“ သစၥာအိမ္ ”

အိႏၵိယ ကုလားျပည္မွ ဗုဒၶပြဲေတာ္
***************************************
ဟိႏၵဴဘာသာနဲ႔ မူဆလင္ဘာသာေတြ ႀကီးစိုးေနတဲ့ က်ယ္ျပန္႔လွတဲ့ အိႏၵိယျပည္ႀကီးမွာ ဗုဒၶ ဘာသာပြဲေတာ္မ်ား က်င္းပဘို႔ဆိုတာ တကယ္ေတာ့မလြယ္ကူလွပါဘူး။ အထူးသျဖင့္ ဘုရားပြဲ၊ ပ႒ာန္းပြဲဆိုလွွ်င္ ပိုလို႔ပင္ ခက္ခဲလွပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ အခုအခါမွာေတာ့ တကယ္ကို အိႏၵိယေျမ
ေပၚမွာ ဘုရားပြဲ၊ပ႒ာန္းပူေဇာ္ပြဲႀကီး ေအာင္ျမင္စြာက်င္းပႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။

အိႏၵိယျပည္ႀကီး၏ အလယ္ဗဟိုတည့္တည့္တြင္ တည္ရွိေသာ နာဂပူ (Nagpur) ၿမိဳ႔ေတာ္
ႀကီးဟာ ဗုဒၶဘာသာႏွင့္ပတ္သက္ရင္ သမိုင္းအစဥ္အလာႀကီးေသာ ၿမိဳ႔ေတာ္ႀကီးျဖစ္ပါတယ္။ လြန္ခဲ့ေသာ ႏွစ္ေပါင္း (၅၀)ေက်ာ္က အိႏၵိယတရားေရးဝန္ႀကီး ေဒါက္တာ အမ္ေဘဒကာ
ဟာ ဒီနာဂပူၿမိဳ႔ေတာ္မွာပဲ ေနာက္ပါ (၅၀၀၀၀၀)ငါးသိန္းေက်ာ္ႏွင့္တကြ ဟိႏၵဴဘာသာမွ
ဗုဒၶဘာသာသို႔ တရားဝင္ ကူးေျပာင္းခဲ့ေသာ ၿမိဳ႕ျဖစ္ပါတယ္။

ထိုကမၻာေက်ာ္သမို္င္းဝင္ ဘာသာေျပာင္းပြဲႀကီး ၿပီးဆံုးသည့္ေနာက္ပိုင္းတြင္ ၄င္း နာဂပူၿမိဳ့
တဝိုက္ အထူးသျဖင့္ မဟာရ႒ျပည္နယ္တြင္ ဗုဒၶသာသနာေတာ္ဟာ အရွိန္အဟုန္ႀကီးစြာ ျပန္႔
ပြားလာပါေတာ့တယ္။ ယခုအခ်ိန္ထိတိုင္ေအာင္ ႏွစ္စဥ္ အျခားဘာသာမ်ားမွ ဗုဒၶဘာသာဝင္ ကူးေျပာင္းလာသူ အနည္းဆံုး တႏွစ္လွွ်င္ ပ်မ္းမွ် (၂၀၀၀၀၀) ႏွစ္သိန္း ဝန္းက်င္အထိရွိၿပီး။ ၄င္းမဟာရ႒ျပည္နယ္ နာဂပူေဒသတြင္ ဗုဒၶဘာသာဝင္ဦးေရမွာ ၈၅% အထိရွိေၾကာင္း
သိရပါတယ္။

အမိျပည္ႀကီးမွ ခြဲခြာလာခဲ့ရသည္မွာ (၃)ႏွစ္ေက်ာ္ၾကာေညာင္းခဲ့သည့္ မိမိအတြက္ ၄င္းနာဂပူ
ၿမိဳ႔ေတာ္ဟာ ဒုတိယအမိျမန္မာပင္ တင္စားပါက လြန္အံ့မထင္ေပ။ သီရိလၤာမွ အိႏၵိယသို႔
မၿပီးဆံုးေသးသည့္ ပညာေရးခရီးေလွ်ာက္လွမ္းလာသည့္ (၇)လတာ ကာလအတြင္း ေဒသခံ
အိႏၵိယ ကုလားမ်ား၏ မလိုလားသည့္သေဘာ အဓိပၸါယ္သက္ေရာက္ေသာ အနီေရာင္လြႊမ္း
သည့္ အစိမ္းေရာင္ရင့္ရင့္အၾကည့္၊ဆက္ဆံမႈမ်ားေၾကာင့္ အၿမဲတမ္း ေနာက္ေက်ာမလံုသလို ခံစားေနခဲ့ရသမွ် နာဂပူၿမိဳ႔ေရာက္ေတာ့ အမိျပည္ႀကီးျပန္ေရာက္ေနသကဲ့သို႔ ေဘးကင္း လံုၿခံဳ
ေအးခ်မ္းစြာခံစားရပါတယ္။

အိိႏၵိယတိုင္းသားအမ်ားစုတို႔ဟာ ဗုဒၶဘာသာရဟန္းေတာ္မ်ားကို ေတြၾကည့္သည့္အခါ၊ဆက္
ဆံသည့္အခါမ်ားတြင္ ရဟန္းေတာ္တို႔အား ရဟန္းေတာ္လို႔ မထင္မျမင္ပဲ၊ ေဒၚလာေငြ၊
ရူပီးေငြကဲ့သို႔ ၾကည့္တတ္ျမင္တတ္ၿပီး အခ်ဥ္ဖမ္းဘို႔ အၿမဲေခ်ာင္းေျမာင္းေနတတ္ၾကပါ
တယ္။ နာဂပူၿမိဳ့သားတို႔ကေတာ့ ဗုဒၶ၏အဆံုးအမေအာက္တြင္ တည္ရွိေနထိုင္ၾကသည့္သူ
မ်ား အားေလွ်ာ္စြာ မိမိတို႔ ရဟန္းေတာ္တို႔အား ခ်စ္ၾကည္ညိဳေသာ၊ ေလးစားေသာ၊ရိုေသ
ေသာ၊ေဖာ္ေရြေသာ မ်က္လံုးအစံုတို႔ႏွင့္ ၾကည့္ရႈေလ့ရွိၾကၿပီး သံဃာေတာ္မ်ားကို ဖူးျမင္ရ
သည့္အခါတိုင္း "၀ႏၵာမိ ဘေႏၱ"ဟု ပါဠ္ိ လို ႏႈတ္ခြန္းဆက္ကာ ရွိခိုးအရိုအေသျပဳေလ့
ရွိပါတယ္။

၄င္းနာဂပူၿမိဳ႔ေတာ္အတြင္းရွိ သာရိပုတၱဗုဒၶ၀ိဟာရ ေက်ာင္းတိုက္အတြင္းရွ္ိ ေလးထပ္ေျမာက္
အမိုးေပၚတြင္ တည္ထားေတာ္မူေသာ ေရႊတိဂံုေစတီေတာ္ပံုတူ (၁၅)ေတာင္ျပည့္ေစတီေတာ္
ဗုဒၶပူဇနိ ယပူေဇာ္ပြဲႏွင့္ အသံမစဲမဟာပ႒န္းရြတ္ဖတ္ပူေဇာ္ပြဲႀကီးကို က်င္းပပူေဇာ္ပြဲႀကီးကို
မိမိအပါအ၀င္ မာဂဓတကၠသိုလ္၊ ဘံုေဘအေစာမယတကၠသိုလ္ႏွင့္ နာဂပူတကၠသိုလ္တို႔
တြင္ ေဒါက္တာတန္း တက္ေရာက္သင္ယူေနၾကသည့္ ျမန္မာရဟန္းေတာ္(၇-)ပါးတို႔ဟာ
ထိုပူေဇာ္ပြဲႀကီးကို ဦးေဆာင္ပူေဇာ္ သာသနာျပဳခြင့္ ရရွိခဲ့ၾကပါတယ္။

နံနက္ (၈း၀၀)အခ်ိန္မွစတင္၍ ဗုဒၶဘိေသကအေနကဇာတင္ျခင္း သီလေပးတရားေဟာျခင္း
မ်ား ျပဳလုပ္၍(၉း၀၀)အခ်ိန္မွ ည(၉း၀၀)အထိ ၁၂-နာရီ အသံမစြဲမဟာပ႒ာန္ပူေဇာ္ပြဲႀကီးကို က်င့္ပျပဳလုပ္ခဲ့ပါတယ္။ နံနက္အခ်ိန္မွ ညအခ်ိန္အထိ ၁၂-နာရီလံုုးလံုး တရားေတာ္နာ အိႏၵိယ
သား ဗုဒၶဘာသာဝင္တို႔ဟာ တေသာင္းေက်ာ္တက္ေရာက္၍ အခ်ိန္ျပည့္ တရားေတာ္နာယူခဲ့
ၾကပါတယ္။

ည(၉း၀၀)နာရီပ႒ာန္းေအာင္ပြဲ တရားပြဲအၿပီးမွာေတာ့ နာဂပူသား ဒကာ/မတို႔ဟာ ၀မ္းနည္း
ေသာ မ်က္၀န္းအစံုတို႔ႏွင့္ ႏႈတ္ဆက္ ကန္ေတာ့ၾကၿပီး ေနာင္ႏွစ္မ်ားမ်ာလည္း အခုကဲ့သို႔ တရား
ေဟာ သာသနာျပဳခရီး ၾကြၾကဖို႔ ၿပံဳးေသာမ်က္ႏွာ ငိုေသာမ်က္လံုးမ်ားျဖင့္ ေလွ်ာက္ထားၾကပါ
တယ္။

အသားအေရာင္ မည္မွ်ပင္ ကြဲျပားေသာ္လည္း အယူသီလ တူမွွ်သည့္အတြက္ ဓေလ့ထံုးစံ၊
ယဥ္ေက်းမႈ စိတ္ေနသေဘာမ်ားဟာ အားလံုးနီးပါး အတူတကြပင္ျဖစ္ပါတယ္။ ျမန္မာျပည္
ထြက္ မိမိလက္ျဖင့္ ဗုဒၶသာသနာကို တတ္စြမ္းသမွွ် ထမ္းေဆာင္ခြင့္ရရွိခဲ့ကိုပင္ မ်ားစြာ ပီတိ
ျဖစ္ေနရေပ၏။ မည္သို႔ပင္ျဖစ္ေစ မိမိတသက္သာမွာေတာ့ ကုလားျပည္မွ ထူးထူးျခားျခား က်င္းပခြင့္ရခဲ့သည့္ နာဂပူၿမိဳ႔ေတာ္(သို႔) ဗုဒၶႏိုင္ငံေတာ္ေလးကို မည္သည့္အခါမွ ေမ့ေပ်ာက္
လို႔ ရေတာ့မည္ မဟုတ္ေပ။

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
(ဗုဒၶဘာသာၿမိဳ့ေတာ္ျဖစ္သည့္ နာဂပူၿမိဳ႔ေတာ္အေၾကာင္း အျပည့္အစံုကို ေဆာင္းပါး
ေရးသားမည္ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ေစာင့္မွ်ာ္ဖတ္ရႈၾကပါကုန္ေလာ။)

(ဓမၼ၀ီရ အရွင္ေတဇနိယ)