို႔လိုပါတယ္။
မေတြေဝနဲ႔
ေလာကီလူသားေပးပဲ။ တခါခါ ႀကိဳးစားေနရင္းနဲ႔ စိတ္ဓာတ္က်တဲ့အခါ ႀကံဳတတ္မယ္။
ငါဘာလုပ္ေနတာပါလိမ့္။ ဒါကို လုပ္လိုက္ေတာ့ေကာ ငါ့အတြက္ ဘာထူးလာမွာလဲ။
အဲ့ထက္ဆုိးတာက တခုခုကို ရည္ရြယ္ၿပီး လုပ္ေနရင္းတန္းလန္း ရည္ရြယ္ခ်က္ေပ်ာက္
သြားတာမ်ိဳးေပါ့။ အဲဒါ ေတြေဝတာ။ ႀကိဳးစားေနသူ တေယာက္က မေတြေဝဘူး။
ခဏေလး ပ်င္းလို႔ ဟိုေတြးဒီေတြး လုပ္လိုက္တာနဲ႔ ေတြေဝသြားတတ္ပါတယ္။
ဒီေတာ့ ေတြေဝရင္ ဘဝခရီး ေႏွာင့္ေႏွးပါတယ္။
မစုိးရိမ္နဲ႔
ျဖစ္ေတာင္မလာေသးဘူး။ ငါလုပ္ေကာ လုပ္ႏိုင္ပါ့မလား။ ငါ့အတြက္ လံုေလာက္တဲ့
Resource ေတြ ရွိေကာ ရွိရဲ ႔လား။ လုပ္လိုက္တာေတာ့ ဟုတ္ပါၿပီ။ ရလဒ္က ေသခ်ာပါ့မလား
အစရွိသျဖင့္ စုိးရိမ္စိတ္ ဝင္တတ္ၾကပါတယ္။ ဒါေတြက မလုပ္ခင္ မေလွ်ာက္ခင္ကတည္း
က Plan ခ်ထားရမွာေလ။ အဲဒါေတြ မခ်ထားရင္ေတာ့ စုိးရိမ္စိတ္က အၿမဲလိုလို ဝင္ေနမွာပဲ။
အားမငယ္နဲ႔
ငါ့ရဲ့ ေဘာ္ဒါေတြမ်ား၊ သူတို႔ေတြမ်ား ဘာေတြျဖစ္ကုန္ၿပီ၊ ညာေတြျဖစ္ကုန္ၿပီ၊ ငါ့က်ေတာ့ ဘာမွ ျဖစ္မလာေသးပါလား အစရွိသျဖင့္ အားငယ္စိတ္က ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ဝင္တတ္ၾကပါ
တယ္။ အဲ့လို ဝင္စရာမလိုပါဘူးကြယ္။ သူတို႔လည္း ထမင္းစား၊ တို႔လည္း ထမင္းစားေပမယ့္
ဘဝေပး ကုသိုလ္၊ ကံၾကမၼာေၾကာင့္ သူတို႔ျမန္ျမန္ ျဖစ္သြားၾကတာပဲ။ (ဘာျဖစ္တာလဲေတာ့
မသိဘူး) ကိုယ္ထက္ သူတုိ႔က ဘဝရဲ့အဓိပၸါယ္ကုိ ေစာေစာစီးစီး ရွာမွီးခြင့္ ရသြားတယ္လို႔ပဲ
သေဘာထားလိုက္။ ဘာႀကီးျဖစ္မွ၊ ညာႀကီးျဖစ္မွ ေအာင္ျမင္တယ္လို႔ မေခၚဘူး။ ကိုယ္က်င္
လည္ေနရတဲ့ အေျခအေနထဲမွာ စိတ္အေက်နပ္ဆံုး အေကာင္းဆံုး ဖန္တီးလိုက္ႏိုင္ျခင္းက လည္း ေအာင္ျမင္ျခင္းတမ်ိဳးပဲ။ ၿပီးေတာ့မွ ေနာက္တဆင့္တက္ေပါ့။ ဒီေတာ့ ေတြးၿပီး အားငယ္
ေနမယ့္အစား သူတို႔ထက္ ပိုၿပီး ႀကိဳးစားဖို႔ အားရွိေနလိ႔ု ေနာက္က် တယ္ဆုိတဲ့ ခံယူခ်က္
ထားရပါမယ္။ လံုးဝ အားမငယ္ပါနဲ႔။
အခ်စ္ဆိပ္ မတက္နဲ႔
ထူးဆန္းတယ္ဟုတ္။ မထူးဆန္းပါဘူး။ ပတ္ဝန္းက်င္မွာ ေတြ႔ေနရလို႔ပါ။ လူေတြက ႀကိဳးစား
ေနရင္းနဲ႔ အရမ္း Romantic ဆန္သြားရင္ ေရာင့္ရဲသြားတတ္ၾကပါတယ္။ ေတာ္ၿပီေလ။
တူႏွစ္ကိုယ္ တဲအုိပ်က္မွာ ေနရတာမ်ိဳးမဟုတ္ေတာင္ တိုက္ခန္းေလး တလံုးနဲ႔ ေနရရင္
ၿပီးပါၿပီ ဆုိတာမ်ိဳးနဲ႔ ဘဝရည္မွန္းခ်က္ေတြကို အတိုက္စားခံလိုက္ၾကတယ္။ Love ဆုိတာႀကီးက
The Whole Life မဟုတ္ပါဘူး။ Just a part of life ပါေလ။
စိတ္ညစ္ေနတုန္း အားေပးေဖာ္ေလးရွိ၊ ပင္ပန္းေနတုန္း ေရတိုက္မယ့္သူရွိတာက
ေကာင္းေပမယ့္ ဘယ္သြားသြား ေျခေတာက္မွာ တြဲပါေနမယ့္ ေက်ာက္ခဲတုံးႀကီး
ျဖစ္ေနရင္ေတာ့ လံုးဝ မေကာင္းဘူး။
စိတ္ႏွလံုး ယာယီေပ်ာ္ရႊင္မႈအတြက္ အတၱစိတ္ နည္းဖို႔အတြက္ ေပးဆပ္တယ္ဆုိတဲ့ အခ်စ္မ်ိဳးက လိုအပ္တာေတာ့ ဟုတ္ပါတယ္။ သုိ႔ေပမယ့္ အလုပ္လုပ္ေနလည္း ဖုန္းေတြဆက္၊ ညအိပ္
လည္းဆက္၊ မအိပ္လည္းဆက္၊ တပတ္မွာ ၇ ရက္ေတြ႔၊ ေတြ႔ေတာ့..၂၄ နာရီ၊ ၈ နာရီက
အျပင္မွာ၊ ၈ နာရီက အြန္လုိင္းမွာ အိပ္ခ်ိန္ေတာင္ ညက အိပ္မက္ဆုိး မက္လို႔ ကိုကို႔ကို
သတိရလု႔ိပါ ဘာညာနဲ႔ မိမိရဲ့ တိုးတက္ခ်င္တဲ့ စိတ္ကေလးေတြ ေရာင့္ရဲသြားၾကမွာ အမွန္ပါပဲ။
ဒီေတာ့ ခ်စ္ေတာ့ ခ်စ္ႏိုင္ပါတယ္။
သုိ႔ေပမယ့္ Target တခုထားၿပီး ႀကိဳးစားေနစဥ္ ကာလမွာ အဆိပ္ေတာ့ မတတ္ပါနဲ႔။
ေျဖေဆးမရွိပါဘူး။ ႀကိဳးစားေနတဲ့ လူငယ္ေတြအတြက္ က်ရႈံးေစမယ့္ အေၾကာင္းျပခ်က္
တခု ျဖစ္ပါတယ္။
အေပ်ာ္ မမက္နဲ႔
စိတ္ထြက္ေပါက္၊ စိတ္ထြက္ေပါက္ဆုိၿပီး ေဘာ္ဒါေတြနဲ႔ ေသာက္လိုက္မယ္။ စားလိုက္မယ္။
ကဲလိုက္မယ္။ လုပ္ေတာ့ လုပ္ေပါ့။ ဒါကိုလည္း Limit ေလးေတာ့ ထားေလ။ ကိုယ္လက္ရွိ
လုပ္ေနတဲ့ လုပ္ငန္းေဆာင္တာေတြကို ပ်က္ျပားေလာက္ေအာင္ အေပ်ာ္ေတြ အရမ္းမ်ား
ေနရင္လည္း မေကာင္းဘူး။ ၿပီးေတာ့မွ ငါ့ကို အရက္ဝိုင္းတုိက္ ေကာင္ေတြ သူတုိ႔က်ေတာ့
Project ၿပီးသြားပါလားဟ ဆုိၿပီး ေနာင္တေတြ ရေနလိမ့္မယ္။ အခ်ိဳ ႔က ကိုယ့္ ေအာင္ျမင္မႈ
အတြက္ တဖက္သားကို လမ္းလြဲေအာင္လုပ္ဖို႔ ဝန္မေလးဘူး။ ဒီေတာ့ ကိုယ့္ကိုအခ်ိဳသတ္ၿပီး
ဆီဆမ္း ပဲဆီနံ႔ေလး ေမြးလိုက္တာလို႔ ေရရြတ္ေနရင္း ဘဝပ်က္သြားပါမယ္။ အခ်ိဳ ႔က်ေတာ့
လည္း ဘယ္သူမွ မဖ်က္ပဲ ကိုယ္တိုင္ ဝါသနာနဲ႔ကို ေပ်ာ္တတ္တာလည္း ရွိတယ္ေလ။
Limit ေလးနဲ႔ေတာ့ ကဲၾကေပါ့။ ဣေျႏၵရရေလး ေပ်ာ္ႏိုင္ပါတယ္။
ဒါနဲ႔ ထပ္ေလာင္းေျပာခ်င္တာက ႀကိဳးစားေနတဲ့ ဘဝရဲ ႔ အရသာဆုိတာဟာလည္း
ပန္းတိုင္ေရာက္မွ ခူးဆြတ္ရမွာ မဟုတ္ပါဘူးေနာ္။ အသီးမသီးေသးေပမယ့္ အရြက္ေတြ
ခူးၿပီး ဟင္းစားလုပ္ႏိုင္ပါေသးတယ္။ တခါတေလက် ႀကိဳးစားေနရင္းနဲ႔ အခ်ိဳ ႔က
Quality of Life ကုိ ေမ့သြားၾကတယ္ေလ။ ဒီေတာ့ ေအာင္ျမင္မႈအတြက္
ပန္းတိုင္ကို ထားရွိေပမယ့္ ေပ်ာ္ရႊင္မႈအတြက္ကေတာ့ စကၠန္႔တိုင္းဟာ ပန္းတိုင္ပါပဲ။
MM Forward
(ေႏြႏွင္းမိုး)
ႀကံဳလာတဲ့ ေလာကဓံကို ရင္ဆုိင္ႏုိင္ဖုိ႔
ေလာကဓံကို ရင္ဆုိင္ႏိုင္ဖုိ႔
*******
တခါတုန္းက ဥာဏ္ပညာထက္ျမက္ၿပီး အေတြ႔အႀကံဳ ၾကြယ္၀တဲ့ ပညာရွိႀကီးတဦး ရွိပါတယ္။သူ႔ဆီကို တေန႔မွာေတာ့ ေလာကဓံဒဏ္ေတြေၾကာင့္ စိတ္ပ်က္အားေလ်ာ့စြာနဲ႔ ဝမ္းနည္း
ပူေဆြးၿပီး ငိုေၾကြးေနတဲ့ လူငယ္တေယာက္ ေရာက္လာပါတယ္..
ပညာရွိႀကီးက ထိုလူငယ္ကို ေရတဖန္ခြက္ သြားယူခိုင္းၿပီး ဆားတဆုပ္ကိုလဲ ယူလာခိုင္း
ပါတယ္။ ေရဖန္ခြက္ထဲကို ဆားတဆုပ္ ထည္႕လိုက္ၿပီး ေရာေမႊလိုက္ကာ ထိုလူငယ္ကို
ေသာက္ေစပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ဘယ္လိုအရသာမ်ိဳး ရွိသလဲလို႔ ေမးတဲ့အခါ ထိုလူငယ္က
“ခါးတူးေနေအာင္ ငံပါတယ္”လို႔ ျပန္ေျဖပါတယ္။
ဒီေတာ့ ပညာရွိႀကီးက အသာၿပံဳးလိုက္ရင္း ထိုသူငယ္ကို ဆားတဆုပ္ကို ယူလာခဲ့ပါလို႕႔
ခိုင္းလိုက္ၿပီး သူနဲ႔အတူ လမ္းေလွ်ာက္ဖို႔ ၿမိဳ့အျပင္ဘက္ကို ေခၚလာခဲ႕ပါတယ္။ ၿမိဳ့အျပင္
ဘက္ကို လမ္းေလွ်ာက္လာၾကရင္း အလြန္က်ယ္ေျပာၿပီး ၾကည္လင္လွတဲ့ ေရကန္ႀကီးတကန္ အနား ေရာက္လာၾကတယ္။
ဒီအခါမွာ ပညာရွိႀကီးက ထိုလူငယ္လက္ထဲမွာ ပါလာတဲ့ ဆားတဆုပ္ကို ေရကန္ထဲ
ပစ္ထည့္ခိုင္းလိုက္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ လူငယ္ကို “ ကဲ အခု ကန္ထဲက ေရကို ေသာက္
ၾကည္႕ပါဦး”လို႔ ခိုင္းလိုက္တဲ့အခါ ထိုလူငယ္ကလည္း ကန္ထဲကေရကို လက္ခုပ္နဲ႔ ခပ္ယူ ၿပီး ေသာက္လိုက္ပါတယ္။
ပညာရွိႀကီးက လူငယ္ ေရေသာက္ၿပီးတဲ႕အခါ “အခုေရာ ကန္ထဲက ေရက ဘယ္လိုအရသာ
ရွိသလဲ” လို႔ ေမးလိုက္တယ္။
ဒီေတာ့ လူငယ္က “ လတ္ဆတ္ၿပီး ခ်ိဳျမတဲ့ ေသာက္ေရရဲ့ နဂိုအရသာ အတိုင္းပါပဲ” လို႔
ျပန္ေျဖပါတယ္။
“ေစာေစာတုန္းက ေရခြက္ထဲကို ဆားထည့္ၿပီး ေသာက္လိုက္သလို ငံေသးရဲ့လား” လို႔
ျပန္ေမးျပန္တဲ့အခါ
“ မငံေတာ႕ပါဘူး.”လို႔ လူငယ္က ျပန္ေျဖလိုက္ပါတယ္။
ဒီေတာ့မွ ပညာရွိႀကီးဟာ လူငယ္ေလးရဲ့ လက္ကို ဆုပ္ကိုင္ၿပီး ပုခံုးကို အသာအယာ
ပုတ္လိုက္ကာ
“ငါတို႔ ဘ၀ေတြရဲ့ ထိခိုက္နာက်င္မႈ၊ ဆံုးရႈံးခါးသီးမႈေတြဟာ ဘာနဲ႔တူသလဲဆိုရင္ ဆားနဲ႔
တူပါတယ္။ ဘ၀မွာ ႀကံဳလာတဲ့ နာက်င္ဆံုးရႈံးမႈေတြကို ခံစားရတဲ့ အတိုင္းအတာဟာ
မင္းက ဘယ္လိုခြက္မ်ိဳးနဲ႔ ခံယူမလဲ ဆိုတာနဲ႔ပဲ သက္ဆိုင္တယ္။
မင္းက ခြက္ေသးေသးနဲ႔ ခံယူမယ္ဆိုရင္ ထိခိုက္ဆံုးရံႈးမႈကို သိပ္ကိုႀကီးမားတယ္လို႔ မင္းထင္ လိမ့္မယ္။ ေရကန္လို က်ယ္ေျပာလွတဲ့ ခြက္ႀကီးႀကီးနဲ႔ ခံယူမယ္ဆိုရင္ အဲဒီ ဆံုးရႈံးမႈ၊
စိတ္ထိ ခိုက္နာက်င္မႈေတြဟာ ဘာမွ ေျပာပေလာက္တဲ့ ဆံုးရႈံးမႈ၊ ထိခိုက္နာက်င္မႈ
မဟုတ္ေတာ့ဘူးေပါ့ ။”
“ ဒီေတာ့ ဘ၀မွာ ထိခိုက္ဆံုးရႈံးမႈေတြ၊ နာက်င္ ခါးသီးတာေတြ ႀကံဳလာတိုင္း ခြက္ႀကီးႀကီးနဲ႔
ခံယူႏိုင္ေအာင္ ႀကိဳးစားပါ။ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ဖန္ခြက္တလံုး မျဖစ္ေစပါနဲ႔ ေရကန္တကန္အျဖစ္
ေျပာင္းလဲ က်င့္ႀကံလိုက္ပါ။
ဒီလိုဆိုရင္ နာက်င္ခံစားေနရတာေတြဟာ ေရကန္ထဲေရာက္သြားတဲ့ ဆားတဆုပ္လို
ေလွ်ာ့ပါး သက္သာသြားပါလိမ္႕မယ္”လို႔ ေျပာလိုက္ပါတယ္။
“Stop being a glass. Become a lake.” တဲ့။
ငါတို႔လဲ ဘ၀မွာလဲ ႀကံဳလာတဲ့ ခါးသီးနာက်င္မႈေတြကို ေရဖန္ခြက္ေလးနဲ႔ မခံယူပဲ
ေရကန္ႀကီးနဲ႔ ခံယူႏိုင္ေအာင္ ႀကိဳးစားသင့္လွတယ္ မဟုတ္ပါလား ? အဲဒါဆုိရင္...
from Fb
(ေႏြႏွင္းမိုး)
အိမ္ေျပးမေလး
*********************
ေကာင္မေလးတေယာက္ သူ႕ အေမနဲ႔ အႀကီးအက်ယ္ ရန္ျဖစ္ၿပီး အိမ္ေပၚကေနေျပးဆင္းသြား
တယ္။ ဒီအိမ္ကို လံုး၀ျပန္မလာေတာ့ဘူးလို႔ ဆံုးျဖတ္လိုက္တယ္။ သူ အျပင္မွာ တေနကုန္
ေလွ်ာက္သြားေနတာ ဗိုက္ကလဲ ဂလုဂလု ျမည္ေနၿပီ။ ဒါေပမဲ့ သူ႔မွာ ပိုက္ဆံမပါဘဲ ထြက္လာ
ခဲ့တာ၊ အိမ္ျပန္ၿပီး ထမင္းစားဖို႔ မ်က္ႏွာလဲ မရွိေတာ့ဘူး။
ညေရာက္ေတာ့ သူေခါက္ဆြဲဆိုင္တဆိုင္နား ေရာက္လာခဲ့တယ္။ ေခါက္ဆြဲအနံ႔ကလဲ
ေမႊးႀကိဳင္ေနေတာ့ တပြဲေလာက္စားခ်င္စိတ္က အရမ္းကို ျပင္းျပေနတယ္။ ပိုက္ဆံ
ပါမလာေတာ့ တံေတြးကိုပဲ ျပန္ျပန္ မ်ိဴခ်ေနရတာေပါ့။
ရုတ္တရက္ ေခါက္ဆြဲဆိုင္ပိုင္ရွင္က “သမီး ေခါက္ဆြဲစားမလို႔လား”လို႔ ေမးေတာ့ သူကလဲ
ရွက္ရွက္နဲ႔ “အင္း… ဒါေပမဲ့ သမီးမွာ ပိုက္ဆံမပါလာဘူး”လို႔ ျပန္ေျဖလိုက္တယ္။ ဆိုင္ပိုင္
ရွင္ကလဲ “ရတယ္။ ဒီေန႔ ငါေကၽြးတာလို႔ပဲ ထားလိုက္ပါေတာ့”လို႔ ေျပာလိုက္တယ္။
မိန္းကေလးကလဲ ကိုယ့္နားကိုေတာင္ မယံုႏိုင္ေလာက္ေအာင္ျဖစ္ၿပီး ဆိုင္ထဲ ၀င္ထိုင္
လိုက္တယ္။
မၾကာခင္မွာပဲ ေခါက္ဆြဲ ေရာက္လာၿပီး သူ ၿမိန္ရည္ရွက္ရည္ စားၿပီးေတာ့...
“ဦးေလး က အရမ္းသေဘာေကာင္းတာပဲ”လို႔ ေျပာလိုက္တယ္။
ဆိုင္ပိုင္ရွင္က
“အဲ… ဘာလို႔လဲ ?”
သူက “ဟုတ္တယ္ေလ၊ သမီးတို႔ တခါမွ မေတြ႔ဖူးပဲနဲ႔ ဦးေလးက သမီးေပၚ ဒီေလာက္
ေကာင္းတာ၊ သမီးေမေမနဲ႔ မတူဘူး၊ သမီးဘာလိုခ်င္လဲ ဘယ္လိုစဥ္းစားေနတာလဲ
ဆိုတာကို နားလည္ မေပးႏိုင္ဘူး။ အရမ္းစိတ္ဆိုးတာပဲ ”လို႔ ျပန္ေျပာလိုက္တယ္။
ဆိုင္ပိုင္ရွင္က ရယ္ၿပီး ျပန္ေျပာတယ္ “သမီးေလး… ငါက နင့္ကို ေခါက္ဆြဲေလး တပြဲ
ေကၽြးယံုနဲ႕႔ နင္ ငါ့ကုိ အဲသေလာက္ ေက်းဇူးတင္ေနရင္… နင့္အေမက နင့္ကို အႏွစ္
၂၀ ေက်ာ္ ထမင္းခ်က္ေကၽြးလာတာ နင္ သူ႔ကို ပိုၿပီး ေက်းဇူးမတင္သင့္ဘူးလား ?”
ဆိုင္ပိုင္ရွင္က ဒီလိုေျပာၿပီးေနာက္မွာ ေကာင္မေလးဟာ အိပ္မက္ထဲက ႏိုးလာသလို
သေဘာေပါက္ၿပီး မ်က္ရည္မ်ား စီးက်လာတယ္။ က်န္ေနေသးတဲ့ ေခါက္ဆြဲကို ဆက္
မစားႏိုင္ေတာ့ပဲ အိမ္ကို ျပန္ေျပးခဲ့တယ္။
အိမ္ေရွ႕လမ္းထိပ္ ေရာက္ေတာ့ သူ႔ေမေမဟာ ပူပန္ေသာကမ်ားစြာနဲ႔ ဟိုဟိုဒီဒီ
ေမွ်ာ္ေနတာကို အေ၀းကေန လွမ္းျမင္လိုက္ရတယ္။
သူ႔စိတ္ထဲမွာေတာ့ ေထာင္ေသာင္းမကေသာ ေတာင္ပန္းစကားေတြ လိႈက္ဖိုေနတယ္။
ပါးစပ္ဟဖို႔ အခ်ိန္ေတာင္ မရလိုက္ဘူး။ သူ႔ေမေမက ေျပးလာၿပီးေတာ့ “တေနကုန္
ဘယ္ေတြသြားေနတာလဲ ? ငါ့မွာ စိတ္ပူလိုက္ရတာ။ လာ…လက္ေဆးၿပီး ထမင္း
စားေတာ့ ”လို႔ ေျပာလိုက္ခ်ိန္မွာေတာ့ မိန္းကေလးဟာ မိခင္ရဲ႕ေမတၱာကို နက္နက္
ရႈိင္းရႈိင္း ခံစားမိၿပီး မ်က္ရည္ေတြဟာ ေရလိႈင္းလို က်လာတယ္။
အၿမဲတမ္း သင့္ကို ေစာင့္ေရွာက္ဂရုစိုက္ေနတဲ့ သူကိုေတာ့ သင္က ဘာမွ မဟုတ္သလိုပဲ။
သူစိမ္း တေယာက္ေယာက္ကမ်ား ကိုယ့္ေပၚ ေကာင္းျပလိုက္ရင္ ဒီလူဟာ အရမ္းကို
ေကာင္းတဲ့လူလို႔ ထင္မိလိမ့္မယ္။
အၿမဲတမ္း သင့္အေပၚမွာ ေကာင္းေနတာဟာ အခ်ိန္ၾကာလာတာနဲ႔အမွ် ဒါဟာ အက်င့္တခု လို ျဖစ္သြားတယ္။ ေနာက္ အက်င့္ကေန ဒါဟာ လုပ္သင့္လုပ္ထိုက္တာ ျဖစ္သြားေရာ။
ဒီေတာ့ တခ်ိန္ခ်ိန္မွာ ဂရုစိုက္မႈ ေလ်ာ့သြားတာနဲ႔ သင္ဟာ စၿပီး မေက်နပ္ေတာ့ဘူး။
အမွန္တကယ္ေတာ့ ဂရုစိုက္မႈေတြ ေလ်ာ့သြားတာ မဟုတ္ပဲ ကိုယ္ေတြရဲ့ ေတာင္းဆိုမႈဟာ
ပိုၿပီး မ်ားလာလို႔ပါပဲ။ ရယူလုိမႈက အက်င့္ပါသြားၿပီးတဲ့ေနာက္ ေက်းဇူးသိတတ္မႈေတြကို
ေမ့ေလ်ာ့ေနတတ္ၾကတယ္။
From. Fb
ေႏြႏွင္းမိုး
ေမႊးႀကိဳင္ေနေတာ့ တပြဲေလာက္စားခ်င္စိတ္က အရမ္းကို ျပင္းျပေနတယ္။ ပိုက္ဆံ
ပါမလာေတာ့ တံေတြးကိုပဲ ျပန္ျပန္ မ်ိဴခ်ေနရတာေပါ့။
ရုတ္တရက္ ေခါက္ဆြဲဆိုင္ပိုင္ရွင္က “သမီး ေခါက္ဆြဲစားမလို႔လား”လို႔ ေမးေတာ့ သူကလဲ
ရွက္ရွက္နဲ႔ “အင္း… ဒါေပမဲ့ သမီးမွာ ပိုက္ဆံမပါလာဘူး”လို႔ ျပန္ေျဖလိုက္တယ္။ ဆိုင္ပိုင္
ရွင္ကလဲ “ရတယ္။ ဒီေန႔ ငါေကၽြးတာလို႔ပဲ ထားလိုက္ပါေတာ့”လို႔ ေျပာလိုက္တယ္။
မိန္းကေလးကလဲ ကိုယ့္နားကိုေတာင္ မယံုႏိုင္ေလာက္ေအာင္ျဖစ္ၿပီး ဆိုင္ထဲ ၀င္ထိုင္
လိုက္တယ္။
မၾကာခင္မွာပဲ ေခါက္ဆြဲ ေရာက္လာၿပီး သူ ၿမိန္ရည္ရွက္ရည္ စားၿပီးေတာ့...
“ဦးေလး က အရမ္းသေဘာေကာင္းတာပဲ”လို႔ ေျပာလိုက္တယ္။
ဆိုင္ပိုင္ရွင္က
“အဲ… ဘာလို႔လဲ ?”
သူက “ဟုတ္တယ္ေလ၊ သမီးတို႔ တခါမွ မေတြ႔ဖူးပဲနဲ႔ ဦးေလးက သမီးေပၚ ဒီေလာက္
ေကာင္းတာ၊ သမီးေမေမနဲ႔ မတူဘူး၊ သမီးဘာလိုခ်င္လဲ ဘယ္လိုစဥ္းစားေနတာလဲ
ဆိုတာကို နားလည္ မေပးႏိုင္ဘူး။ အရမ္းစိတ္ဆိုးတာပဲ ”လို႔ ျပန္ေျပာလိုက္တယ္။
ဆိုင္ပိုင္ရွင္က ရယ္ၿပီး ျပန္ေျပာတယ္ “သမီးေလး… ငါက နင့္ကို ေခါက္ဆြဲေလး တပြဲ
ေကၽြးယံုနဲ႕႔ နင္ ငါ့ကုိ အဲသေလာက္ ေက်းဇူးတင္ေနရင္… နင့္အေမက နင့္ကို အႏွစ္
၂၀ ေက်ာ္ ထမင္းခ်က္ေကၽြးလာတာ နင္ သူ႔ကို ပိုၿပီး ေက်းဇူးမတင္သင့္ဘူးလား ?”
ဆိုင္ပိုင္ရွင္က ဒီလိုေျပာၿပီးေနာက္မွာ ေကာင္မေလးဟာ အိပ္မက္ထဲက ႏိုးလာသလို
သေဘာေပါက္ၿပီး မ်က္ရည္မ်ား စီးက်လာတယ္။ က်န္ေနေသးတဲ့ ေခါက္ဆြဲကို ဆက္
မစားႏိုင္ေတာ့ပဲ အိမ္ကို ျပန္ေျပးခဲ့တယ္။
အိမ္ေရွ႕လမ္းထိပ္ ေရာက္ေတာ့ သူ႔ေမေမဟာ ပူပန္ေသာကမ်ားစြာနဲ႔ ဟိုဟိုဒီဒီ
ေမွ်ာ္ေနတာကို အေ၀းကေန လွမ္းျမင္လိုက္ရတယ္။
သူ႔စိတ္ထဲမွာေတာ့ ေထာင္ေသာင္းမကေသာ ေတာင္ပန္းစကားေတြ လိႈက္ဖိုေနတယ္။
ပါးစပ္ဟဖို႔ အခ်ိန္ေတာင္ မရလိုက္ဘူး။ သူ႔ေမေမက ေျပးလာၿပီးေတာ့ “တေနကုန္
ဘယ္ေတြသြားေနတာလဲ ? ငါ့မွာ စိတ္ပူလိုက္ရတာ။ လာ…လက္ေဆးၿပီး ထမင္း
စားေတာ့ ”လို႔ ေျပာလိုက္ခ်ိန္မွာေတာ့ မိန္းကေလးဟာ မိခင္ရဲ႕ေမတၱာကို နက္နက္
ရႈိင္းရႈိင္း ခံစားမိၿပီး မ်က္ရည္ေတြဟာ ေရလိႈင္းလို က်လာတယ္။
အၿမဲတမ္း သင့္ကို ေစာင့္ေရွာက္ဂရုစိုက္ေနတဲ့ သူကိုေတာ့ သင္က ဘာမွ မဟုတ္သလိုပဲ။
သူစိမ္း တေယာက္ေယာက္ကမ်ား ကိုယ့္ေပၚ ေကာင္းျပလိုက္ရင္ ဒီလူဟာ အရမ္းကို
ေကာင္းတဲ့လူလို႔ ထင္မိလိမ့္မယ္။
အၿမဲတမ္း သင့္အေပၚမွာ ေကာင္းေနတာဟာ အခ်ိန္ၾကာလာတာနဲ႔အမွ် ဒါဟာ အက်င့္တခု လို ျဖစ္သြားတယ္။ ေနာက္ အက်င့္ကေန ဒါဟာ လုပ္သင့္လုပ္ထိုက္တာ ျဖစ္သြားေရာ။
ဒီေတာ့ တခ်ိန္ခ်ိန္မွာ ဂရုစိုက္မႈ ေလ်ာ့သြားတာနဲ႔ သင္ဟာ စၿပီး မေက်နပ္ေတာ့ဘူး။
အမွန္တကယ္ေတာ့ ဂရုစိုက္မႈေတြ ေလ်ာ့သြားတာ မဟုတ္ပဲ ကိုယ္ေတြရဲ့ ေတာင္းဆိုမႈဟာ
ပိုၿပီး မ်ားလာလို႔ပါပဲ။ ရယူလုိမႈက အက်င့္ပါသြားၿပီးတဲ့ေနာက္ ေက်းဇူးသိတတ္မႈေတြကို
ေမ့ေလ်ာ့ေနတတ္ၾကတယ္။
From. Fb
ေႏြႏွင္းမိုး
Saturday, April 26, 2014
ဒညင္းသီးရဲ႕ ဆိုးက်ိဳးမ်ား
ဒညင္းသီးရဲ႕ ဆိုးက်ိဳးမ်ား (ဒညင္းသီးနဲ႔ ေက်ာက္ကပ္)
*************
က်ေနာ္တို႔ ျမန္မာႏိုင္ငံသူ/သားမ်ားဟာ ဒညင္းသီးကို ႏွစ္ၿခိဳက္စြာပဲ စားသံုးၾကပါတယ္။
အထက္ပုိင္းေဒသေတြနဲ႔ အခ်ိဳ႕နယ္မ်ားမွာဆို ပိုလို႔ေတာင္ စားသံုးၾကတာပါ။ ဒညင္းသီး
အေၾကာင္း ေဆာင္းပါးအတုိေလး တပုဒ္ကုိ ဖတ္မိသျဖင့္ က်ေနာ္လဲ က်ေနာ္ ႀကံဳခဲ့ဖူးသမွ်
ကုိ မွ်ေဝခ်င္ သိေစခ်င္တာေၾကာင့္ ဒီေဆာင္းပါးေလးကို ေရးျဖစ္လုိက္တာပါ။
ဘယ္အရာမဆို ေကာင္းက်ိဳးနဲ႔ ဆိုးက်ိဳးဆိုိတာေတာ့ ရွိစၿမဲပဲေလ။ ဒညင္းသီးဟာဆိုရင္
ေကာင္းက်ိဳးထက္ ဆိုးက်ိဳးက ပိုၿပီး မ်ားေနတယ္ ဆိုတာကုိ ႀကံဳခဲ့ရ ခံခဲ့ရတာေတြက
သက္ေသလုိ ျဖစ္ေနပါတယ္။
*************
က်ေနာ္တို႔ ျမန္မာႏိုင္ငံသူ/သားမ်ားဟာ ဒညင္းသီးကို ႏွစ္ၿခိဳက္စြာပဲ စားသံုးၾကပါတယ္။
အထက္ပုိင္းေဒသေတြနဲ႔ အခ်ိဳ႕နယ္မ်ားမွာဆို ပိုလို႔ေတာင္ စားသံုးၾကတာပါ။ ဒညင္းသီး
အေၾကာင္း ေဆာင္းပါးအတုိေလး တပုဒ္ကုိ ဖတ္မိသျဖင့္ က်ေနာ္လဲ က်ေနာ္ ႀကံဳခဲ့ဖူးသမွ်
ကုိ မွ်ေဝခ်င္ သိေစခ်င္တာေၾကာင့္ ဒီေဆာင္းပါးေလးကို ေရးျဖစ္လုိက္တာပါ။
ဘယ္အရာမဆို ေကာင္းက်ိဳးနဲ႔ ဆိုးက်ိဳးဆိုိတာေတာ့ ရွိစၿမဲပဲေလ။ ဒညင္းသီးဟာဆိုရင္
ေကာင္းက်ိဳးထက္ ဆိုးက်ိဳးက ပိုၿပီး မ်ားေနတယ္ ဆိုတာကုိ ႀကံဳခဲ့ရ ခံခဲ့ရတာေတြက
သက္ေသလုိ ျဖစ္ေနပါတယ္။
က်ေနာ္ ဖတ္လုိက္ရတဲ့ ေဆာင္းပါးတုိေလးထဲမွာ- တညင္းသီးမွာ ပါတဲ့ အဆိပ္ဟာ ၀.၃ %
ကေန ၁.၃% အထိ ပါဝင္ပါတယ္။ ေက်ာက္ကပ္၂.ခု စလံုးကို ပ်က္စီးေစၿပီး အသက္ကို ပါ ေသေစႏိုင္တဲ့အထိေတာင္ ျဖစ္ပြားႏိုင္ပါတယ္။ ဒညင္းသီးရဲ႕အဆိပ္ဟာ ေရထဲမွာေတာင္
အနည္းငယ္ ေပ်ာ္ဝင္ေစႏိုင္တဲ့ အဆိပ္ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေရနဲ႔ျပဳတ္ရင္ တႀကိမ္တည္းနဲ႔
မလံုေလာက္ပဲ အနည္းဆုံး ၃.ႀကိမ္ကေန ၅.ႀကိမ္အထိ ေရမ်ားမ်ားနဲ႔ ျပဳတ္ရပါမယ္။ ျပဳတ္ၿပီး
တဲ့ ေရကို သြန္ၿပီး ေနာက္ထပ္ ေရအသစ္နဲ႔ ထပ္ျပဳတ္ရပါမယ္။
ေရဆူမွတ္ ၁၀၀'C သာ ရွိတာေၾကာင့္ မီးဖုတ္စားရင္ အဆိပ္ဓာတ္ကို မျပယ္ေစႏိုင္ပါဘူး။
၁၀၀%ကေတာ့ ဒုကၡေပးပါတယ္။ ဒညင္းသီးစားရင္ ဆားရည္မွာ ၾကာၾကာစိမ္စားရင္ေတာ့
အဆိပ္ကို ေလွ်ာ့ေစႏိုင္ပါတယ္။ ကဲ...ဘယ္လိုပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ဒညင္းသီးကို ေလွ်ာ့စားတာ
အေကာင္းဆံုးပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ လို႔ ေရးတဲ့သူက ဆုိထားပါတယ္။
ဒီစာေလးကို ဖတ္မိၿပီး က်ေနာ္လဲ အသိေပး မွ်ေဝခ်င္လာတဲ့အတြက္
က်န္းမာေရးဗဟုသုတ
ရွာလိုသူမ်ားအတြက္ ဆင္ျခင္ႏိုင္မယ့္ အသိေလးတခု ရသြားရင္ပဲ က်န္းမာေရးကုသုိလ္တမ်ိဳး
ရၿပီလုိ႔ ရည္ရြယ္လုိရင္းျဖစ္ပါတယ္။ က်ေနာ္ဆုိရင္ ငယ္စဥ္ထဲက ဆီးလဲ သိပ္မေကာင္းပါဘူး။
ဒါေပမဲ့ ငရုပ္သီးစိမ္းခ်က္နဲ႔ အတို႔အျမွဳတ္ အားလုံးနဲ႔ ဒညင္းသီးကုိလည္း အေသႀကိဳက္တာပါ။
ဘယ္ေလာက္အထိ ႀကိဳက္သလုိဆိုရင္ ငယ္စဥ္က ဒညင္းသီးအလုံးအေသးဆိုရင္ တလုံးကုိ
ထမင္းတလုပ္ပဲ စားပစ္တာပါ။ ေနာက္တခါ ဒီလုိစားလို႔ အားမရေသးပဲ ဒညင္းသီးကုိ ႏူးၿပီး
စီးေနေအာင္ျပဳတ္ၿပီး ပါးပါးလွီး၍ ၾကက္သြန္နဲ႔ အသုတ္လုိ သုတ္စားတဲ့အထိ စားခဲ့တာ။
နည္းနည္းႀကီးလာေတာ့ မႏၱေလးမွာ ျမစ္ႀကီးနားဘက္က လာတဲ့ ဒညင္းသီး အလုံးလွလွ
အႀကီးႀကီးမ်ားကိုလည္း တျခမ္းကုိ တလုပ္ပဲစားပစ္တာ။ ခရမ္းခ်ဥ္သီး ငါးပိခ်က္နဲ႔ေပါ့။
ငါးပိခ်က္ကုိလည္း ငရုပ္သီးက ရဲသလဲေနၿပီး ပူစပ္ေနေအာင္ ခ်က္ထားမွ ႀကိဳက္တာေလ။
အဲဒီလုိ ခ်က္ထားတာေတာင္ အားမရပဲ တခါတေလ အေတာင့္လုိက္ ကုိက္စားပစ္ေသးတာ။
ရွာလိုသူမ်ားအတြက္ ဆင္ျခင္ႏိုင္မယ့္ အသိေလးတခု ရသြားရင္ပဲ က်န္းမာေရးကုသုိလ္တမ်ိဳး
ရၿပီလုိ႔ ရည္ရြယ္လုိရင္းျဖစ္ပါတယ္။ က်ေနာ္ဆုိရင္ ငယ္စဥ္ထဲက ဆီးလဲ သိပ္မေကာင္းပါဘူး။
ဒါေပမဲ့ ငရုပ္သီးစိမ္းခ်က္နဲ႔ အတို႔အျမွဳတ္ အားလုံးနဲ႔ ဒညင္းသီးကုိလည္း အေသႀကိဳက္တာပါ။
ဘယ္ေလာက္အထိ ႀကိဳက္သလုိဆိုရင္ ငယ္စဥ္က ဒညင္းသီးအလုံးအေသးဆိုရင္ တလုံးကုိ
ထမင္းတလုပ္ပဲ စားပစ္တာပါ။ ေနာက္တခါ ဒီလုိစားလို႔ အားမရေသးပဲ ဒညင္းသီးကုိ ႏူးၿပီး
စီးေနေအာင္ျပဳတ္ၿပီး ပါးပါးလွီး၍ ၾကက္သြန္နဲ႔ အသုတ္လုိ သုတ္စားတဲ့အထိ စားခဲ့တာ။
နည္းနည္းႀကီးလာေတာ့ မႏၱေလးမွာ ျမစ္ႀကီးနားဘက္က လာတဲ့ ဒညင္းသီး အလုံးလွလွ
အႀကီးႀကီးမ်ားကိုလည္း တျခမ္းကုိ တလုပ္ပဲစားပစ္တာ။ ခရမ္းခ်ဥ္သီး ငါးပိခ်က္နဲ႔ေပါ့။
ငါးပိခ်က္ကုိလည္း ငရုပ္သီးက ရဲသလဲေနၿပီး ပူစပ္ေနေအာင္ ခ်က္ထားမွ ႀကိဳက္တာေလ။
အဲဒီလုိ ခ်က္ထားတာေတာင္ အားမရပဲ တခါတေလ အေတာင့္လုိက္ ကုိက္စားပစ္ေသးတာ။
အဲဒီလုိ စားလာရင္း မၾကာပါဘူး။ ဆီးေအာင့္လာၿပီး
ဆီးသြားရင္ ေသြးေတြ အတန္းလုိက္ပါ
လာပါေရာ။ ဆီးေဆးေလးေသာက္ရင္ သက္သာသလုိ ရိွေပမယ့္ အစားကေတာ့ မပ်က္ခဲ့ဘူး။
ငယ္ေသးေတာ့ ဘာ့ေၾကာင့္ရယ္လုိ႔ မစဥ္းစားေသးဘူးေပါ့။ ငရုပ္သီး အစားမ်ားလို႔ ငရုပ္သီး
ေၾကာင့္တခုပဲ ေတြးမိခဲ့တာ။ ငရုပ္သီးကိုေတာ့ နည္းနည္းေလ်ာ့စားခဲ့တယ္။ ဒညင္းသီးကုိ
အစားမပ်က္ခဲ့ဘူး။
တေန႔မွာ လဘက္ရည္ေသာက္ေနရင္း ခါးပုိင္းကေန မီးပူနဲ႔ ထိုးသလုိ ထုိးေအာင့္လာၿပီး
ဘယ္လုိမွ မခံမရပ္ႏိုင္ျဖစ္လာလို႔ ေဆးခန္းကို ေျပးတယ္။ ဆရာဝန္က ေဆးထုိးေပးေပမယ့္
ေအာင့္တာက မသက္သာဘူး။ လူးလိွမ့္ ခံရတာ။ မီးပူနဲ႔ထုိးသလုိပါပဲ။ အဲဒါနဲ႔ ေဆးခန္းက
ျပန္လာရင္း မခံႏိုင္တာနဲ႔ လမ္းကပဲ ေဆးရုံကုိ ဆက္သြားခဲ့ရတယ္။ ေဆးရုံေရာက္လုိ႔
နာ့စ္ေယာက်္ား (ကိုေမာင္ေမာင္)ဆုိသူက လူးလိွမ့္ေအာ္ဟစ္ေနတာကို ျမင္ေတာ့ ဗာရာဂ်င္
ဆုိတဲ့ ေဆးတလုံး ထိုးေပးလုိက္ေတာ့မွ ၁၅.မိနစ္ေလာက္အၾကာမွာ သက္သာသြားတယ္။
သူကေတာ့ ေျပာပါတယ္။ ဒီေဆးက ခဏခဏထုိးလုိ႔ မေကာင္းဘူး။ ပူစပ္တဲ့ အစားအစာနဲ႔
ဒညင္းသီး ေလ်ာ့စားဖို႔ပဲ မွာလုိက္တယ္။ ဆီးနဲ႔ေက်ာက္ကပ္ ပါရဂူႀကီး ေျပာတာကေတာ့
ေက်ာက္ကပ္ေရာင္တာတဲ့ေလ။
လာပါေရာ။ ဆီးေဆးေလးေသာက္ရင္ သက္သာသလုိ ရိွေပမယ့္ အစားကေတာ့ မပ်က္ခဲ့ဘူး။
ငယ္ေသးေတာ့ ဘာ့ေၾကာင့္ရယ္လုိ႔ မစဥ္းစားေသးဘူးေပါ့။ ငရုပ္သီး အစားမ်ားလို႔ ငရုပ္သီး
ေၾကာင့္တခုပဲ ေတြးမိခဲ့တာ။ ငရုပ္သီးကိုေတာ့ နည္းနည္းေလ်ာ့စားခဲ့တယ္။ ဒညင္းသီးကုိ
အစားမပ်က္ခဲ့ဘူး။
တေန႔မွာ လဘက္ရည္ေသာက္ေနရင္း ခါးပုိင္းကေန မီးပူနဲ႔ ထိုးသလုိ ထုိးေအာင့္လာၿပီး
ဘယ္လုိမွ မခံမရပ္ႏိုင္ျဖစ္လာလို႔ ေဆးခန္းကို ေျပးတယ္။ ဆရာဝန္က ေဆးထုိးေပးေပမယ့္
ေအာင့္တာက မသက္သာဘူး။ လူးလိွမ့္ ခံရတာ။ မီးပူနဲ႔ထုိးသလုိပါပဲ။ အဲဒါနဲ႔ ေဆးခန္းက
ျပန္လာရင္း မခံႏိုင္တာနဲ႔ လမ္းကပဲ ေဆးရုံကုိ ဆက္သြားခဲ့ရတယ္။ ေဆးရုံေရာက္လုိ႔
နာ့စ္ေယာက်္ား (ကိုေမာင္ေမာင္)ဆုိသူက လူးလိွမ့္ေအာ္ဟစ္ေနတာကို ျမင္ေတာ့ ဗာရာဂ်င္
ဆုိတဲ့ ေဆးတလုံး ထိုးေပးလုိက္ေတာ့မွ ၁၅.မိနစ္ေလာက္အၾကာမွာ သက္သာသြားတယ္။
သူကေတာ့ ေျပာပါတယ္။ ဒီေဆးက ခဏခဏထုိးလုိ႔ မေကာင္းဘူး။ ပူစပ္တဲ့ အစားအစာနဲ႔
ဒညင္းသီး ေလ်ာ့စားဖို႔ပဲ မွာလုိက္တယ္။ ဆီးနဲ႔ေက်ာက္ကပ္ ပါရဂူႀကီး ေျပာတာကေတာ့
ေက်ာက္ကပ္ေရာင္တာတဲ့ေလ။
အဲဒီမွာ အသိတခု ထပ္ရလိုက္တာက ေက်ာက္ကပ္ေရာင္တဲ့အေၾကာင္းကို
အသိဘုန္းႀကီး
တပါးက သိသြားတဲ့အခါမွာ "ေအး မင္း အဲဒါဆုိရင္ ေနာက္ကုိ ေရခဲေရ ေအးေနတာကို ဘယ္
ေတာ့မွ မေသာက္နဲ႔ ေသာက္ရင္ေတာ့ မင္းအသက္ ရွည္မွာမဟုတ္ဘူး''လို႔ ေျပာလုိက္တယ္။
အဲဒါကို သိပ္မယုံလို႔ ေရခဲေရ ေသာက္ၾကည့္တယ္။ သိပ္ေအးတဲ့ အခ်ိဳရည္မ်ားကုိလဲ ေသာက္
ၾကည့္တယ္။ သူေျပာတာ မွန္တယ္။ ေအးတဲ့ေရကုိ ေသာက္လုိက္မိတာနဲ႔ ခါးက ေအာင့္လာ
တာပဲ။ အဲဒီထဲက ေအးတဲ့ေရကုိ ထပ္ေရွာင္ေနလိုက္ရျပန္တယ္။
အဲဒီလုိ အသိနဲ႔ပဲ ၾသစေတးလ်မွာေနတဲ့ အသိ အန္တီႀကီးတေယာက္ရဲ႕သားမွာ ေက်ာက္ကပ္
ေရာဂါျဖစ္ေနလို႔ ေက်ာက္ကပ္ေဆးရမယ္ ေျပာလို႔ မေဆးဖို႔ အေၾကာင္းနဲ႔ ေအးတဲ့ေရမ်ားကို
မေသာက္ဖို႔ အတန္တန္ မွာလုိက္လ်က္နဲ႔ သူ႔သားက ဆရာဝန္ဆုိေတာ့ ဒါေတြကုိ လက္မခံဘူး လားမသိဘူး။ ေရခဲေသတၱာထဲက ေရမွ ေသာက္ေနက်လဲ ျဖစ္ေန၊ ေက်ာက္ကပ္ကုိလဲ ေဆး
လုိက္တဲ့အခါမွာ သိပ္မၾကာပါဘူး။ ဆုံးသြားၿပီဆုိတာ ၾကားလုိက္ရတယ္။
တပါးက သိသြားတဲ့အခါမွာ "ေအး မင္း အဲဒါဆုိရင္ ေနာက္ကုိ ေရခဲေရ ေအးေနတာကို ဘယ္
ေတာ့မွ မေသာက္နဲ႔ ေသာက္ရင္ေတာ့ မင္းအသက္ ရွည္မွာမဟုတ္ဘူး''လို႔ ေျပာလုိက္တယ္။
အဲဒါကို သိပ္မယုံလို႔ ေရခဲေရ ေသာက္ၾကည့္တယ္။ သိပ္ေအးတဲ့ အခ်ိဳရည္မ်ားကုိလဲ ေသာက္
ၾကည့္တယ္။ သူေျပာတာ မွန္တယ္။ ေအးတဲ့ေရကုိ ေသာက္လုိက္မိတာနဲ႔ ခါးက ေအာင့္လာ
တာပဲ။ အဲဒီထဲက ေအးတဲ့ေရကုိ ထပ္ေရွာင္ေနလိုက္ရျပန္တယ္။
အဲဒီလုိ အသိနဲ႔ပဲ ၾသစေတးလ်မွာေနတဲ့ အသိ အန္တီႀကီးတေယာက္ရဲ႕သားမွာ ေက်ာက္ကပ္
ေရာဂါျဖစ္ေနလို႔ ေက်ာက္ကပ္ေဆးရမယ္ ေျပာလို႔ မေဆးဖို႔ အေၾကာင္းနဲ႔ ေအးတဲ့ေရမ်ားကို
မေသာက္ဖို႔ အတန္တန္ မွာလုိက္လ်က္နဲ႔ သူ႔သားက ဆရာဝန္ဆုိေတာ့ ဒါေတြကုိ လက္မခံဘူး လားမသိဘူး။ ေရခဲေသတၱာထဲက ေရမွ ေသာက္ေနက်လဲ ျဖစ္ေန၊ ေက်ာက္ကပ္ကုိလဲ ေဆး
လုိက္တဲ့အခါမွာ သိပ္မၾကာပါဘူး။ ဆုံးသြားၿပီဆုိတာ ၾကားလုိက္ရတယ္။
ထိုနည္းတူပဲ ေတာနယ္ဘက္က အသိဘုန္းႀကီးတပါးရဲ႕အကို
ဦးေလးႀကီးတဦး ဆုိရင္လဲ
စာေရးသူကုိ သူက ဒညင္းသီး အဝယ္ခုိင္းလို႔ သုံးပိႆာ ဝယ္ေပးလုိက္တာ။ အဲဒီ ဒညင္းသီး
သုံးပိႆာကို အျခား ညီအကုိေမာင္ႏွမ ႏွစ္အိမ္ကို ဆယ္လုံးစီေလာက္ပဲ ေပးၿပီး သူ႔မိသားစုပဲ စားပစ္လုိက္တာ ေလးငါးရက္နဲ႔ ေျပာင္သြားတယ္တဲ့။ သူက အမ်ားဆုံး စားတဲ့သူမို႔ သိပ္
မၾကာလုိက္ဘူး။ အဲဒီ သန္သန္မာမာ က်န္းမာေနတဲ့ ဦးေလးႀကီးဟာ တလေလာက္အၾကာ
မွာ ေက်ာက္ကပ္ ပ်က္စီးၿပီး ဆုံးသြားတယ္လို႔ သိရျပန္တယ္။
စာေရးသူကုိ သူက ဒညင္းသီး အဝယ္ခုိင္းလို႔ သုံးပိႆာ ဝယ္ေပးလုိက္တာ။ အဲဒီ ဒညင္းသီး
သုံးပိႆာကို အျခား ညီအကုိေမာင္ႏွမ ႏွစ္အိမ္ကို ဆယ္လုံးစီေလာက္ပဲ ေပးၿပီး သူ႔မိသားစုပဲ စားပစ္လုိက္တာ ေလးငါးရက္နဲ႔ ေျပာင္သြားတယ္တဲ့။ သူက အမ်ားဆုံး စားတဲ့သူမို႔ သိပ္
မၾကာလုိက္ဘူး။ အဲဒီ သန္သန္မာမာ က်န္းမာေနတဲ့ ဦးေလးႀကီးဟာ တလေလာက္အၾကာ
မွာ ေက်ာက္ကပ္ ပ်က္စီးၿပီး ဆုံးသြားတယ္လို႔ သိရျပန္တယ္။
အဲဒီ ဦးေလးႀကီးရဲ႕တူဆုိရင္လည္း ဒညင္းသီး
ဆားရည္စိမ္ကုိ တေန႔ကို ၁၂.လုံးကေန ၁၅.
လုံးေလာက္အထိ စားဖန္မ်ားလာတဲ့အခါမွာ ရင္ထဲမွာ ၾကပ္လာၿပီး ဆုိ႔တစ္တစ္နဲ႔ အသက္ရႉ
ၾကပ္တာ ခဏခဏျဖစ္လို႔ ''ကုိယ့္လူ အသက္ရွည္ခ်င္ရင္ေတာ့ ဒညင္းသီးကုိ အဲဒီလုိ မစားပဲ
ေလ်ာ့စားတာ ေကာင္းလိမ့္မယ္လို႔" သတိေပးမွလ်ာ့စားလုိက္လုိ႔ ေနာက္ထပ္ မျဖစ္ေတာ့ပဲ
ေကာင္းသြားခဲ့ပါတယ္။ ဒညင္းသီး ဆားရည္စိမ္ရဲ႕အရည္ကို ေသာက္ရင္ ဆီးက်င္တာ
ေပ်ာက္တယ္လို႔ ဆုိၾကေပမယ့္ လူတိုင္းေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ ဆီးက်င္တာ ပူတာအတြက္
လြယ္ကူတဲ့ တျခားနည္းေတြ မ်ားစြာပဲရိွပါတယ္။
လုံးေလာက္အထိ စားဖန္မ်ားလာတဲ့အခါမွာ ရင္ထဲမွာ ၾကပ္လာၿပီး ဆုိ႔တစ္တစ္နဲ႔ အသက္ရႉ
ၾကပ္တာ ခဏခဏျဖစ္လို႔ ''ကုိယ့္လူ အသက္ရွည္ခ်င္ရင္ေတာ့ ဒညင္းသီးကုိ အဲဒီလုိ မစားပဲ
ေလ်ာ့စားတာ ေကာင္းလိမ့္မယ္လို႔" သတိေပးမွလ်ာ့စားလုိက္လုိ႔ ေနာက္ထပ္ မျဖစ္ေတာ့ပဲ
ေကာင္းသြားခဲ့ပါတယ္။ ဒညင္းသီး ဆားရည္စိမ္ရဲ႕အရည္ကို ေသာက္ရင္ ဆီးက်င္တာ
ေပ်ာက္တယ္လို႔ ဆုိၾကေပမယ့္ လူတိုင္းေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ ဆီးက်င္တာ ပူတာအတြက္
လြယ္ကူတဲ့ တျခားနည္းေတြ မ်ားစြာပဲရိွပါတယ္။
အဲဒီေတာ့ ဒညင္းသီးရဲ႕ဆုိးက်ိဳးမ်ားဟာ အင္မတန္မွ
ေၾကာက္စရာေကာင္းတာ အမွန္ပါပဲ။
တေန႔ကို ေလးငါးလုံးမွ် သာမန္ စားရုံနဲ႔တင္ ဆီးသြား ဝမ္းသြားတဲ့အခါမ်ိဳးနဲ႔ ေခၽြးနံ႔မ်ားပင္
အနံ႔က အေတာ္ေလး ဆုိးဝါးလြန္းတယ္ဆုိတာ စားဖူးသူတုိင္း သိၾကမည္ထင္ပါသည္။
ဒညင္းသီးနဲ႔ ငရုပ္သီးက ထမင္းၿမိန္တာကေတာ့ အမွန္ပင္ျဖစ္သည္။ ေကာင္းက်ိဳးထက္ ဆုိး
က်ိဳးကို ေပးတာကလည္း အမွန္ပင္ျဖစ္ပါသည္။ ျဖစ္ႏုိင္ရင္ေတာ့ အတတ္ႏိုင္ဆုံး ေလ်ာ့စား
တာက ေကာင္းပါမည္။ အသက္ကုိ ဉာဏ္ေစာင့္ဆုိသလုိေပါ့။ စာေရးသူကေတာ့ ဒညင္း
သီးကုိ လုံးဝ မစားျဖစ္ေတာ့ေပမယ့္ ငရုပ္သီးကုိေတာ့ အနည္းငယ္ စားေနဆဲပင္ျဖစ္သည္။
ဆီးက တမ်ိဳးျဖစ္လာရင္တာ့ ျမန္မာဆီးေဆးကုိ ႀကိဳေသာက္ထားလုိက္ပါသည္။
တေန႔ကို ေလးငါးလုံးမွ် သာမန္ စားရုံနဲ႔တင္ ဆီးသြား ဝမ္းသြားတဲ့အခါမ်ိဳးနဲ႔ ေခၽြးနံ႔မ်ားပင္
အနံ႔က အေတာ္ေလး ဆုိးဝါးလြန္းတယ္ဆုိတာ စားဖူးသူတုိင္း သိၾကမည္ထင္ပါသည္။
ဒညင္းသီးနဲ႔ ငရုပ္သီးက ထမင္းၿမိန္တာကေတာ့ အမွန္ပင္ျဖစ္သည္။ ေကာင္းက်ိဳးထက္ ဆုိး
က်ိဳးကို ေပးတာကလည္း အမွန္ပင္ျဖစ္ပါသည္။ ျဖစ္ႏုိင္ရင္ေတာ့ အတတ္ႏိုင္ဆုံး ေလ်ာ့စား
တာက ေကာင္းပါမည္။ အသက္ကုိ ဉာဏ္ေစာင့္ဆုိသလုိေပါ့။ စာေရးသူကေတာ့ ဒညင္း
သီးကုိ လုံးဝ မစားျဖစ္ေတာ့ေပမယ့္ ငရုပ္သီးကုိေတာ့ အနည္းငယ္ စားေနဆဲပင္ျဖစ္သည္။
ဆီးက တမ်ိဳးျဖစ္လာရင္တာ့ ျမန္မာဆီးေဆးကုိ ႀကိဳေသာက္ထားလုိက္ပါသည္။
အဲဒီက စၿပီး ေရာဂါေတြျဖစ္ေနလို႔ ေဆးလုိက္ရွာေဖြရင္း
ကုိယ္တုိင္ပင္ ေဆးဆရာလို ျဖစ္ခဲ့ရ
သည္။ အဘိဓမၼာေတာင္သာ ဆရာႀကီး ဦးၾကည္ဆီမွာလဲ သင္တန္းတက္ျဖစ္သြားၿပီး ဆရာ
ႀကီးနဲ႔ က်န္းမာေရးအေၾကာင္း ေဆြးေႏြးျဖစ္ခဲ့လုိ႔ ဆရာႀကီးကုိယ္တုိင္ သင္တန္းဆင္း
လက္မွတ္ ေပးအပ္တာကုိ ရယူခဲ့သလုိပဲ။ အဂၤလိပ္ေဆးမ်ားကုိလည္း ေလ့လာခ်င္တဲ့အတြက္
သူနာျပဳသင္တန္းမ်ားကိုပါ တက္ျဖစ္သြားခဲ့သည္။ အဓိကကေတာ့ ေဆးအေၾကာင္းမ်ားနဲ႔
ဘယ္ေရာဂါျဖစ္လာရင္ ဘယ္လုိ ႀကိဳတင္ကာကြယ္ရမယ္ဆုိတာကို သိထားခ်င္တဲ့အတြက္ပဲ
ျဖစ္ပါသည္။
သည္။ အဘိဓမၼာေတာင္သာ ဆရာႀကီး ဦးၾကည္ဆီမွာလဲ သင္တန္းတက္ျဖစ္သြားၿပီး ဆရာ
ႀကီးနဲ႔ က်န္းမာေရးအေၾကာင္း ေဆြးေႏြးျဖစ္ခဲ့လုိ႔ ဆရာႀကီးကုိယ္တုိင္ သင္တန္းဆင္း
လက္မွတ္ ေပးအပ္တာကုိ ရယူခဲ့သလုိပဲ။ အဂၤလိပ္ေဆးမ်ားကုိလည္း ေလ့လာခ်င္တဲ့အတြက္
သူနာျပဳသင္တန္းမ်ားကိုပါ တက္ျဖစ္သြားခဲ့သည္။ အဓိကကေတာ့ ေဆးအေၾကာင္းမ်ားနဲ႔
ဘယ္ေရာဂါျဖစ္လာရင္ ဘယ္လုိ ႀကိဳတင္ကာကြယ္ရမယ္ဆုိတာကို သိထားခ်င္တဲ့အတြက္ပဲ
ျဖစ္ပါသည္။
စာရႈသူမ်ားလည္း က်န္းမာေရးအသိမ်ား တုိးပြားၿပီး
ခ်မ္းသာစြာနဲ႔ အသက္ရွည္ႏိုင္ၾကပါေစလုိ႔
ဆႏၵျပဳလုိက္ပါသည္။
.
ဆႏၵျပဳလုိက္ပါသည္။
.
(ေႏြႏွင္းမုိး)
.
.
Friday, April 25, 2014
“ေအာင္ဆန္းစေသာ မ်ိဳးခ်စ္သူရဲေကာင္းမ်ားသို႔”
“ေအာင္ဆန္းစေသာ မ်ိဳးခ်စ္သူရဲေကာင္းမ်ားသို႔”
*********************
သူသာ ရွိလွ်င္
သူ၏ ႏိုင္ငံ၊ ၾကမၼာကံကို
စီမံလိမ့္မည္၊ ဖန္တီးမည္ဟု
ျပည္သူတိုင္းက၊ ယံုၾကည္ၾက၏ ။
သူသာ ရွိလွ်င္
သူ၏ ျပည္ဖြား၊ ဆင္းရဲသားတို ့
၀တ္ စား ေနမႈ၊ က်မ္းမာမႈႏွင့္
သိမႈ တက္မႈ၊ ယဥ္ေက်းမႈကို
ဂရုစိုက္မည္၊ ေစာင့္ေရွာက္မည္ဟု
ျပည္သူတိုင္းက၊ ယံုၾကည္ၾက၏ ။
သူသာ ရွိလွ်င္
သူ၏ဥာဏ္စြမ္း၊ ကိုယ့္အစြမ္းသည္
သူ ့၀မ္း သူ ့ခါး၊ သူ ့မယားႏွင့္
သူ ့သားတြက္ေပ၊ မဟုတ္ေလပဲ
သူေနထိုင္သည့္၊ သူ ့တိုင္းျပည္တြက္
သူ ့ျပည္ေနရာ၊ သူ ့ကမၻာတြက္
ေမတၱာဓာတ္ခံ၊ အပင္ သန္လွ်က္
အားမာန္ ထုတ္မည္၊ ဦးေဆာင္မည္ဟု
ျပည္သူတိုင္းက၊ ယုံၾကည္ၾက၏ ။
သူသာ ရွိလွ်င္
သူ၏ ျပည္အား၊ က်ဴးေစာ္ကားက
အသား အေသြး၊ သက္ စေတးလွ်က္
ျပည္ေရးေဆာင္မည္၊ ကာကြယ္မည္ဟု
ျပည္သူတိုင္းက၊ ယုံၾကည္ၾက၏ ။
သူသာ ရွိလွ်င္
သူ၏ ျပည္တြင္း၊ တေသြးခ်င္းတို ့
စစ္ခင္းသည့္ပဲြ၊ ၿပီးျပတ္စဲဖို ့
လက္တဲြ လက္ခ်ိတ္၊ ညီေနာင္ စိတ္ျဖင့္
ပဲြတိတ္ေစမည္၊ ေျဖရွင္းမည္ဟု
ျပည္သူတိုင္းက၊ ယုံၾကည္ၾက၏ ။
အရုဏ္တက္တြင္၊ တိုက္ပဲြ၀င္ခိုက္
သူလွ်င္က်ဆံုး၊ တျပည္လံုးက
ယူႀကံဳးမရ၊ ျဖစ္ခဲ့ရလည္း
သူက ေရွ႕ေဆာင္၊ မီးတန္ေဆာင္သည္
ထြန္းေျပာင္ေနဘိ၊ လင္းတုန္းရွိ၍
သူ၏ ကိုယ္စား၊ သူ ့စိတ္ထားက
ညႊန္ၾကားလိမ့္မည္၊ ေခါင္းေဆာင္မည္ဟု
ျပည္သူတိုင္းက၊ ယုံၾကည္ၾက၏ ။
တင္မိုး
၁၁၊ ၁၂၊ ၆၅
သူသာ ရွိလွ်င္
သူ၏ ႏိုင္ငံ၊ ၾကမၼာကံကို
စီမံလိမ့္မည္၊ ဖန္တီးမည္ဟု
ျပည္သူတိုင္းက၊ ယံုၾကည္ၾက၏ ။
သူသာ ရွိလွ်င္
သူ၏ ျပည္ဖြား၊ ဆင္းရဲသားတို ့
၀တ္ စား ေနမႈ၊ က်မ္းမာမႈႏွင့္
သိမႈ တက္မႈ၊ ယဥ္ေက်းမႈကို
ဂရုစိုက္မည္၊ ေစာင့္ေရွာက္မည္ဟု
ျပည္သူတိုင္းက၊ ယံုၾကည္ၾက၏ ။
သူသာ ရွိလွ်င္
သူ၏ဥာဏ္စြမ္း၊ ကိုယ့္အစြမ္းသည္
သူ ့၀မ္း သူ ့ခါး၊ သူ ့မယားႏွင့္
သူ ့သားတြက္ေပ၊ မဟုတ္ေလပဲ
သူေနထိုင္သည့္၊ သူ ့တိုင္းျပည္တြက္
သူ ့ျပည္ေနရာ၊ သူ ့ကမၻာတြက္
ေမတၱာဓာတ္ခံ၊ အပင္ သန္လွ်က္
အားမာန္ ထုတ္မည္၊ ဦးေဆာင္မည္ဟု
ျပည္သူတိုင္းက၊ ယုံၾကည္ၾက၏ ။
သူသာ ရွိလွ်င္
သူ၏ ျပည္အား၊ က်ဴးေစာ္ကားက
အသား အေသြး၊ သက္ စေတးလွ်က္
ျပည္ေရးေဆာင္မည္၊ ကာကြယ္မည္ဟု
ျပည္သူတိုင္းက၊ ယုံၾကည္ၾက၏ ။
သူသာ ရွိလွ်င္
သူ၏ ျပည္တြင္း၊ တေသြးခ်င္းတို ့
စစ္ခင္းသည့္ပဲြ၊ ၿပီးျပတ္စဲဖို ့
လက္တဲြ လက္ခ်ိတ္၊ ညီေနာင္ စိတ္ျဖင့္
ပဲြတိတ္ေစမည္၊ ေျဖရွင္းမည္ဟု
ျပည္သူတိုင္းက၊ ယုံၾကည္ၾက၏ ။
အရုဏ္တက္တြင္၊ တိုက္ပဲြ၀င္ခိုက္
သူလွ်င္က်ဆံုး၊ တျပည္လံုးက
ယူႀကံဳးမရ၊ ျဖစ္ခဲ့ရလည္း
သူက ေရွ႕ေဆာင္၊ မီးတန္ေဆာင္သည္
ထြန္းေျပာင္ေနဘိ၊ လင္းတုန္းရွိ၍
သူ၏ ကိုယ္စား၊ သူ ့စိတ္ထားက
ညႊန္ၾကားလိမ့္မည္၊ ေခါင္းေဆာင္မည္ဟု
ျပည္သူတိုင္းက၊ ယုံၾကည္ၾက၏ ။
တင္မိုး
၁၁၊ ၁၂၊ ၆၅
“အေမေနတဲ့ ရြာကေလး”
“အေမေနတဲ့ ရြာကေလး”
**********
ကုကၠိဳပင္တန္း၊ တမာ ထန္းႏွင့္
စိမ္းလန္းေ၀စည္၊ ေျပေျပညီေသာ
ေျမနီလမ္းမ ရြာအ၀င္။
ရြာလမ္းမ,၀င္၊ ခေရပင္ေအာက္
ရြာသားေဆာက္သည့္၊ ကြန္းေထာက္နားေန
အပန္းေျဖရာ၊ ဇရပ္သာႏွင့္
ရြာဦးထိပ္တည္၊ ထံုးေစတီကို
ၾကည္ညိဳဖူးျမင္၊ ေသာကစင္၏။
ရင္ႏြမ္းသမွ်၊ ရႊင္လန္းရသည့္
ခ်မ္းျမၾကည္လင္၊ ေရခ်မ္းစင္ကို
ျမင္ရေလတိုင္း၊ ပီတိလႈိင္းတို ့
ရစ္သိုင္းဖဲြ႔ေစ၊ သာဓုေႁခြမိ။
ေအာ္. အေမေနတဲ့ ရြာကေလး။
ေမာင္နီမႈိင္း (ေက်ာက္တန္း)
**********
ကုကၠိဳပင္တန္း၊ တမာ ထန္းႏွင့္
စိမ္းလန္းေ၀စည္၊ ေျပေျပညီေသာ
ေျမနီလမ္းမ ရြာအ၀င္။
ရြာလမ္းမ,၀င္၊ ခေရပင္ေအာက္
ရြာသားေဆာက္သည့္၊ ကြန္းေထာက္နားေန
အပန္းေျဖရာ၊ ဇရပ္သာႏွင့္
ရြာဦးထိပ္တည္၊ ထံုးေစတီကို
ၾကည္ညိဳဖူးျမင္၊ ေသာကစင္၏။
ရင္ႏြမ္းသမွ်၊ ရႊင္လန္းရသည့္
ခ်မ္းျမၾကည္လင္၊ ေရခ်မ္းစင္ကို
ျမင္ရေလတိုင္း၊ ပီတိလႈိင္းတို ့
ရစ္သိုင္းဖဲြ႔ေစ၊ သာဓုေႁခြမိ။
ေအာ္. အေမေနတဲ့ ရြာကေလး။
ေမာင္နီမႈိင္း (ေက်ာက္တန္း)
“မိခင္ အျဖစ္”
“မိခင္ အျဖစ္”
*****
အေမ့သားတြက္
ေၾကာင္က်ားဆံပင္ ျဖဴရသေလာ။
အေမ့သားတြက္
ပါးေရလႈိင္းလိပ္ တြန္႔ရသေလာ။
အေမ့သားတြက္
မႈန္၀ါးမ်က္စိ သီရသေလာ။
အေမ့သားတြက္
စြယ္သြားေငြကုန္း ျပဳန္းရသေလာ။
အေမ့သားတြက္
ခါးကိုင္းညြတ္ရုန္း ကုန္းရသေလာ။
အေမ့ရုပ္၀ါ၊ ငါ့တြက္သာလွ်င္
အခါမတန္၊ ခ်ိန္မွန္ မေရာက္
တေခါက္တခါ၊ ျပန္မလာေသာ
ဇရာသူ ့နယ္၊ အိုမင္းရြယ္သို ့
ခုႏွယ္ အခို ေစာရွာထင့္။
အေမရုပ္၀ါ၊ ပ်ဳိစဥ္ခါ၀ယ္
ငါမလာက- ေကာင္းေလစြ။
(တင္မိုး)
အေမ့သားတြက္
ေၾကာင္က်ားဆံပင္ ျဖဴရသေလာ။
အေမ့သားတြက္
ပါးေရလႈိင္းလိပ္ တြန္႔ရသေလာ။
အေမ့သားတြက္
မႈန္၀ါးမ်က္စိ သီရသေလာ။
အေမ့သားတြက္
စြယ္သြားေငြကုန္း ျပဳန္းရသေလာ။
အေမ့သားတြက္
ခါးကိုင္းညြတ္ရုန္း ကုန္းရသေလာ။
အေမ့ရုပ္၀ါ၊ ငါ့တြက္သာလွ်င္
အခါမတန္၊ ခ်ိန္မွန္ မေရာက္
တေခါက္တခါ၊ ျပန္မလာေသာ
ဇရာသူ ့နယ္၊ အိုမင္းရြယ္သို ့
ခုႏွယ္ အခို ေစာရွာထင့္။
အေမရုပ္၀ါ၊ ပ်ဳိစဥ္ခါ၀ယ္
ငါမလာက- ေကာင္းေလစြ။
(တင္မိုး)
“ေက်းလက္ သႀကၤန္”
“ေက်းလက္ သႀကၤန္”
********
(ႏြယ္သာကီသံျပတ္)
+ + + + +
ခါေႏြ ညွာေႁခြ မာေစေၾကာင္းနဲ ့
အတာေရေလာင္းတဲ့ ေက်းလက္ သႀကၤန္။
တႏွစ္တခါ ပစ္မခြာ ခ်စ္သဒၶါလွ်မ္း
ေမတၱာဖ်န္းတဲ့ ေက်းလက္ သႀကၤန္။
မ်ဳိးျမန္မာ ႀကိဳးရွာ ရိုးရာမပ်က္
တိုးကာဖက္တဲ့ ေက်းလက္ သႀကၤန္။
ဆန္းသေလာက္အခင္းနဲ ့ ေအးကြက္အမွန္
ပန္းပိေတာက္သင္းတဲ့ ေက်းလက္ သႀကၤန္။
ေငြဖလားနဲ ့ ဆံေတာက္ ကညာေဆြ
ေရကစားမယ္ကြယ့္ အေရာက္လာသေလ
ေမအမ်ားရဲ့ ပိေတာက္၀ါေရႊေဟ့။
အတာေရပက္ၾက ေအးျမသကို
နံ႔သာေရစက္က ေမႊးလွသဗ်ဳိ။
ဆံေတာက္တရစ္တို ့ ေရကစားေပ်ာ္
ပိေတာက္ခ်စ္လို ့ ျပည္တလႊားေမာ္ရွင့္။
အစဥ္ေရွးရႈကုန္ ေတြးဆသေလ
ယဥ္ေက်းမႈဂုဏ္ ေရွးကအေမြရွင့္။
တႏွစ္ခြာေပါ့ အညစ္အေၾကးဖယ္
တႏွစ္လာေတာ့ အသစ္ေဆးကြယ္။
အလႉဒါန ျပဳၾကသူငါ
လူလာသမွ် ယုယျပဴငွာေလ့။
မိုဃ္းနဘံ တက္ၾကြ က်ဳပ္ႏွလံုး အေျဖေပၚ
ဒိုးသံစြက္ပါ့ မုန္႔လံုးေရေပၚေတာ့။
ငါးလႊတ္ဆဲမို ့ သူႏႊဲငါေပ်ာ္
ႏြားလႊတ္ပဲြမို ့ သူလည္းပါသေတာ့္။
သေျပႏုနဲ ့ ေတာင္းဆုေႁခြခ်င္
ေငြခရုနဲ ့ ေကာင္းမႈ ေ၀သရွင္။
ေအးကြက္အမွန္ -
ေက်းလက္ သႀကၤန္ အလွထူးေစဖို ့
ျမဖူးေ၀ ေရႊပိေတာက္ပန္းရယ္က
ေ၀ေမာက္လန္းျဖာ တႏွစ္ဆန္းၿပီေကာ
ျပည္တေလွ်ာက္ စခန္းမွာ အသစ္လွ်မ္းပါေရာ
ႏွစ္ဆန္းခါေတာ္ တရက္ေန႔မွာ
သက္ႀကီးဆို ပူေဇာ္ပဲြေတြနဲ ့
ဆင္ႏႊဲေပ်ာ္ ရိုးရာဓေလ့ကို
ၾကည္ေမြ႔တယ္ေလး။ ။
(ေရႊၿမိဳင္ ေမာင္ဖူး၀ါ)
(ႏြယ္သာကီသံျပတ္)
+ + + + +
ခါေႏြ ညွာေႁခြ မာေစေၾကာင္းနဲ ့
အတာေရေလာင္းတဲ့ ေက်းလက္ သႀကၤန္။
တႏွစ္တခါ ပစ္မခြာ ခ်စ္သဒၶါလွ်မ္း
ေမတၱာဖ်န္းတဲ့ ေက်းလက္ သႀကၤန္။
မ်ဳိးျမန္မာ ႀကိဳးရွာ ရိုးရာမပ်က္
တိုးကာဖက္တဲ့ ေက်းလက္ သႀကၤန္။
ဆန္းသေလာက္အခင္းနဲ ့ ေအးကြက္အမွန္
ပန္းပိေတာက္သင္းတဲ့ ေက်းလက္ သႀကၤန္။
ေငြဖလားနဲ ့ ဆံေတာက္ ကညာေဆြ
ေရကစားမယ္ကြယ့္ အေရာက္လာသေလ
ေမအမ်ားရဲ့ ပိေတာက္၀ါေရႊေဟ့။
အတာေရပက္ၾက ေအးျမသကို
နံ႔သာေရစက္က ေမႊးလွသဗ်ဳိ။
ဆံေတာက္တရစ္တို ့ ေရကစားေပ်ာ္
ပိေတာက္ခ်စ္လို ့ ျပည္တလႊားေမာ္ရွင့္။
အစဥ္ေရွးရႈကုန္ ေတြးဆသေလ
ယဥ္ေက်းမႈဂုဏ္ ေရွးကအေမြရွင့္။
တႏွစ္ခြာေပါ့ အညစ္အေၾကးဖယ္
တႏွစ္လာေတာ့ အသစ္ေဆးကြယ္။
အလႉဒါန ျပဳၾကသူငါ
လူလာသမွ် ယုယျပဴငွာေလ့။
မိုဃ္းနဘံ တက္ၾကြ က်ဳပ္ႏွလံုး အေျဖေပၚ
ဒိုးသံစြက္ပါ့ မုန္႔လံုးေရေပၚေတာ့။
ငါးလႊတ္ဆဲမို ့ သူႏႊဲငါေပ်ာ္
ႏြားလႊတ္ပဲြမို ့ သူလည္းပါသေတာ့္။
သေျပႏုနဲ ့ ေတာင္းဆုေႁခြခ်င္
ေငြခရုနဲ ့ ေကာင္းမႈ ေ၀သရွင္။
ေအးကြက္အမွန္ -
ေက်းလက္ သႀကၤန္ အလွထူးေစဖို ့
ျမဖူးေ၀ ေရႊပိေတာက္ပန္းရယ္က
ေ၀ေမာက္လန္းျဖာ တႏွစ္ဆန္းၿပီေကာ
ျပည္တေလွ်ာက္ စခန္းမွာ အသစ္လွ်မ္းပါေရာ
ႏွစ္ဆန္းခါေတာ္ တရက္ေန႔မွာ
သက္ႀကီးဆို ပူေဇာ္ပဲြေတြနဲ ့
ဆင္ႏႊဲေပ်ာ္ ရိုးရာဓေလ့ကို
ၾကည္ေမြ႔တယ္ေလး။ ။
(ေရႊၿမိဳင္ ေမာင္ဖူး၀ါ)
စာေပဗိမာန္ဆုရကဗ်ာမ်ား
ပန္းခ်ီ ရႊမ္းသိဃၤ (တနသၤာရီ)
“ရပ္ရိပ္ ရြာရိပ္”
“ရပ္ရိပ္ ရြာရိပ္”
*****
ေႏြမွာဆို ထေနာင္း
ေဆာင္းမွာဆို မန္းက်ည္းပင္။
ငါတို႔ရြာ ယာခရုိးမွာ
ခ်ဳိးကူသံရႊင္။
ငါ့ဘ၀ သည္မွာခင္
ငါ့အျမင္ သည္မွာစဲြ။
သည္ရြာ သည္ယာေခ်ာင္း
ငယ္ေပါင္းပါပဲ။
ေႏြမွာဆို ကန္တူး
မိုဃ္းဦးဆို ကန္ေရ၀င္။
ညေန ကန္ေရခပ္ခ်ိန္
ႏြားလည္ပတ္ဆင္။
မွန္စီထိပ္ အုပ္ကေလးနဲ ့
ေလေသြးရာ ျခဴသံလြင္
ေျခသင္တဲ့ ႏြားေျပး။
ကာလသားေတြ ဟဲ့
ႏြားေမာင္းၾက အၿပိဳင္အဆိုင္
တတိုင္ႏွစ္တိုင္ စခန္းေပါက္ကေရာ့
ေပတရာလမ္းတေလွ်ာက္မွာ
ႏြားေငါက္သံေတး။
ေႏြမွာဆို ပဲႀကိတ္ထိုး
မိုဃ္းမွာဆို ပဲမႈန္းတယ္။
ယာညက္ရင္ မႈိရွာလို ့
ခ်ဳိရာရာ ဟင္းညြန္႔ဖူး
ခူးရဦးမယ္။
လွ်ိဳရိုးမွာခ်ဳိးတယ္
လွ်ဳိကြယ္မွာသူပုန္း။
သည္ရြာ သည္ယာေလ့
ေအာက္ေမ့မိတုန္း။
ေက်းဥ ေက်းႏုတို ့
ေျမပဲထု ပဲဆံေရြးသနဲ ့
ေတးကေလး တဟိုဟို။
ေခါင္းရင္း တမာပင္က
ေႏြအ၀င္ ၿဖိဳင္ၿဖိဳင္ႏုေတာ့
လုခူးမယ္ဆို။
ေနကေလး အတန္ခ်ဳိရင္
စဖိုခြင္ ၀င္ရဦး။
ရွင္မေတာင္ ေလနီၾကြရင္
ထလိမ့္ ဖုန္လံုး။
ထန္းသီးခိုင္ ခ်ဳိင္ခဲ့ဦးဗ်ဳိ ့
ဖုန္လံုးၾကား ဟစ္မွာသံ။
လံုခ်ည္ ကြင္းသိုင္းလို ့
၀ိုင္းပတ္ ဒူေ၀ေ၀နဲ ့
ကေလးေတြ တၿပံဳဳႀကီး
လွည္းေနာက္ၿမီး ရည္းခိုလိုက္
မိုဃ္းဆိုက္လို႔ ညံ။
ဟဲ့ ေကာင္းေလးေတြ အေဆာ့သန္
ႏြားကန္လိမ့္မယ္ေနာ။
ထန္းသီးႏု ညိဳတိုတိုက
အရည္ခ်ဳိ သည္တရႈပ္ျဖင့္
စုပ္ရေခ်ေသာ။
မန္းက်ည္းပင္ ဆီးပင္၀ိုင္း
ေတာင္ပိုင္းနဲ ့ ေျမာက္ပိုင္းဆံုရာ
ျခင္းပဲြကိုလာ။
အပ်ဳိေတြ ေရခပ္ဆင္းေတာ့
ထိုးကြင္းနဲ ့ ကိုဟ၀ွါ
မဟာဒူးဟန္နဲ႔။
မသူဇာ ျခင္းမွန္လို ့
ကက္ကက္လန္ ရန္ေထာင္ခံရ
ရွက္လွေခ်ရဲ့။
ေႏြေပါက္ရင္ ေရေျခာက္တဲ့
ကန္ေရေသာက္ တို႔ရပ္ရြာ။
ဆိုင္းထမ္း ကုိယ္စီနဲ ့
ညေနရီ ဆယ္ေပတြင္းမွာ
ေရစစ္ရင္း လူပ်ဳိလွည့္
ႏဲြ ့တဲ့တဲ့သာ။
အပ်ဳိမျဖစ္ခင္
ဟိုတႏွစ္ဆီက
ေရစစ္ရင္း သည္မ်က္ႏွာ
ဆံုဖူးပါရဲ့ သူတမ်ဳိး။
အပ်ဳိျဖစ္ခါမွ
အလို ခ်စ္တယ္ တဲ့
ၾကက္ရစ္သလို ကုိယ္မရစ္လာနဲ ့
မႏွစ္ဆို ဟိုအပ်ဳိနဲ ့
သည္လိုပင္ ဆိုသံၾကားပါရဲ့
လွ်ာဖ်ားသံ တလိမ့္ထိုး
ေတာ့္စိတ္ မရိုး။
ဆြမ္းအိုးကို သူထမ္းလို ့
ရြာလမ္းက ျပန္ခဲ့တယ္။
သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ ့
ေထြခင္းကာ ေမ့ကစားမိ
ထန္းဖ်ား ေနေက်ာ္ေတာ့
ဆရာေတာ္ ႀကိမ္ေဆာ္ခ်
ဖူးထခဲ့ရ။
ေန႔လယ္မွာ စာဆိုလို ့
သၿဂၤဳိဟ္ကို သရုပ္ခဲြျပန္ရ
တကတဲ မ်က္စိလည္
မ်က္ႏွာငယ္ကေလး။
ခ်ာလယ္ခ်ာလယ္နဲ ့
တိုင္ကြယ္မွာ ပုန္းခ်င္ေဇာနဲ ့
ေမာခဲ့ပါေသး။
ပဲဆြတ္ခ်ိန္ မိုဃ္းေလကင္းလို ့
ႏွင္းကေလး မႈန္ရီမႈန္ရီ
ဆိုင္ပံုမွာစီ။
ေျမပဲက တျပည္ႏွစ္ျပည္
ေျမဆီက တရဲရဲ။
မိုးခ်ဳပ္ရင္ မွန္အိမ္နဲ ့
ျပန္ခ်ိန္ကို အေမေစာင့္ပါလိမ့္
ယာေထာင့္က တဲ။
သည္ရြာမွာ ငါေမြးလို ့
သည္ေက်းမွာ ငါေပ်ာ္
အေဖာ္နဲ ့ အေလွာ္နဲ ့။
ရြာေသြး ရြာကိုယ္မို ့
ၾကာညိဳညိဳ ကန္မွာ ပြင့္သည့္ႏွယ္
ပြင့္လန္းေစခ်င္သနဲ ့
ေမွ်ာ္ရဲ့ ေခၚရဲ့။ ။
တင္မိုး
ပန္းခ်ီ mya thaung
ေႏြမွာဆို ထေနာင္း
ေဆာင္းမွာဆို မန္းက်ည္းပင္။
ငါတို႔ရြာ ယာခရုိးမွာ
ခ်ဳိးကူသံရႊင္။
ငါ့ဘ၀ သည္မွာခင္
ငါ့အျမင္ သည္မွာစဲြ။
သည္ရြာ သည္ယာေခ်ာင္း
ငယ္ေပါင္းပါပဲ။
ေႏြမွာဆို ကန္တူး
မိုဃ္းဦးဆို ကန္ေရ၀င္။
ညေန ကန္ေရခပ္ခ်ိန္
ႏြားလည္ပတ္ဆင္။
မွန္စီထိပ္ အုပ္ကေလးနဲ ့
ေလေသြးရာ ျခဴသံလြင္
ေျခသင္တဲ့ ႏြားေျပး။
ကာလသားေတြ ဟဲ့
ႏြားေမာင္းၾက အၿပိဳင္အဆိုင္
တတိုင္ႏွစ္တိုင္ စခန္းေပါက္ကေရာ့
ေပတရာလမ္းတေလွ်ာက္မွာ
ႏြားေငါက္သံေတး။
ေႏြမွာဆို ပဲႀကိတ္ထိုး
မိုဃ္းမွာဆို ပဲမႈန္းတယ္။
ယာညက္ရင္ မႈိရွာလို ့
ခ်ဳိရာရာ ဟင္းညြန္႔ဖူး
ခူးရဦးမယ္။
လွ်ိဳရိုးမွာခ်ဳိးတယ္
လွ်ဳိကြယ္မွာသူပုန္း။
သည္ရြာ သည္ယာေလ့
ေအာက္ေမ့မိတုန္း။
ေက်းဥ ေက်းႏုတို ့
ေျမပဲထု ပဲဆံေရြးသနဲ ့
ေတးကေလး တဟိုဟို။
ေခါင္းရင္း တမာပင္က
ေႏြအ၀င္ ၿဖိဳင္ၿဖိဳင္ႏုေတာ့
လုခူးမယ္ဆို။
ေနကေလး အတန္ခ်ဳိရင္
စဖိုခြင္ ၀င္ရဦး။
ရွင္မေတာင္ ေလနီၾကြရင္
ထလိမ့္ ဖုန္လံုး။
ထန္းသီးခိုင္ ခ်ဳိင္ခဲ့ဦးဗ်ဳိ ့
ဖုန္လံုးၾကား ဟစ္မွာသံ။
လံုခ်ည္ ကြင္းသိုင္းလို ့
၀ိုင္းပတ္ ဒူေ၀ေ၀နဲ ့
ကေလးေတြ တၿပံဳဳႀကီး
လွည္းေနာက္ၿမီး ရည္းခိုလိုက္
မိုဃ္းဆိုက္လို႔ ညံ။
ဟဲ့ ေကာင္းေလးေတြ အေဆာ့သန္
ႏြားကန္လိမ့္မယ္ေနာ။
ထန္းသီးႏု ညိဳတိုတိုက
အရည္ခ်ဳိ သည္တရႈပ္ျဖင့္
စုပ္ရေခ်ေသာ။
မန္းက်ည္းပင္ ဆီးပင္၀ိုင္း
ေတာင္ပိုင္းနဲ ့ ေျမာက္ပိုင္းဆံုရာ
ျခင္းပဲြကိုလာ။
အပ်ဳိေတြ ေရခပ္ဆင္းေတာ့
ထိုးကြင္းနဲ ့ ကိုဟ၀ွါ
မဟာဒူးဟန္နဲ႔။
မသူဇာ ျခင္းမွန္လို ့
ကက္ကက္လန္ ရန္ေထာင္ခံရ
ရွက္လွေခ်ရဲ့။
ေႏြေပါက္ရင္ ေရေျခာက္တဲ့
ကန္ေရေသာက္ တို႔ရပ္ရြာ။
ဆိုင္းထမ္း ကုိယ္စီနဲ ့
ညေနရီ ဆယ္ေပတြင္းမွာ
ေရစစ္ရင္း လူပ်ဳိလွည့္
ႏဲြ ့တဲ့တဲ့သာ။
အပ်ဳိမျဖစ္ခင္
ဟိုတႏွစ္ဆီက
ေရစစ္ရင္း သည္မ်က္ႏွာ
ဆံုဖူးပါရဲ့ သူတမ်ဳိး။
အပ်ဳိျဖစ္ခါမွ
အလို ခ်စ္တယ္ တဲ့
ၾကက္ရစ္သလို ကုိယ္မရစ္လာနဲ ့
မႏွစ္ဆို ဟိုအပ်ဳိနဲ ့
သည္လိုပင္ ဆိုသံၾကားပါရဲ့
လွ်ာဖ်ားသံ တလိမ့္ထိုး
ေတာ့္စိတ္ မရိုး။
ဆြမ္းအိုးကို သူထမ္းလို ့
ရြာလမ္းက ျပန္ခဲ့တယ္။
သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ ့
ေထြခင္းကာ ေမ့ကစားမိ
ထန္းဖ်ား ေနေက်ာ္ေတာ့
ဆရာေတာ္ ႀကိမ္ေဆာ္ခ်
ဖူးထခဲ့ရ။
ေန႔လယ္မွာ စာဆိုလို ့
သၿဂၤဳိဟ္ကို သရုပ္ခဲြျပန္ရ
တကတဲ မ်က္စိလည္
မ်က္ႏွာငယ္ကေလး။
ခ်ာလယ္ခ်ာလယ္နဲ ့
တိုင္ကြယ္မွာ ပုန္းခ်င္ေဇာနဲ ့
ေမာခဲ့ပါေသး။
ပဲဆြတ္ခ်ိန္ မိုဃ္းေလကင္းလို ့
ႏွင္းကေလး မႈန္ရီမႈန္ရီ
ဆိုင္ပံုမွာစီ။
ေျမပဲက တျပည္ႏွစ္ျပည္
ေျမဆီက တရဲရဲ။
မိုးခ်ဳပ္ရင္ မွန္အိမ္နဲ ့
ျပန္ခ်ိန္ကို အေမေစာင့္ပါလိမ့္
ယာေထာင့္က တဲ။
သည္ရြာမွာ ငါေမြးလို ့
သည္ေက်းမွာ ငါေပ်ာ္
အေဖာ္နဲ ့ အေလွာ္နဲ ့။
ရြာေသြး ရြာကိုယ္မို ့
ၾကာညိဳညိဳ ကန္မွာ ပြင့္သည့္ႏွယ္
ပြင့္လန္းေစခ်င္သနဲ ့
ေမွ်ာ္ရဲ့ ေခၚရဲ့။ ။
တင္မိုး
ပန္းခ်ီ mya thaung
ဘဝလုံၿခံဳေရးနဲ႔ ေအးခ်မ္းသာယာစြာ ေနႏိုင္ေရး
ဘဝလုံၿခံဳေရးနဲ႔ ေအးခ်မ္းသာယာစြာ ေနႏိုင္ေရး
*****************************
သက္ရိွသတၱဝါတိုင္းဟာ
မိမိတို႔ေနထိုင္ က်င္လည္က်က္စားၾကတဲ့အိမ္ သို႔မဟုတ္ ဝန္းက်င္တခု
လုံးမွာ လုံၿခံဳမႈနဲ႔ သာယာေအးခ်မ္းစြာ ေနထုိင္ႏိုင္မႈဆုိတာကို လုိလားၾကသည္ပင္ျဖစ္သည္။
လူကို မဆုိထားႏွင့္ သားရဲတိရစၦာန္ေလးမ်ားပင္ မိမိတို႔ က်က္စားေနထိုင္တဲ့ ပတ္ဝန္းက်င္တခု
လုံးမွာ က်ားသစ္ မိေက်ာင္း ေျမေခြး ေတာေခြးစတဲ့ မိမိထက္ အင္အားႀကီးၿပီး တိရစာၦန္
အခ်င္းခ်င္း အႏၱရာယ္ေပးႏိုင္တဲ့သူ မရိွပဲ လုံၿခံဳစိတ္ခ်ရၿပီး ေအးခ်မ္းသာယာစြာ ေနထုိင္ၾကရ
တယ္ဆုိရင္ ေပ်ာ္ရႊင္ ျမဴးတူးေနၾကၿပီး ျမင္ရတဲ့ လူမ်ားအဖို႔မွာပင္ စိတ္ခ်မ္းေမြ႔စရာ ျဖစ္ၾက
ရသည္။
-
ဒါေၾကာင့္ ေတာေတာင္ သဘာဝအလွအပမ်ားရဲ႕ငွက္ျမည္သံ ဂ်ီ ဒရယ္ ေျပးလႊား ေအာ္ဟစ္
လုံးမွာ လုံၿခံဳမႈနဲ႔ သာယာေအးခ်မ္းစြာ ေနထုိင္ႏိုင္မႈဆုိတာကို လုိလားၾကသည္ပင္ျဖစ္သည္။
လူကို မဆုိထားႏွင့္ သားရဲတိရစၦာန္ေလးမ်ားပင္ မိမိတို႔ က်က္စားေနထိုင္တဲ့ ပတ္ဝန္းက်င္တခု
လုံးမွာ က်ားသစ္ မိေက်ာင္း ေျမေခြး ေတာေခြးစတဲ့ မိမိထက္ အင္အားႀကီးၿပီး တိရစာၦန္
အခ်င္းခ်င္း အႏၱရာယ္ေပးႏိုင္တဲ့သူ မရိွပဲ လုံၿခံဳစိတ္ခ်ရၿပီး ေအးခ်မ္းသာယာစြာ ေနထုိင္ၾကရ
တယ္ဆုိရင္ ေပ်ာ္ရႊင္ ျမဴးတူးေနၾကၿပီး ျမင္ရတဲ့ လူမ်ားအဖို႔မွာပင္ စိတ္ခ်မ္းေမြ႔စရာ ျဖစ္ၾက
ရသည္။
-
ဒါေၾကာင့္ ေတာေတာင္ သဘာဝအလွအပမ်ားရဲ႕ငွက္ျမည္သံ ဂ်ီ ဒရယ္ ေျပးလႊား ေအာ္ဟစ္
ရႊင္ျမဴးျခင္းတုိ႔ျဖင့္
သာယာပုံနဲ႔ ေက်းငွက္သာရကာ တိရစၦာန္ေလးမ်ားရဲ႕ေပ်ာ္ရႊင္ျမဴးတူး ကစား
ေနၾကပုံ၊ က်က္စားေနၾကပုံမ်ားကို စာဖြဲ႔ကဗ်ာဖြဲ႔ ေတးဖြဲ႔ရတဲ့ အထိပင္ ျဖစ္လာၾကရသည္ပဲ
ေလ။ ဒီလို သာယာလွပၿပီး လုံၿခံဳစိတ္ခ် ေအးခ်မ္းစြာနဲ႔ က်က္စားေနထုိင္ၾကတဲ့ သူတို႔ရဲ႕
ကမၻာေလးထဲမ်ားကုိ သားစားသတၱဝါတို႔က ဝင္ေရာက္ ေႏွာက္ယွက္ဖ်က္ဆီးၾကၿပီဆုိလွ်င္
မိမိတို႔ ေနရာေလးကို အသာထားဦး သားသမီးမ်ားကိုပင္ မေခၚႏိုင္ မကယ္ႏုိင္ေတာ့ပဲ
အသက္လု ေျပးလႊားေနရတာေတြ၊ အသက္ကုိပင္ ရဲရဲမရွဴရဲပဲ ေရွာင္ပုန္းေနရတာေတြ၊
အသက္စြန္႔ၿပီး အစာထြက္ရွာ စားေသာက္ေနရတဲ့ အျဖစ္မ်ိဳးေတြနဲ႔ ႀကံဳၾကရၿပီး သာယာ
ခ်မ္းေျမ့တဲ့ ဘဝေတြကို ရႈံးဆုံးကုန္ၾကရျပန္တယ္။
.
တိရစၦာန္ေတြျဖစ္ၾကေတာ့လည္း မိမိရဲ႕ေနရာ ရိကၡာႏွင့္ သားသမီး စတာေတြကို လုံၿခံဳမႈရိွ
ေနၾကပုံ၊ က်က္စားေနၾကပုံမ်ားကို စာဖြဲ႔ကဗ်ာဖြဲ႔ ေတးဖြဲ႔ရတဲ့ အထိပင္ ျဖစ္လာၾကရသည္ပဲ
ေလ။ ဒီလို သာယာလွပၿပီး လုံၿခံဳစိတ္ခ် ေအးခ်မ္းစြာနဲ႔ က်က္စားေနထုိင္ၾကတဲ့ သူတို႔ရဲ႕
ကမၻာေလးထဲမ်ားကုိ သားစားသတၱဝါတို႔က ဝင္ေရာက္ ေႏွာက္ယွက္ဖ်က္ဆီးၾကၿပီဆုိလွ်င္
မိမိတို႔ ေနရာေလးကို အသာထားဦး သားသမီးမ်ားကိုပင္ မေခၚႏိုင္ မကယ္ႏုိင္ေတာ့ပဲ
အသက္လု ေျပးလႊားေနရတာေတြ၊ အသက္ကုိပင္ ရဲရဲမရွဴရဲပဲ ေရွာင္ပုန္းေနရတာေတြ၊
အသက္စြန္႔ၿပီး အစာထြက္ရွာ စားေသာက္ေနရတဲ့ အျဖစ္မ်ိဳးေတြနဲ႔ ႀကံဳၾကရၿပီး သာယာ
ခ်မ္းေျမ့တဲ့ ဘဝေတြကို ရႈံးဆုံးကုန္ၾကရျပန္တယ္။
.
တိရစၦာန္ေတြျဖစ္ၾကေတာ့လည္း မိမိရဲ႕ေနရာ ရိကၡာႏွင့္ သားသမီး စတာေတြကို လုံၿခံဳမႈရိွ
ေအာင္၊ သူတပါး မဖ်က္ဆီးႏိုင္ေအာင္ ဘယ္လုိဘယ္ပုံ ႀကိဳတင္စီမံၿပီး ထိန္းသိမ္းႏိုင္ဖုိ႔ ဆုိတာ
ကို မလုပ္ႏိုင္ၾကေပဘူးေပါ့။ သူတို႔ အသိဉာဏ္ရိွသေလာက္နဲ႔ အကာအကြယ္အတားအဆီး
မ်ား လုပ္ထားၿပီး ညီညြတ္စည္းလုံးမႈနဲ႔ တိုက္ထုတ္လုိပါေသာ္လည္း အင္အားႀကီးမားလွတဲ့
အေကာင္ႀကီးမ်ားနဲ႔ ဉာဏ္မ်ားတဲ့ မုဆိုးတို႔က ဖ်က္ဆီးျပန္ရင္လည္း ဘာမွမတတ္ႏိုင္ပဲ သူတုိ႔
ရဲ႕သိုက္ၿမံဳေလးမ်ားဟာ ပ်က္စီးၾကရ၊ အသက္ကုိပင္ စြန္႔ၾကရတာေတြလည္း အမ်ားအျပား
ပင္ျဖစ္သည္။ အသက္ရွင္ က်န္ေနသူမ်ားမွာလည္း လုံၿခံဳမႈနဲ႔ သာယာမႈမ်ား မရိွႏိုင္ေလေတာ့
ေနရာေျပာင္း အသိုက္ေျပာင္း စားက်က္ေျပာင္းျခင္းမ်ား ျပဳလုပ္ၾကရတာေပါ့။
ေရၾကည္ရာ ျမက္ႏုရာ ဆုိတာ အဲဒီက လာမွာပဲေပါ့။ အစာရွားပါးလုိ႔ ေျပာင္းရတာ မဟုတ္ပဲ
လုံၿခံဳမႈ ေအးခ်မ္းမႈ မရိွလုိ႔ ေျပာင္းၾကရတာပါ။ သူတို႔ေတြမွာလည္း သဘာဝေဘး ဒုကၡမ်ိဳးစုံနဲ႔
ႀကံဳရတာပါပဲ။ ဒစ္စ္ကာဗာရီေတြမွာ ထင္ရွားလွပါသည္။
ကို မလုပ္ႏိုင္ၾကေပဘူးေပါ့။ သူတို႔ အသိဉာဏ္ရိွသေလာက္နဲ႔ အကာအကြယ္အတားအဆီး
မ်ား လုပ္ထားၿပီး ညီညြတ္စည္းလုံးမႈနဲ႔ တိုက္ထုတ္လုိပါေသာ္လည္း အင္အားႀကီးမားလွတဲ့
အေကာင္ႀကီးမ်ားနဲ႔ ဉာဏ္မ်ားတဲ့ မုဆိုးတို႔က ဖ်က္ဆီးျပန္ရင္လည္း ဘာမွမတတ္ႏိုင္ပဲ သူတုိ႔
ရဲ႕သိုက္ၿမံဳေလးမ်ားဟာ ပ်က္စီးၾကရ၊ အသက္ကုိပင္ စြန္႔ၾကရတာေတြလည္း အမ်ားအျပား
ပင္ျဖစ္သည္။ အသက္ရွင္ က်န္ေနသူမ်ားမွာလည္း လုံၿခံဳမႈနဲ႔ သာယာမႈမ်ား မရိွႏိုင္ေလေတာ့
ေနရာေျပာင္း အသိုက္ေျပာင္း စားက်က္ေျပာင္းျခင္းမ်ား ျပဳလုပ္ၾကရတာေပါ့။
ေရၾကည္ရာ ျမက္ႏုရာ ဆုိတာ အဲဒီက လာမွာပဲေပါ့။ အစာရွားပါးလုိ႔ ေျပာင္းရတာ မဟုတ္ပဲ
လုံၿခံဳမႈ ေအးခ်မ္းမႈ မရိွလုိ႔ ေျပာင္းၾကရတာပါ။ သူတို႔ေတြမွာလည္း သဘာဝေဘး ဒုကၡမ်ိဳးစုံနဲ႔
ႀကံဳရတာပါပဲ။ ဒစ္စ္ကာဗာရီေတြမွာ ထင္ရွားလွပါသည္။
ဒီေတာ့
လုံၿခံဳ စိတ္ခ်စြာနဲ႔ ေအးခ်မ္းသာယာစြာ ေနထိုင္သြားလာျခင္းဆုိတာကို လူမေျပာနဲ႔
တိရိစၦာန္မ်ားပင္ လုိလားၾက တယ္ဆုိတာ ထင္ရွားေနသည္ပင္ ျဖစ္သည္။ အျဖဴအမည္း အညို
အရွည္အပု အပိန္အဝ စတဲ့ ပုံစံမတူတဲ့ ဘဝတခုထဲ- တအိမ္ထဲတြင္လာၿပီး လူျဖစ္ၾကရတဲ့
လူသားတုိ႔ရဲ႕မိသားစုတခုထဲမွာပင္ အျဖဴကတမ်ိဳး အညိုကတဖုံ အရွည္အပုနဲ႔ အပိန္ အဝတုိ႔က
တနည္း ဆုိၿပီး အမ်ိဳးမ်ိဳး အဖုံဖုံ သေဘာထားခ်င္း မတူကြဲျပားၾကတာကို မတူတဲ့အေလွ်ာက္
တုိင္ပင္ညွိႏိႈင္းမႈ မရိွပဲ ကုိယ္ထင္ရာ ကိုယ္လုပ္ သြားခ်င္သလုိသြား လာခ်င္သလိုလာ လုပ္ေန
ၾကမည္၊ မိဘဆုိတဲ့ သူမ်ားကလည္း ဖာသိ ဖာသာပဲေန၍ ေျပာဆုိမရ၊ ခိုင္းမရလုိ႔ ဆိုၿပီး ဒီ
အတုိင္း လႊတ္ေပးထားမည္ဆုိလွ်င္ အဲဒီအိမ္မွာ စည္းလုံးညီညြတ္မႈလဲ မရိွ၊ သာယာခ်မ္းေျမ့မႈ
လည္း ရိွႏိုင္မည္မဟုတ္ေပ။ ေနာက္ဆုံး ဒီလုိ အိမ္မ်ိဳးကို သူခိုးေတြ ဒျမေတြက အလြယ္တကူ
ဝင္ေရာက္ ခုိးယူ သတ္ျဖတ္ႏိုင္တဲ့အတြက္ ဘယ္လုိမွ လုံၿခံဳမႈလည္း မရွိႏုိင္ေတာ့ပါ။
တိရိစၦာန္မ်ားပင္ လုိလားၾက တယ္ဆုိတာ ထင္ရွားေနသည္ပင္ ျဖစ္သည္။ အျဖဴအမည္း အညို
အရွည္အပု အပိန္အဝ စတဲ့ ပုံစံမတူတဲ့ ဘဝတခုထဲ- တအိမ္ထဲတြင္လာၿပီး လူျဖစ္ၾကရတဲ့
လူသားတုိ႔ရဲ႕မိသားစုတခုထဲမွာပင္ အျဖဴကတမ်ိဳး အညိုကတဖုံ အရွည္အပုနဲ႔ အပိန္ အဝတုိ႔က
တနည္း ဆုိၿပီး အမ်ိဳးမ်ိဳး အဖုံဖုံ သေဘာထားခ်င္း မတူကြဲျပားၾကတာကို မတူတဲ့အေလွ်ာက္
တုိင္ပင္ညွိႏိႈင္းမႈ မရိွပဲ ကုိယ္ထင္ရာ ကိုယ္လုပ္ သြားခ်င္သလုိသြား လာခ်င္သလိုလာ လုပ္ေန
ၾကမည္၊ မိဘဆုိတဲ့ သူမ်ားကလည္း ဖာသိ ဖာသာပဲေန၍ ေျပာဆုိမရ၊ ခိုင္းမရလုိ႔ ဆိုၿပီး ဒီ
အတုိင္း လႊတ္ေပးထားမည္ဆုိလွ်င္ အဲဒီအိမ္မွာ စည္းလုံးညီညြတ္မႈလဲ မရိွ၊ သာယာခ်မ္းေျမ့မႈ
လည္း ရိွႏိုင္မည္မဟုတ္ေပ။ ေနာက္ဆုံး ဒီလုိ အိမ္မ်ိဳးကို သူခိုးေတြ ဒျမေတြက အလြယ္တကူ
ဝင္ေရာက္ ခုိးယူ သတ္ျဖတ္ႏိုင္တဲ့အတြက္ ဘယ္လုိမွ လုံၿခံဳမႈလည္း မရွိႏုိင္ေတာ့ပါ။
ဒီလုိ
ညီညြတ္ စည္းလုံးမႈ မရိွတဲ့ အိမ္ႀကီးဟာ ေနထုိင္တာ ၾကာလာသည္ႏွင့္အမွ် အမိုးအကာ
တံခါး၊ ၿခံစည္းရုိးစတဲ့ အိမ္ရဲ႕ ပ်က္စီး ယိုယြင္းလာမႈမ်ားကိုလည္း သူလုပ္ႏိုးႏုိး ငါလုပ္ႏိုးႏုိး
သူ႔တာဝန္လႊဲခ်၊ ငါ့တာဝန္လႊဲခ်နဲ႔ အခ်ိန္ကုန္ေနၿပီး အေပါက္အၿပဲ အေခါင္းေပါက္ေတြကေန
ေျမြဆုိးေတြလည္း ဝင္ေအာင္းေနမယ္။ တျခား ၾကြက္သုိးေတြလည္း ဝင္ခိုေနမယ္။ ေခြးေလ
ေခြးလြင့္မ်ားကလည္း ဝင္ထြက္ စားေသာက္ေနေတာ့ အိမ္အုိပ်က္ႀကီးလို ျဖစ္ေနမွာ မလြဲပါပဲ။
စည္းလုံးမႈမရိွေတာ့ သူခိုးေတြကလည္း သူနဲ႔သိသလုိလုိ ငါ့နဲ႔ သိလုိလိုနဲ႔ ဝင္ခိုးယူသြားၾကမွာပဲ။
ဒီလုိ အိမ္မ်ိဳးႀကီးမွာ သာယာခ်မ္းေျမ့မႈဆုိတာလည္း မရိွ၊ လုံၿခံဳမႈလည္း ကင္းေဝး၊ တေနရာထဲ
တအိမ္ထဲမွာ ေနၾကျဖစ္ၾကရေပမယ့္ စိတ္ခ်မ္းသာမႈဆုိတာ လုံးဝ မရိွတဲ့ တစိမ္းေတြ စုၿပီး ေန
ထိုင္သလိုမ်ိဳး ျဖစ္ေနေပလိမ့္မည္။
-
တံခါး၊ ၿခံစည္းရုိးစတဲ့ အိမ္ရဲ႕ ပ်က္စီး ယိုယြင္းလာမႈမ်ားကိုလည္း သူလုပ္ႏိုးႏုိး ငါလုပ္ႏိုးႏုိး
သူ႔တာဝန္လႊဲခ်၊ ငါ့တာဝန္လႊဲခ်နဲ႔ အခ်ိန္ကုန္ေနၿပီး အေပါက္အၿပဲ အေခါင္းေပါက္ေတြကေန
ေျမြဆုိးေတြလည္း ဝင္ေအာင္းေနမယ္။ တျခား ၾကြက္သုိးေတြလည္း ဝင္ခိုေနမယ္။ ေခြးေလ
ေခြးလြင့္မ်ားကလည္း ဝင္ထြက္ စားေသာက္ေနေတာ့ အိမ္အုိပ်က္ႀကီးလို ျဖစ္ေနမွာ မလြဲပါပဲ။
စည္းလုံးမႈမရိွေတာ့ သူခိုးေတြကလည္း သူနဲ႔သိသလုိလုိ ငါ့နဲ႔ သိလုိလိုနဲ႔ ဝင္ခိုးယူသြားၾကမွာပဲ။
ဒီလုိ အိမ္မ်ိဳးႀကီးမွာ သာယာခ်မ္းေျမ့မႈဆုိတာလည္း မရိွ၊ လုံၿခံဳမႈလည္း ကင္းေဝး၊ တေနရာထဲ
တအိမ္ထဲမွာ ေနၾကျဖစ္ၾကရေပမယ့္ စိတ္ခ်မ္းသာမႈဆုိတာ လုံးဝ မရိွတဲ့ တစိမ္းေတြ စုၿပီး ေန
ထိုင္သလိုမ်ိဳး ျဖစ္ေနေပလိမ့္မည္။
-
အဲဒါဟာ
အႀကီးအကဲျဖစ္တဲ့ မိဘမ်ားရဲ႕ည့ံဖ်င္းမႈန႔ဲ အသိဉာဏ္မရိွမႈ၊ သားသမီးမ်ားကုိ လမ္း
ညႊန္မႈ မေပးႏိုင္သလုိ အသိပါ မဲ့ေနေအာင္ လုပ္ထားမႈတို႔ေၾကာင့္ပင္ျဖစ္သည္။ သားသမီးေတြ
နဲ႔ နီးစပ္ရာက ပါလာတဲ့ လူစိမ္းေတြေၾကာင့္ ပစၥည္းေပ်ာက္ လူေပ်ာက္ စည္းကမ္းမဲ့ေနထိုင္
ေျပာဆုိ သြားလာျခင္းမ်ိဳး လုပ္ေနၾကမည္မွာ သာလာယံ ဇရပ္တခုလိုပင္ျဖစ္ေနေပမည္။
အိမ္သူအိမ္သားမ်ားရဲ႕အသိဉာဏ္မရိွမႈ၊ တာဝန္မဲ့မႈ၊ လူဆိုးလူေကာင္း မခြဲျခားတတ္ပဲ လာ
သမွ် လက္ခံေနမႈ၊ အသိမရိွၾကေတာ့ စည္းလုံးညီညြတ္မႈဆုိတာလည္း ကင္းေပ်ာက္ေနမႈ
စတာေတြေၾကာင့္ တိရိစၦာန္ေလးမ်ားရဲ႕ေနရာေလာက္ပင္ ေပ်ာ္စရာ မေကာင္းတဲ့ အိမ္ႀကီး
တခုလို ျဖစ္ေနေပမည္။
အိမ္သားမ်ားက မိမိႏိုင္ရာ စြမ္းရာ ကုိယ့္တာဝန္ ကိုယ္ေက်ျပြန္ၿပီး တက္ညီလက္ညီ လုပ္ကုိင္
ေနထိုင္ၾကမည္ဆုိလွ်င္ အိမ္လည္း သာယာလွပ လုံၿခံဳမႈလည္းရိွ ေပ်ာ္စရာလည္း ေကာင္းတဲ့
ေနရာတခု ျဖစ္ေနမည္မွာ မလြဲေပ။
ညႊန္မႈ မေပးႏိုင္သလုိ အသိပါ မဲ့ေနေအာင္ လုပ္ထားမႈတို႔ေၾကာင့္ပင္ျဖစ္သည္။ သားသမီးေတြ
နဲ႔ နီးစပ္ရာက ပါလာတဲ့ လူစိမ္းေတြေၾကာင့္ ပစၥည္းေပ်ာက္ လူေပ်ာက္ စည္းကမ္းမဲ့ေနထိုင္
ေျပာဆုိ သြားလာျခင္းမ်ိဳး လုပ္ေနၾကမည္မွာ သာလာယံ ဇရပ္တခုလိုပင္ျဖစ္ေနေပမည္။
အိမ္သူအိမ္သားမ်ားရဲ႕အသိဉာဏ္မရိွမႈ၊ တာဝန္မဲ့မႈ၊ လူဆိုးလူေကာင္း မခြဲျခားတတ္ပဲ လာ
သမွ် လက္ခံေနမႈ၊ အသိမရိွၾကေတာ့ စည္းလုံးညီညြတ္မႈဆုိတာလည္း ကင္းေပ်ာက္ေနမႈ
စတာေတြေၾကာင့္ တိရိစၦာန္ေလးမ်ားရဲ႕ေနရာေလာက္ပင္ ေပ်ာ္စရာ မေကာင္းတဲ့ အိမ္ႀကီး
တခုလို ျဖစ္ေနေပမည္။
အိမ္သားမ်ားက မိမိႏိုင္ရာ စြမ္းရာ ကုိယ့္တာဝန္ ကိုယ္ေက်ျပြန္ၿပီး တက္ညီလက္ညီ လုပ္ကုိင္
ေနထိုင္ၾကမည္ဆုိလွ်င္ အိမ္လည္း သာယာလွပ လုံၿခံဳမႈလည္းရိွ ေပ်ာ္စရာလည္း ေကာင္းတဲ့
ေနရာတခု ျဖစ္ေနမည္မွာ မလြဲေပ။
လုံၿခံဳမႈနဲ႔ေအးခ်မ္းသာယာမႈဆုိတာကလည္း တအိမ္မွာ တဦးတည္း၊ တလမ္းမွာ တအိမ္တည္း၊
တၿမိဳ႕မွာ တရပ္ကြက္တည္း၊ တႏိုင္ငံမွာ တၿမိဳ႕တည္းစသည္ ေကာင္းေနရုံ ညီညြတ္ေနရုံနဲ႔ မရ
ႏိုင္ပါ။ တအိမ္မွာဆုိရင္ အိမ္သားအားလုံး ေကာင္းမွ, ညီညြတ္ေနမွသာလွ်င္ လုံၿခံဳၿပီး
ေအးခ်မ္းသာယာႏုိင္ပါလိမ့္မည္။
ကုိယ္ေကာင္းလွ်င္ ေခါင္းဘယ္မွ မေရြ႕ဆုိတဲ့ စကားကုိ ယေန႔ေခတ္မွာ ျပင္ရမလုိ ျဖစ္ေန
သည္။ ကုိယ္က ေကာင္းေအာင္ေနထုိင္ပါလ်က္နဲ႔ ပတ္ဝန္းက်င္က မေကာင္းရင္,
ဒါမွမဟုတ္ ညစ္ပတ္တဲ့သူက ဥပေဒနဲ႔ မလြတ္ကင္းတဲ့ ပစၥည္းတခုခုနဲ႔ လာၿပီး ပစ္ထားခဲ့ရင္
ဘယ္လုိမွ ေအးခ်မ္းစြာနဲ႔ ေကာင္းေကာင္းေနႏိုင္ေတာ့မည္ မဟုတ္ေပ။ ထုိ႔အတူပဲ တရပ္
ကြက္ထဲ တၿမိဳ႕ထဲ ေကာင္းေအာင္ေနၾကေပမယ့္ က်န္တာေတြက မေကာင္းပဲ မေကာင္း
တဲ့ သူေတြကုိ ေခၚေဆာင္လာမယ္။ ေခၚသြင္းလာမယ္ဆုိရင္ ဘယ္လုိမွ ေကာင္းမြန္စြာနဲ႔
ေနထိုင္ၾကလိမ့္မည္ မဟုတ္ေပ။
ဒါေၾကာင့္ အမ်ားစုက ေကာင္းေနႏိုင္မွသာလွ်င္ ျဖစ္ႏိုင္လွ်င္ အားလုံးက အသိဉာဏ္ရိွရိွ
အျမင္က်ယ္က်ယ္နဲ႔ ဆင္ျခင္ေတြးဆၿပီး ေကာင္းေနမွ ညီညြတ္ေနမွသာလွ်င္ လူသား
အားလုံးရဲ႕ဘဝေတြမွာ လုံၿခံဳ စိတ္ခ် ေအးခ်မ္းသာယာစြာနဲ႔ ေကာင္းေကာင္းေနႏုိင္ၾကမည္
ျဖစ္ပါသည္။
(ေႏြႏွင္းမိုး)
Subscribe to:
Posts (Atom)
ေလးဆူဓာတ္ပုံ ေရႊတိဂုံ
Myanmar flag
My Shape
peace
သင္ေသသြားေသာ္...
လာလည္ၾကသူမ်ား
အို မိတ္ေဆြ
