“ သစၥာအိမ္ ”: တႏွစ္တႀကိမ္ ျမတ္ကထိန္

Thursday, October 31, 2013

တႏွစ္တႀကိမ္ ျမတ္ကထိန္

9:51 AM |

Posted by တိုးတိုး |

Edit Post

တႏွစ္တႀကိမ္ ျမတ္ကထိန္

******************

ဗုဒၶဘာသာဝင္ ပုဂၢိဳလ္တုိ႔သည္ ကထိန္ခင္းျခင္း၊ ကထိန္အလႉပြဲ ျပဳလုပ္ျခင္းတို႔ကို အလြန္ပင္ စိတ္ဝင္စားၾကေပသည္။ ကထိန္အလႉမ်ားသို႔ မိသားစုတို႔ တေပ်ာ္တပါးသြားေလ့ရွိၾက
ေပသည္။ ကထိန္အလႉရွင္မ်ားကလည္း ဝမ္းေျမာက္ဝမ္းသာျဖင့္ ႀကိဳဆို ေကၽြးေမြးေလ့ရွိ
ၾကေပသည္။ စားဖြယ္ေသာက္ဖြယ္မ်ားကို အထူးစီမံ၍ ေကၽြးေမြးေလ့ရွိၾကေပသည္။ ကထိန္
အလႉပြဲသို႔ လာေရာက္ၾကသူမ်ားကလည္း ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါး သံုးေဆာင္မွီဝဲ စားေသာက္ၾက
ေပသည္။ ကထိန္တရားကိုလည္း ကထိန္အလႉရွင္မ်ားႏွင့္ အတူ နာယူေလ့ရွိၾကေပသည္။
တႏွစ္မွတႀကိမ္ လႉဒါန္းခြင့္ရေသာေၾကာင့္ အလြန္ အက်ိဳးႀကီးျမတ္သည္ဟု ယံုၾကည္ၾက
ေပသည္။ သကၤန္းမွာ ကထိန္၊ ေက်ာင္းမွာ သိမ္၊ ဆြမ္းမွာ ပိဏ္(ပိ႑ပတ္ဆြမ္း) ဟူ၍ပင္
ဆိုရိုးျပဳၾကေပသည္။

ကထိန္ႏွင့္စပ္၍ သိဖြယ္ရာမ်ားမွာ-
(၁) ကထိန္ဆိုသည့္ စကား၏အဓိပၸါယ္၊
(၂) ခင္းျခင္းဆိုသည့္ စကား၏အဓိပၸါယ္၊
(၃) ကထိန္ခင္းရျခင္းအေၾကာင္း၊
(၄) ကထိန္ခင္းရျခင္းအက်ိဳး၊
(၅) ကထိန္အလႉ မြန္ျမတ္သည္ဟု ဆိုရျခင္း။
ဤ(၅)မ်ိဳးမွာ သိဖြယ္ရာေကာင္းလွပါေပသည္။

(၁) ကထိန္ဟူေသာ စကားသည္-
ကထိန-ဟူေသာ ပါဠိမွ သက္ဆင္းျဖစ္ေပၚလာေသာ စကားျဖစ္ေပသည္။ ကထိန္-ဟူေသာ

ပါဠိက ၿမဲျခင္း-ဟူေသာ အနက္ကိုေဟာပါသည္။ ၿမဲျခင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးတို႔တြင္လည္း အခ်ိန္ကာလ
ၿမဲျခင္းႏွင့္ အက်ိဳးတရား ၿမဲျခင္းတို႔ကို ေဟာပါသည္။ ကထိန္-ဟူသည္ အခ်ိန္ကာလအားျဖင့္
လည္း ၿမဲ၏။ အက်ိဳးတရားျဖင့္လည္း

ၿမဲ၏-ဟု အဓိပၸါယ္ရပါသည္။

အခ်ိန္ကာလ ၿမဲပံု-
ျမတ္စြာဘုရား သတ္မွတ္ေပးထားေသာ အခ်ိန္ကာလ အတြင္းမွာသာ ကထိန္ခင္းျခင္းကို
ျပဳလုပ္ၾကရေသာေၾကာင့္ ကထိန္သည္ အခ်ိန္ ကာလအားျဖင့္ ၿမဲေပသည္။ သီတင္းကၽြတ္
လျပည့္ေက်ာ္ ၁-ရက္ေန႔မွစ၍ တန္ေဆာင္မုန္းလျပည့္ေန႔တိုင္ေအာင္ တလအတြင္းမွာသာ ကထိန္သကၤန္းလႉျခင္း၊ ကထိန္ခင္းျခင္းကို ျပဳလုပ္ရမည္ဟု ျမတ္စြာဘုရား၏ အမိန္႔အာဏာ
ေတာ္ျဖင့္ ပိုင္းျခားသတ္မွတ္ေပးထားေသာေၾကာင့္ တလအတြင္းမွာသာ ကထိန္ခင္းျခင္း ကို ျပဳလုပ္ၾကရေပသည္။ အျခားေသာ နတ္ေတာ္၊ျပာသို၊တပို႔တြဲစေသာ လမ်ားသို႔ ေျပာင္း
ေရႊ႕ကာ ကထိန္ခင္း၍ မရၾကေပ။ သို႔ျဖစ္၍ ကထိန္သည္ အခ်ိန္ကာလအားျဖင့္ ၿမဲျခင္း
ျဖစ္ေပသည္။
ေဆာင္ပုဒ္။ ။ အခ်ိန္ကာလ၊ ေျပာင္းမရ၊ ၿမဲလွ ကထိန္မည္။

အက်ိဳးၿမဲပံု-
ကထိန္ခင္းေသာ ေက်ာင္းတိုက္၌ ေနထိုင္ၾကသည့္(ပုရိမဝါမွ ထေသာ) ရဟန္းေတာ္တို႔သည္

ကထိန္အက်ိဳး (၅)မ်ိဳးကို ရရွိေစ-ဟု ျမတ္စြာဘုရား ခြင့္ျပဳေပးသနားေတာ္မူေသာ အက်ိဳး
တရား(၅)မ်ိဳးကို သီတင္းကၽြတ္လျပည့္ေက်ာ္ (၁)ရက္ေန႔ မွစ၍ တေပါင္းလျပည့္ေန႔တိုင္
ေအာင္ (၅)လအထိ ၿမဲစြာ တည္ေန၏။ တပါးေသာ လမ်ားသို႔ ကထိန္အက်ိဳးတရားမ်ား
ေျပာင္းသြားျခင္း မရွိေပ။သို႔ျဖစ္၍ ကထိန္သည္ အက်ိဳးတရား အားျဖင့္လည္း ၿမဲျခင္းျဖစ္
ေပသည္။
ေဆာင္ပုဒ္။ ။ အက်ိဳးတရား၊ ေရြ႔မသြား၊ ၿမဲျငား ကထိန္မည္။

(၂) ခင္းျခင္းဟူသည္-
ကထိန္အက်ိဳးမ်ားကို က်ယ္ျပန္႔သြားေအာင္ ျပဳလုပ္ျခင္းပင္ ျဖစ္ေပသည္။ ကထိန္ မခင္း
ေသာ ေက်ာင္းတိုက္၌ ေနထိုင္ၾကေသာ ရဟန္းေတာ္တို႔သည္ သီတင္းကၽြတ္လျပည့္ေက်ာ္
(၁)ရက္ေန႔မွစ၍ တန္ေဆာင္မုန္းလျပည့္ေန႔အထိ(၁)လသာ ကထိန္အက်ိဳးကို ရရွိၾကေပ
သည္။ ကထိန္ခင္းေသာ ေက်ာင္းတိုက္၌ ေနထိုင္ၾကေသာ ရဟန္းေတာ္တို႔သည္(၁)လမွ
(၅)လ အထိ က်ယ္ျပန္႔၍ အက်ိဳးတရားမ်ားကို ရရွိၾကေပသည္။
ေဆာင္ပုဒ္။ ။ တလက်ိဳးကား၊ ငါးလပြား၊ ျပန္႔သြားခင္းသည္မည္။

ဥပမာ-
မိမိတို႔၏ အိမ္သို႔ ဧည့္သည္မ်ား ေရာက္ရွိလာ၍ ငါးေခါက္ ေခါက္ထားေသာ ေကာ္ေဇာႀကီးကို ခင္းခ် ျဖန္႔ခ်လိုက္ေသာအခါ တဆမွ ငါးဆသို႔ က်ယ္ျပန္႔သြားသကဲ့သို႔ ထို႔အတူ ဒကာဒကာမ
မ်ားက ကထိန္သကၤန္းကို လႉဒါန္းလိုက္ေသာအခါ သံဃာေတာ္မ်ားက ဝိနည္းကံျဖင့္ ကထိန္ ခင္းလိုက္သည္ရွိေသာ္ သီတင္းကၽြတ္လျပည့္ေက်ာ္ (၁)ရက္ေန႔မွ စ၍ တန္ေဆာင္မုန္းလျပည့္
ေန႔အထိ (၁)လသာ ရရွိေသာ အက်ိဳးမွ တေပါင္းလျပည့္ေနတိုင္ေအာင္ (၅)လအထိ ကထိန္ အက်ိဳးတရားမ်ား က်ယ္ျပန္႔သြားေပသည္။ ကထိန္အက်ိဳးတရား (၅)မ်ိဳးကို ရဟန္း
ေတာ္မ်ား (၁)လမွ(၅)လအထိ က်ယ္ျပန္႔စြာ ခံစားခြင့္ ရရွိၾကေပသည္။

ဤကဲ့သို႔ ဒကာ-ဒကာမမ်ား သကၤန္းလႉ၍ ဆရာေတာ္သံဃာေတာ္မ်ားက (၁)လမွ(၅)လအထိ ကထိန္အက်ိဳးတရား က်ယ္ျပန္႔သြားေအာင္ ဝိနည္းကံျဖင့္ ျပဳလုပ္ျခင္းကိုပင္ ခင္းသည္ဟု
ဆိုရပါသည္။

(၃) ကထိန္ခင္းရျခင္း အေၾကာင္းမွာ-
ျမတ္စြာဘုရား လက္ထက္ေတာ္အခါက ေကာသလမင္းႀကီးႏွင့္ အေဖတူ အေမကြဲ ညီအစ္ကိို မ်ားျဖစ္ၾကေသာ ပါေဝယ်ကတိုင္သား ရဟန္း(၃၀)တို႔သည္ ျမတ္စြာဘုရားကို ဖူးျမင္ဖို႔ရာ

ေရာက္လာၾကရာတြင္ သကၤန္းကို မိုးစို၍ သကၤန္းျဖင့္ ပင္ပန္းေနၾကေသာေၾကာင့္ ကထိန္
ခင္းျခင္းကို ခြင့္ျပဳေတာ္မူခဲ့ပါသည္။

ပါေဝယ်ကတိုင္းသား ရဟန္း(၃၀)တို႔၏ ရဟန္းျဖစ္လာရျခင္း အေၾကာင္းမွာ-
ျမတ္စြာဘုရား ဘုရားျဖစ္ၿပီး၍ တဝါရၿပီးေသာအခါ ဥရုေဝလေတာသို႔ ၾကြသြားေတာ္မူ၍
သစ္ပင္ရင္းတခုမွာ သီတင္းသံုးေနေတာ္မူ၏။ ထိုအခါဘဒၵဝဂၢီညီေနာင္ မင္းသား(၃၀)တို႔
သည္ ဥရုေဝလေတာထဲသို႔ ဇနီးမယားတို႔ႏွင့္တကြ ဥယ်ာဥ္ကစား ေပ်ာ္ပါးဖို႔ရာ ေရာက္
လာၾကေပသည္။ မင္းသားတို႔ ေပ်ာ္ပါး ကစားေနၾကစဥ္ အငွါးဇနီးမယားျဖစ္သူ တဦးသည္
အရွင္မင္းသား၏ လက္ဝတ္ ပစၥည္းဥစၥာမ်ားကို ခိုးယူ၍ ထြက္ေျပးသြားေလ၏။ မင္းသား
(၃၀)တို႔သည္ ခိုးယူ ထြက္ေျပးသြားေသာ အမ်ိဳးသမီးကို လိုက္ရွာၾကရာ ျမတ္စြာဘုရားကို

ေတြ႔ျမင္ၾကေလ၏။ ျမတ္စြာဘုရားထံ ခ်ဥ္းကပ္၍ အမ်ိဳးသမီးတေယာက္ ေပ်ာက္သြားသျဖင့္ လိုက္ရွာၾကရသည့္အေၾကာင္း ေလွ်ာက္ထားၾကေလ၏။

ျမတ္စြာဘုရားက-မင္းသားတို႔...အမ်ိဳးသမီးကို ရွာျခင္းႏွင့္ မိမိကိုယ္ကို ရွာျခင္းတို႔တြင္

အဘယ္ရွာျခင္းက ပိုျမတ္သနည္း-ဟု ေမးေတာ္မူ၏။ ပါရမီ ရင့္က်က္ေနၾကေသာ

မင္းသားတို႔က မိမိကိုယ္ကို ရွာျခင္းက ပို၍ျမတ္ပါသည္-ဟု ေလွ်ာက္ထားၾကေလ၏။

ဤကဲ့သို႔ မိမိကိုယ္ကို ရွာျခင္းက ပိုျမတ္လွ်င္ သင္တို႔ထိုင္ၾက၊ ငါဘုရား တရားေဟာ

မည္-ဟု မိန္႔ၾကားကာ တရားေဟာေတာ္မူ၏။ တရား၏အဆံုး၌ မင္းသား(၃၀)တို႔သည္
ေသာတာပန္ ျဖစ္သြားၾကေလ၏။ ျမတ္စြာဘုရားက"ဧထ ဘိကၡေ၀ါ"-ဟု ေခၚေတာ္မူ
လိုက္ရာ ရဟန္းမ်ား ျဖစ္သြားၾကေလ၏။

ထိုရဟန္း(၃၀)တို႔သည္ အရညကင္ဓုတင္ကို ေဆာက္တည္၍ ေတာ၌သာေနၾက၏။ ပိ႑ပတ္
ဓုတင္၊ ပံသုကူဓုတင္၊ သကၤန္းသံုးထည္ျဖင့္သာေနျခင္း(တိစီဝရိတ္)ဓုတင္တို႔ကို ေဆာက္တည္ ၍ ေနၾကေလကုန္၏။ ထိုရဟန္း(၃၀)တို႔သည္ (၁၃)ႏွစ္တိုင္တိုင္ ေတာအရပ္မွာ ေနၾကၿပီး
ေသာအခါ ျမတ္စြာဘုရားကို အလြန္ဖူးျမင္လိုၾကေသာေၾကာင့္ ျမတ္စြာဘုရားရွိေတာ္မူရာ
သာဝတၳိျပည္သို႔ ခရီးထြက္ၾကေလသည္။
ခရီးကား အလြန္ေဝးကြာလွသည္ျဖစ္၍ ျမတ္စြာဘုရားရွိေတာ္မူရာ သာဝတၳိျပည္သို႔
မေရာက္မီ ဝါဆိုဖို႔ရာ အခ်ိန္က်ေရာက္လာေသာေၾကာင့္ သာဝတၳိျပည္ႏွင့္(၆)ယူဇနာ
ကြာေဝးေသာ သာေကတၿမိဳ႔မွာ ဝါဆိုၾကရေပသည္။

ဝါကၽြတ္သည္ႏွင့္တၿပိဳင္နက္ (ပဝါရဏာျပဳၿပီးလွ်င္) ျမတ္စြာဘုရားရွိေတာ္မူရာ သာဝတၳိျပည္
သို႔ ဦးတည္၍ ခရီးထြက္ခဲ့ၾကေလ၏။ လမ္းခရီးတြင္ မိုးက အလြန္ရြာသြန္းသျဖင့္ သကၤန္းမ်ား
မိုးစို၊ ရႊံ႔ညြန္မ်ား ေပက်ံ၍ ပင္ပန္းစြာ ျမတ္စြာဘုရားထံသို႔ ေရာက္လာၾကေလ၏။
ျမတ္စြာဘုရားက"ခ်စ္သားရဟန္းတို႔ ...က်န္းက်န္းမာမာ ခ်မ္းခ်မ္းသာသာ ရွိၾကပါ၏ေလာ"
စသည္ျဖင့္ ပဋိသႏၶာရ-ႏႈတ္ဆက္စကား မိန္႔ၾကားေတာ္မူ၏။ ထို႔ေနာက္ အလြန္ေဝးေသာ
ခရီးမွ လာခဲ့ၾကၿပီးလွ်င္ သကၤန္းမ်ား မိုးစို၍ (မုိးစုိေနတဲ့ ဒုကုဋ္သကၤန္းမ်ားကို သယ္ေဆာင္
ရသည္မွာ) ပင္ပန္းေနၾကေသာ ရဟန္းသံုးက်ိပ္တို႔ကို အေၾကာင္းျပဳ၍ ကထိန္ခင္းျခင္းကို ခြင့္ျပဳေတာ္မူလိုက္ပါသည္။ ယေန႔တိုင္ေအာင္ ကထိန္ခင္းခြင့္ ရေနၾကေပသည္။

(၄) ကထိန္ခင္းရျခင္း အက်ိဳးမွာ-
ဒကာဒကာမမ်ားက ကထိန္သကၤန္း လႉဒါန္းသျဖင့္ ရဟန္းေတာ္မ်ားက ဝိနည္းကံျဖင့္ ကထိန္ ခင္းလိုက္ေသာအခါ သီတင္းကၽြတ္လျပည့္ေက်ာ္ (၁)ရက္ေန႔မွစ၍ တေပါင္းလျပည့္ေန႔တိုင္
ေအာင္ ကထိန္အက်ိဳး (၅)မ်ိဳးကို ရဟန္းေတာ္မ်ား ရရွိၾကေပသည္။
ကထိန္သကၤန္း လႉဒါန္းၾကေသာ ဒကာဒကာမတို႔သည္လည္း ရဟန္းေတာ္မ်ား ရရွိေသာ အက်ိဳး(၅)မ်ိဳးႏွင့္ ေလ်ာ္ညီစြာ အက်ိဳး(၅)မ်ိဳး ရရွိၾကေပသည္။

(၁) အနာမႏၲစာရ-
ပင့္ဖိတ္ထားေသာ ဆြမ္းစားရွိပါလ်က္ ထင္ရွားရွိေသာ ရဟန္းကို မပန္ၾကားပဲ အရပ္တပါး၌
သြားေသာ္လည္း အာပတ္ မသင့္ျခင္းအက်ိဳးကို ရဟန္းေတာ္မ်ား ရရွိၾကေပသည္။
ေဆာင္ပုဒ္။ ။ မပန္မၾကား၊ လိုရာသြား၊ ျပစ္မ်ား မသင့္ၿပီ။

ကထိန္သကၤန္း လႉဒါန္းၾကေသာ ဒကာဒကာမတို႔သည္လည္း ျဖစ္ေလရာ ဘဝတိုင္းဘဝတိုင္း
၌ အရပ္ေဒသတပါးသို႔ သြားလိုေသာအခါ သူတပါးတို႔ တားဆီးျခင္း မျပဳႏိုင္။ လြတ္လပ္စြာ
သြားႏိုင္ျခင္း အက်ိဳးကို ရရွိၾကေပသည္။
ေဆာင္ပုဒ္။ ။ တားဆီးကင္းကြာ၊ လြတ္လပ္စြာ၊ လိုရာသြားႏိုင္သည္။

(၂) အသမာဒါနစာရ-
တိစီဝရိတ္ အဓိ႒ာန္တင္ထားေသာ သကၤန္းသံုးထည္တို႔တြင္ တထည္ထည္ကို ထားလိုရာ
အရပ္၌ ထားကာသြားေသာ္လည္း အာပတ္မသင့္ျခင္း အက်ိဳးကို ရဟန္းေတာ္မ်ား ရရွိၾက
ေပသည္။
ေဆာင္ပုဒ္။ ။ သံုးထည္ထဲမွာ၊ ထားလိုရာ၊ ထားကာ သြားႏိုင္သည္။

ကထိန္သကၤန္း လႉဒါန္းၾကေသာ ဒကာဒကာမတို႔သည္လည္း ျဖစ္ေလရာ ဘဝတိုင္းဘဝတိုင္း
၌ အရပ္တပါးသို႔ သြားလာျခင္းကိစၥ အလုပ္အကိုင္ကိစၥတို႔ကို ျပဳလုပ္ေသာအခါ တာဝန္ကိစၥ
မ်ား မေလးပါပဲ ေပါ့ေပါ့ပါးပါး လြယ္လြယ္ကူကူႏွင့္ ၿပီးေျမာက္ျခင္းအက်ိဳးကို ရရွိၾက
ေပသည္။
ေဆာင္ပုဒ္။ ။ တာဝန္ကိစၥ၊ မေလးရ၊ ေပါ့လွေလေတာ့သည္။

(၃) ဂဏေဘာဇန-
(၄)ပါး (၄)ပါးထက္ ပိုလြန္ေသာ ရဟန္းေတာ္တို႔ကို ထမင္းစားလာခဲ့ပါ၊ ဟင္းစားလာခဲ့ပါ၊
မုန္႔စားလာခဲ့ပါ စသည္ျဖင့္ မအပ္ေသာ ဖိတ္ျခင္းျဖင့္ ဖိတ္အပ္ေသာ ဆြမ္းေဘာဇဥ္မ်ားကို
စားလိုက လိုက္၍ စားေသာ္လည္း အာပတ္မသင့္ျခင္း အက်ိဳးကို ရဟန္းေတာ္မ်ား ရရွိၾက
ေပသည္။
ေဆာင္ပုဒ္။ ။ ေလးပါးတူပင္၊ ဂိုဏ္းေဘာဇဥ္၊ စားခ်င္ စားႏိုင္သည္။

ကထိန္သကၤန္း လႉဒါန္းၾကေသာ ဒကာဒကာမတို႔သည္လည္း ျဖစ္ေလရာ ဘဝတိုင္းဘဝတိုင္း
၌ စားလိုရာ အာဟာရ အမ်ိဳးမ်ိဳးတို႔ကို စားခ်င္တိုင္း စားၾကပါေသာ္လည္း ဗိုက္နာျခင္း၊ ဝမ္း
ေလွ်ာျခင္း၊ အဆိပ္ျဖစ္ျခင္းစေသာ ေဘးျဖစ္ျခင္းမည္သည္ မရွိ၊ စားသမွ် ေၾကညက္ျခင္း
(ဝမ္းမီးေကာင္းျခင္း) အက်ိဳးကို ရရွိၾကေပသည္။
ေဆာင္ပုဒ္။ ။ စားလိုရာမ်ား၊ စားေသာ္ျငား၊ ေဘးကား မျဖစ္ၿပီ။

(၄) ယာဝဒတၱစီဝရ-
မ်ားစြာေသာ သကၤန္းတို႔ကို အဓိ႒ာန္မတင္၊ ဝိကပၸနာ မျပဳပါပဲ သီတင္းကၽြတ္လျပည့္ေက်ာ္
(၁)ရက္ေန႔မွစ၍ တေပါင္းလျပည့္ေန႔တိုင္ေအာင္ ငါးလအထိ သိမ္းဆည္းထားပါေသာ္လည္း အာပတ္မသင့္ျခင္းအက်ိဳးကို ရဟန္းေတာ္မ်ား ရရွိၾကေပသည္။
ေဆာင္ပုဒ္။ ။ သကၤန္းမ်ားစြာ၊ ငါးလမွာ၊ သိမ္းကာ ထားႏိုင္သည္။

ကထိန္သကၤန္း လႉဒါန္းၾကေသာ ဒကာဒကာမတို႔သည္လည္း ျဖစ္ရာဘဝတိုင္းဘဝတိုင္း၌
စိန္-ေရႊေငြ-ပတၱျမားစသည့္ မ်ားစြာေသာ ရတနာတို႔ကို သိမ္းဆည္း၍ ထားပါေသာ္လည္း ရန္သူမ်ိဳး(၅)ပါး ေဘးရန္မ်ား မရွိပါပဲ ေကာင္းမြန္စြာ သိမ္းဆည္းထားႏိုင္ျခင္းအက်ိဳးကို
ရရွိၾကေပသည္။
ေဆာင္ပုဒ္။ ။ ပစၥည္းအမ်ား၊ သိမ္းပိုက္ထား၊ ေဘးကား မရွိၿပီ။

(၅) ေယာ စ တတၳ စီဝရုပၸါဒ-
ကထိန္ခင္းၿပီးသည္မွေနာက္၌ ကထိန္ခင္းေသာ ေက်ာင္းတိုက္သို႔ တပါးေသာေက်ာင္းတိုက္
က သံဃာေတာ္မ်ား လာေရာက္ေနထိုင္ၾကရာတြင္ သံဃာအားလံုးအတြက္ သကၤန္းလႉဒါန္း
ပါေသာ္လည္း မူလ ကထိန္ခင္းထားေသာ ေက်ာင္းတိုက္က သံဃာေတာ္မ်ားကသာ ပိုင္ဆိုင္
ရရွိျခင္း အက်ိဳးကိုလည္း ရရွိေပသည္။
ေဆာင္ပုဒ္။ ။ သံဃာလႉျငား၊ သကၤန္းမ်ား၊ သူ႔အားသာ ျဖစ္သည္။

ကထိန္သကၤန္းလႉဒါန္းၾကေသာ ဒကာဒကာမတို႔သည္လည္း ျဖစ္ေလရာ ဘဝတိုင္းဘဝတိုင္း၌ ကိုယ့္ပစၥည္းမ်ားကို ကိုယ္မေပးလိုက ဘယ္လို တန္ခိုးအာဏာ ႀကီးမားသူကမွ အႏိုင္အထက္
ျပဳ၍ မယူႏိုင္၊ ကိုယ္က ေပးမွသာ ယူလို႔ရျခင္း အက်ိဳးကို ရရွိၾကေပသည္။
ေဆာင္ပုဒ္။ ။ ကိုယ့္ပစၥည္းမ်ား၊ သူတပါး၊ ယူသြား ကင္းပသည္။

(၅) ကထိန္သကၤန္းအလႉ မြန္ျမတ္သည္ဟု ဆိုရျခင္းမွာ-
ရဟန္းေတာ္တို႔သည္ ကထိန္သကၤန္းမွ တပါးေသာသကၤန္းမ်ားကို အလိုရွိ ေသာအခါ မိဘ
ေဆြမ်ိဳးမ်ား ထံမွာလည္း ေတာင္းေကာင္းေပသည္။ သကၤန္း အလိုရွိေသာအခါ ေတာင္းခံပါ
ဘုရားဟု ဖိတ္ထားေသာ သူမ်ားထံမွာလည္း ေတာင္းေကာင္းပါသည္။ ကထိန္သကၤန္းကိုမူ မိဘေဆြမ်ိဳးမ်ားႏွင့္ ဖိတ္ထားသူမ်ားထံ၌ မေတာင္းေကာင္းေပ။ (ကထိန္ခင္းဖို႔ရန္ သကၤန္း လႉဖို႔ရန္ ေရွ႕ေျပးနိမိ္တ္ ဟန္ပန္အမူအရာျဖင့္ပင္ အလႉမခံေကာင္းေပ။)

ေကာင္းကင္မွ က်လာသကဲ့သို႔ ဒကာဒကာမမ်ားက သူ႔အလိုအေလ်ာက္ သဒၶါတရား
ျဖစ္ပြား၍ လႉဒါန္းလာေသာ သကၤန္းကိုသာ ခံယူ၍ ကထိန္ခင္းရေပသည္။ ဤကဲ့သို႔
ေတာင္းခံျခင္း လံုးဝ မပါ၊ သန္႔ရွင္းျဖဴစင္စြာ ရရွိ္ေသာ သကၤန္းျဖစ္၍ မြန္ျမတ္လွ
ေပသည္။ မြန္ျမတ္သည္ဟု ဆိုရေပသည္။

ကထိန္သကၤန္းမွ တပါးေသာ ပစၥည္း(၄)ပါးကို သဒၶါတရားရွိသူ ဒကာဒကာမမ်ားက
လႉဒါန္း၍ ခံယူၾကရေသာအခါ ျမတ္စြာဘုရားက-
"ခ်စ္သားရဟန္းတို႔...ရဟန္းသီလ မရွိပဲ သူတပါး လႉဒါန္းေသာ သကၤန္းကို ဝတ္ရံုရျခင္း
သည္ မီးအလွ်ံ ေတာက္ေလာင္ေနေသာ သံျပားကို ဝတ္ရံုရသည္ထက္ပင္ ဆင္းရဲဒုကၡမ်ား
လွေပသည္။ ဆြမ္းကို သံုးေဆာင္ျခင္းသည္ အလွ်ံေျပာင္ေျပာင္ ေတာက္ေလာင္ေနေသာ
သံေတြခဲကို မ်ိဳရသည္ထက္ပင္ ဆင္းရဲဒုကၡ မ်ားလွေပသည္။ ေက်ာင္းထဲ၌ ေနထိုင္ျခင္းသည္ အလွ်ံေျပာင္ေျပာင္ ေတာက္ေလာင္ေနေသာ သံေႏွာင္အိမ္ထဲ၌ ေနရသည္ထက္ပင္ ဆင္းရဲ
ဒုကၡ မ်ားလွေပသည္။
စသည္ျဖင့္ ႏွိပ္ကြပ္၍ သတိေပးစကား မိန္႔ၾကားေတာ္မူပါသည္။"

ကထိန္သကၤန္းကို အလႉခံရာ၌ ရဟန္းေတာ္မ်ားကို ခ်ီးေျမႇက္၍ မိန္႔ၾကားေတာ္မူပါသည္။

"ခ်စ္သားရဟန္းတို႔-ကထိန္သကၤန္းကိုလည္း ခံယူၾကေစ၊ ကထိန္အက်ိဳးတရား (၅)မ်ိဳးကို
လည္း တလမွ ငါးလအထိ ရရွိၾကေစ" ဟု ခ်ီးေျမႇာက္၍ မိန္႔ၾကားေတာ္မူေသာေၾကာင့္ ကထိန္သကၤန္းအလႉသည္ မြန္ျမတ္လွေပသည္။ မြန္ျမတ္သည္ဟု ဆိုရေပသည္။

ကထိန္သကၤန္း အလႉသည္ တႏွစ္မွ တႀကိမ္၊ တႀကိမ္မွာလည္း တလအတြင္းသာ၊

တလအတြင္းမွာလည္း တရက္ျဖင့္သာ အၿပီးခင္းရေသာေၾကာင့္ မြန္ျမတ္လွသည္ဟု
ဆိုရေပသည္။
(သဒၶမၼရံသီ ဆရာေတာ္)

Labels: ဘာသာေရး

“ သစၥာအိမ္ ”

သဗၺညူ ဗုဒၶ

Good Words

ဒီဆုိဒ္ရွင္၏ စိတ္ရင္းနဲ႔ ဆႏၵ

ကိုယ္ေရးရာဇဝင္

ရက္စြဲ

နာရီ

Followers

ဘဝသံသရာ

ဘဘ ဦးသုခ၏ .."ဘဝ သံသရာ''

ေမသက္ထားေဆြ...စႏၵကိႏၷရီ ဇာတ္ေတာ္ပါ

ေမသက္ထားေဆြ၊ ျမန္မာ့ေၾကြးေၾကာ္သံ

ေမသက္ထားေဆြ.ဂ်ပန္ျပည္ကို ေရးတဲ့စာ

ျမင့္ျမတ္သူ.. ေဖေဖသာဓုေခၚပါ

ဗုဒၶ၏ ဓမၼ အမွန္တရားကုိ ေတြ႔ျမင္ခဲ့သူ

ငါ အုိသြားေသာအခါ (အုိပယ္)

သူတို႔လို ရႊင္ျမဴးႏိုင္ပါေစ...

ေလ့လာဖြယ္ရာ ဆုိက္မ်ား

တႏွစ္တႀကိမ္ ျမတ္ကထိန္

0 comments:

Post a Comment

ေလးဆူဓာတ္ပုံ ေရႊတိဂုံ

Myanmar flag

မဂၤလာရိွေသာ အသံမ်ား

My Shape

peace

သင္ေသသြားေသာ္...

သတိေပး စကား

ေပ်ာက္ဆုံးေနေသာ နိဗၺာန္ဘုံ

ဖြင့္မိေသာ တံခါးမ်ား

Blog Archive

လာလည္ၾကသူမ်ား

အို မိတ္ေဆြ