သဗၺညူ ဗုဒၶ
Good Words
ဒီဆုိဒ္ရွင္၏ စိတ္ရင္းနဲ႔ ဆႏၵ
ကိုယ္ေရးရာဇဝင္
- တိုးတိုး
- ဘဝဆုိတာ အၿမဲတမ္း ေျပာင္းလဲေနတယ္...၊ အမွန္တရားကလဲ ကမၻာပတ္ဖို႔ သူ႔ဖိနပ္ေလးကုိ ရွာေနတုန္းပဲ...
ရက္စြဲ
Bangkokဘဝသံသရာ
သူတို႔လို ရႊင္ျမဴးႏိုင္ပါေစ...
စမ္းေရအိုင္ထဲမွာ အလြမ္းေျပ ထိုင္ေနခ်င္လုိက္တာThursday, July 18, 2013
အာဇာနည္ ဗိမာန္
1:58 PM | 
Posted by
တိုးတိုး
(ဤကဗ်ာျဖင့္ အာဇာနည္ေခါင္းေဆာင္ႀကီးမ်ားအား အေလးျပဳပါ၏။)
အာဇာနည္ ဗိမာန္
*************
ဪ… အေဆာင္ေဆာင္
နန္းေတြ ၾကငွန္းေတြႏွင့္ ေႏွာ၊
အေခါင္
မျမန္းခင္က ေအာင္စာတမ္း ခ်ိဳ႕ေစဖုိ႔၊
ေအာင္ပန္း
ညိွဳ႕ရရွာတဲ့၊
ေတာင္တမန္း
ဒို႔ဗမာမွာ အေဟာင္းသံသရာ အငုတ္ေတြႏွင့္၊
ေအာင္ဆန္းတုိ႔
မသာ မယာဟာ ၎ကံၾကမၼာ အလုပ္ေပထင့္၊
ေသာင္းျမန္
မရဏာ စမုတ္မွာေတာ့ ခ်ဳပ္သနဲ႔ ယင္းအလုိတြင္၊
ေဒါင္းပုဝါ
အုပ္ပါလို႔ က်ဳပ္ျဖင့္ သၿဂၤ ိဳဟ္ခ်င္။
ဪ… တပည့္အရင္းေတြမုိ႔
ကဝိ မတင္းႏိုင္ဘုကြဲ႔၊
သတိကင္းကာ
မ်က္ရည္ က်က်ၿပီး၊
ခက္ကၿပီ
လက္ဆည္ မရႏုိင္ဘု၊
ေသာက ဗေလာင္ဆူေတာ့
ေတာင္ဇမၺဴ ပုဂံေခတ္ဆီက၊
ယေခါင္မူ
ယမန္သနစ္ေတြေပါ့၊
ရန္အျဖစ္မကြဲ႔
မေႏွးသေနာ္ တေသာင္း ဒီဇမၺဴ ရမ္းေနၾက၊
က်န္ရစ္တဲ့
ေျမးေတာ္ အေလာင္းစည္သူရဲ႕ နန္းကိုျဖင့္၊
လူၾကမ္း
ဓားျပေတြ ၾကမ္းလာရမ္းလာတဲ့ အေရးတြင္မွ၊
ေဘးအေပါင္းႀကီးစြာ
ေဝဒနာ အစုံနဲ႔၊
ေသြးေခ်ာင္းစီးကာ
ေသရွာပုံရဲ႕ျပင္။
ေရႊျမန္မာဘုံမွာ
အမင္းမင္း သမၼတေတြနဲ႔၊
သတင္းလွတဲ့
အင္းဝ ရာဇာအမြန္ သာလြန္ မင္းကိုမွ၊
သားရင္း
ရွင္တရုတ္ကယ္က၊
ရွင္ဘုရင္
လုပ္မယ္ အက်ယ္ဇယားတြင္ျဖင့္၊
ထားဝယ္သားေတြ
ဗိုလ္ဝင္ခံလုိ႔မို႔၊
ဟုိ အရင္ယမန္
နန္းေတာ္ စီးစဥ္က၊
အပ်က္ႀကီး
ပ်က္ကာ အသက္ခႏၶာေတြ ဆုံးပုံနဲ႔၊
တထုံး
ေနာက္တနဲမွာေတာ့၊
မင္းရဲ
ရႏ ၱမိတ္ ခမ်ာမွာ ညီသနင္းေပေပါ့၊
ျပည္မင္း
ဂုဏ္ခံလုိ႔၊
မႈန္မႈန္ဆန္ဆန္
ပုန္ကန္တဲ့ အတုိင္းရဲ့ျပင္၊
တလုိင္းနယ္
ေရႊျပည္တခြင္မေတာ့၊
ဓမၼေစတီဘုရင္
လက္ထက္တုန္းဆီက၊
လက္ရုံးရည္
တသိရ္လွ်မ္းေပတဲ့၊
သမိန္ဘရမ္း
ဆိုသူ စစ္ဗုိလ္ခ်ဳပ္ကိုျဖင့္၊
မဟုတ္တရုတ္
အေကာင္ ေတေလ တေစၦ ကုိက္တာနဲ႔၊
ဪ… ေဖြေဖြရွာရွာ
မေက်စရာေပေပါ့ေႏွာ၊
မေရမရာ
ေသရြဆုိက္သလုိပါ့၊
အခိုက္အခါ
တူလို႔မို႔၊
ဆရာတမူ
မၾကာမၾကာ လြမ္းရပါတဲ့၊
ဘမရာအဆူဆူ
ၾကာၾကငွန္းေတြႏွင့္၊
ျမန္မာဇမၺဴ
အညာမန္းတြင္ျဖင့္၊
ငါတလူ
ငါသရမ္းေရာ့ မဟဲ့လုိ႔၊
သာခန္း
ပလႅင္ညႊန္းၿပီး၊
ျမင္ကြန္းပိုင္
သူပုန္ထစဥ္က၊
ႀကံဳရသူ
မသာေတာ္ႏွင့္၊
ပမာေသာ
တူတယ္လို႔ ႏိႈင္းမိတယ္၊
ရိုင္းသနဲ႔
အတိတ္ ယခင္လုိေနာ္ကြယ္၊
စကုိင္းတပဲ့
ဂိုဏ္းအဖြဲ႔ေတြနဲ႔၊
မိႈင္းရဲ့
စိတ္ထင္။
မင္စိတ္
မင္းမာန္ အႀကံအဖန္ တင္းလုိက္ပုံက၊
အဂၤလိပ္
ယင္းဂ်ပန္ ႏွစ္တန္ ရွင္းပါလုိ႔၊
ရန္ခပင္းကိုတဲ့
ေမာင္းကာႏွင္၊
ေဒါင္းျမန္မာတခြင္မွာျဖင့္
ယခင္ သေဘာ၊
တေကာင္း
ရာဇဝင္ကုိတဲ့ ဆက္ခ်င္သေကာ။
နန္းၿမိဳ႕တည္ရန္၊
မွန္းလို႔
ရည္ကာသန္တဲ့ ညီလာခံ ဗုိလ္ရႈပြဲတြင္မွ၊
ထုိထုိ
လူခပဲကို မၾကည္ညိုတဲ့၊
ဝသီအလုိ
တေျဖးေျဖး ရူးမဟဲ့လို႔၊
တေႏြးေႏြး
မူးမူးၿပီး ေခြးဘီလူးလို အေကာင္မိုက္ေတြက၊
ဪ… အေမွာင္
စရုိက္ကယ္ႏွင့္၊
ေျပာင္ေျပာင္ဘဲ
မိုက္မေပါ့လို႔၊
ေျပာင္ကိုက္သဟာမွာ
ယာယီ ယၾတာအခ်ိန္နဲ႔ ဇာတာမွိန္လို႔မုိ႔၊
ဂဏာမၿငိမ္
တာဝတိ ံယြန္းၾကေပါ့၊
ေျဖမၾကည္
ေနရီေတာ့ လြမ္းေစဖို႔၊
ျမန္မာ့ျပည္ေပၚကို
ဓမၼစည္ေတာ္ ရြမ္းခ်ိန္မို႔၊
အစြမ္းကုန္
သည္တခါျဖင့္၊
ျပည္ရြာ
ညီညာဖို႔ အလုပ္ေပေပါ့၊
သုသာန္
တံခြန္ေစာင္းရရွာတဲ့၊
ရုပ္အက်န္
ခုႏွစ္ေလာင္းရယ္ႏွင့္၊
အလြန္ေကာင္းစြာ
ကမၻာတည္မည့္၊
အာဇာနည္
ဗိမာန္ ပုထိုးကိုျဖင့္၊
ပါရမီ
အဓိ႒ာန္ တမ်ိဳးရယ္ႏွင့္၊
ရိွခိုးကာ
ဆရာ ကန္ေတာ့ခ်င္ရဲ့။
ျမန္မာမေတာ့
ပူစရာဖို႔၊
တဗ်ဴဟာ
ေအာင္ခမန္းတြင္မွ၊
လူမသမာ
အေမွာင္သန္းခ်ိန္မို႔၊
ေသာင္ကမ္း
မို႔မို႔ဆီက၊
ေဖာင္နန္း
ကူးတုိ႔ႏွင့္ အေၾက ဒဂုန္တည္းဟူေသာ ေရစုန္ေမ်ာေလရဲ့၊
ဪ… ေတာင္နန္း
ေျမာက္နန္း အေဆာင္ေဆာင္ ၾကငွန္းနဲ႔၊
အေခါင္
မျမန္းရခင္က ေအာင္ပန္း ညိွဳ႕ရရွာတဲ့၊
ေအာင္ဆန္းတုိ႔
ေသပုံ ႏွေျမာ…။
( သခင္ကိုယ္ေတာ္မိႈင္း)
(Nwehninmoe)
Labels:
ကဗ်ာ
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
ေလးဆူဓာတ္ပုံ ေရႊတိဂုံ
Myanmar flag
My Shape
peace
သင္ေသသြားေသာ္...
လာလည္ၾကသူမ်ား
အို မိတ္ေဆြ
0 comments:
Post a Comment