“ သစၥာအိမ္ ”

အေမ့ရြာသည္
သာယာၿငိမ့္ေျငာင္း၊ ေက်းငွက္ေပါင္း၏
ခ်ဳိေလာင္းသံသာ၊ ေတးထံတ်ာႏွင့္
သဘာဝဖြဲ႔၊ ပီျပင္ခဲ့၏ ။

အေမ့ရြာ၏
မ်က္ႏွာမူရာ၊ ေရွ႕ဆီမွာလည္း
ရပ္ရြာအတြက္၊ က်ဳိးျပဳလွ်က္သာ
တစ္ဖက္ဆည္ကန္၊ တည္ရွိျပန္၏ ။

အေမ့ရြာကုိ
၀ဲယာ ဝန္းက်င္၊ ထေနာင္းပင္နွင့္
စိမ္းရႊင္ ထန္းေတာ၊ ယာတစ္ေၾကာက
မေနာေခြ႔ဖြယ္၊ ဝန္းကာ ကြယ္၏ ။

အေမ့ရြာသုိ႔
ဝင္ရာ အထူး၊ ရြာထိပ္ဦးဝယ္
ၾကယ္ႏူးဖြယ္ေကာင္း၊ ရြာဦးေက်ာင္းကုိ
ႏွစ္ေထာင္းအားရ၊ ေတြ႔ျမင္ရ၏ ။

အေမ့ရြာ၏
ေနရာ ဗဟုိ၊ ကုန္းမုိမုိ၀ယ္
ၾကည္ညဳိ တည္ထား၊ ျမတ္ဘုရားမွာ
ညြတ္တြားမဝ၊ သပၸါယ္လွ၏ ။

အေမ့ရြာ၀ယ္
ဘာသာကုိခ်စ္၊ မ်ဳိးက်စ္လစ္လွ်က္
ေသြးစစ္ ေနာင္ညီ၊ ဘာမထီေသာ
ဇာနည္သားေပါင္း၊ အင္အားေကာင္း၏ ။

အေမ့ရြာ၌
ပ်ဴငွါယဥ္ေက်း၊ စိတ္ထားေဖြး၍
ေအးေဆးတည္ၾကည္၊ ျမန္မာပီေသာ
မဒီကညာ၊ မ်ားလွပါ၏ ။

ေမ့ရြာေျခေန၊ တည္တံ့ေစဖို႔
ရြာေနလူထု၊ ဉာဏ္တင္ရႈေလာ့
ဂရုမထား၊ ျမင္ေဝဝါးလွ်င္
ႏွစ္မ်ားမၾကာ၊ ခ်ိန္အခါ၌
သဘာဝေပ်ာက္၊ ေသာက ေရာက္လိမ့္
ဦးေႏွာက္ကုိသုံး၊ ေပါင္းစည္းလုံး၍
စုရုံးညီညာ၊ ၀ိုင္း၀န္းကာမွ
ေမ့ရြာ အလွ၊ မေပ်ာက္ရွမည္
အပၸမာဒ တရား ရွိေစေသာ၀္
ရပ္ရြာအလွအား မခ်ိေစေသာ၀္ ။ ။

ရတုသစ္
ပန္းခ်ီ sawhlaing