“ သစၥာအိမ္ ”

ညေရာက္ေတာ့ သူေခါက္ဆြဲဆိုင္တဆိုင္နား ေရာက္လာခဲ့တယ္။ ေခါက္ဆြဲအနံ႔ကလဲ
ေမႊးႀကိဳင္ေနေတာ့ တပြဲေလာက္စားခ်င္စိတ္က အရမ္းကို ျပင္းျပေနတယ္။ ပိုက္ဆံ
ပါမလာေတာ့ တံေတြးကိုပဲ ျပန္ျပန္ မ်ိဴခ်ေနရတာေပါ့။

ရုတ္တရက္ ေခါက္ဆြဲဆိုင္ပိုင္ရွင္က “သမီး ေခါက္ဆြဲစားမလို႔လား”လို႔ ေမးေတာ့ သူကလဲ
ရွက္ရွက္နဲ႔ “အင္း… ဒါေပမဲ့ သမီးမွာ ပိုက္ဆံမပါလာဘူး”လို႔ ျပန္ေျဖလိုက္တယ္။ ဆိုင္ပိုင္
ရွင္ကလဲ “ရတယ္။ ဒီေန႔ ငါေကၽြးတာလို႔ပဲ ထားလိုက္ပါေတာ့”လို႔ ေျပာလိုက္တယ္။
မိန္းကေလးကလဲ ကိုယ့္နားကိုေတာင္ မယံုႏိုင္ေလာက္ေအာင္ျဖစ္ၿပီး ဆိုင္ထဲ ၀င္ထိုင္
လိုက္တယ္။
မၾကာခင္မွာပဲ ေခါက္ဆြဲ ေရာက္လာၿပီး သူ ၿမိန္ရည္ရွက္ရည္ စားၿပီးေတာ့...
“ဦးေလး က အရမ္းသေဘာေကာင္းတာပဲ”လို႔ ေျပာလိုက္တယ္။
ဆိုင္ပိုင္ရွင္က
“အဲ… ဘာလို႔လဲ ?”
သူက “ဟုတ္တယ္ေလ၊ သမီးတို႔ တခါမွ မေတြ႔ဖူးပဲနဲ႔ ဦးေလးက သမီးေပၚ ဒီေလာက္
ေကာင္းတာ၊ သမီးေမေမနဲ႔ မတူဘူး၊ သမီးဘာလိုခ်င္လဲ ဘယ္လိုစဥ္းစားေနတာလဲ
ဆိုတာကို နားလည္ မေပးႏိုင္ဘူး။ အရမ္းစိတ္ဆိုးတာပဲ ”လို႔ ျပန္ေျပာလိုက္တယ္။

ဆိုင္ပိုင္ရွင္က ရယ္ၿပီး ျပန္ေျပာတယ္ “သမီးေလး… ငါက နင့္ကို ေခါက္ဆြဲေလး တပြဲ
ေကၽြးယံုနဲ႕႔ နင္ ငါ့ကုိ အဲသေလာက္ ေက်းဇူးတင္ေနရင္… နင့္အေမက နင့္ကို အႏွစ္
၂၀ ေက်ာ္ ထမင္းခ်က္ေကၽြးလာတာ နင္ သူ႔ကို ပိုၿပီး ေက်းဇူးမတင္သင့္ဘူးလား ?”

ဆိုင္ပိုင္ရွင္က ဒီလိုေျပာၿပီးေနာက္မွာ ေကာင္မေလးဟာ အိပ္မက္ထဲက ႏိုးလာသလို
သေဘာေပါက္ၿပီး မ်က္ရည္မ်ား စီးက်လာတယ္။ က်န္ေနေသးတဲ့ ေခါက္ဆြဲကို ဆက္
မစားႏိုင္ေတာ့ပဲ အိမ္ကို ျပန္ေျပးခဲ့တယ္။

အိမ္ေရွ႕လမ္းထိပ္ ေရာက္ေတာ့ သူ႔ေမေမဟာ ပူပန္ေသာကမ်ားစြာနဲ႔ ဟိုဟိုဒီဒီ
ေမွ်ာ္ေနတာကို အေ၀းကေန လွမ္းျမင္လိုက္ရတယ္။

သူ႔စိတ္ထဲမွာေတာ့ ေထာင္ေသာင္းမကေသာ ေတာင္ပန္းစကားေတြ လိႈက္ဖိုေနတယ္။
ပါးစပ္ဟဖို႔ အခ်ိန္ေတာင္ မရလိုက္ဘူး။ သူ႔ေမေမက ေျပးလာၿပီးေတာ့ “တေနကုန္
ဘယ္ေတြသြားေနတာလဲ ? ငါ့မွာ စိတ္ပူလိုက္ရတာ။ လာ…လက္ေဆးၿပီး ထမင္း
စားေတာ့ ”လို႔ ေျပာလိုက္ခ်ိန္မွာေတာ့ မိန္းကေလးဟာ မိခင္ရဲ႕ေမတၱာကို နက္နက္
ရႈိင္းရႈိင္း ခံစားမိၿပီး မ်က္ရည္ေတြဟာ ေရလိႈင္းလို က်လာတယ္။

အၿမဲတမ္း သင့္ကို ေစာင့္ေရွာက္ဂရုစိုက္ေနတဲ့ သူကိုေတာ့ သင္က ဘာမွ မဟုတ္သလိုပဲ။
သူစိမ္း တေယာက္ေယာက္ကမ်ား ကိုယ့္ေပၚ ေကာင္းျပလိုက္ရင္ ဒီလူဟာ အရမ္းကို
ေကာင္းတဲ့လူလို႔ ထင္မိလိမ့္မယ္။

အၿမဲတမ္း သင့္အေပၚမွာ ေကာင္းေနတာဟာ အခ်ိန္ၾကာလာတာနဲ႔အမွ်  ဒါဟာ အက်င့္တခု လို ျဖစ္သြားတယ္။ ေနာက္ အက်င့္ကေန ဒါဟာ လုပ္သင့္လုပ္ထိုက္တာ ျဖစ္သြားေရာ။
ဒီေတာ့ တခ်ိန္ခ်ိန္မွာ ဂရုစိုက္မႈ ေလ်ာ့သြားတာနဲ႔ သင္ဟာ စၿပီး မေက်နပ္ေတာ့ဘူး။

အမွန္တကယ္ေတာ့ ဂရုစိုက္မႈေတြ ေလ်ာ့သြားတာ မဟုတ္ပဲ ကိုယ္ေတြရဲ့ ေတာင္းဆိုမႈဟာ
ပိုၿပီး မ်ားလာလို႔ပါပဲ။ ရယူလုိမႈက အက်င့္ပါသြားၿပီးတဲ့ေနာက္ ေက်းဇူးသိတတ္မႈေတြကို
ေမ့ေလ်ာ့ေနတတ္ၾကတယ္။

From. Fb
ေႏြႏွင္းမိုး