“ သစၥာအိမ္ ”

ၾကက္ေမာက္သီး တခြက္စာ ပမာဏမွာ ကယ္လိုရီ ၁၂၃၊ အဆီ ၀ ဒသမ ၃ ဂရမ္၊ ဆိုဒီ

ယမ္ ၁၇ မီလီဂရမ္၊ ကာဗိုဟုိက္ဒရိတ္ ၃၁ ဒသမ ၃ ဂရမ္၊အမွ်င္ဓာတ္ ၁ ဒသမ ၄ ဂရမ္၊

ပ႐ိုတင္း တစ္ဂရမ္တို႔ ပါဝင္ၾကၿပီး ကိုလက္စထေရာနဲ႔ ျပည့္ဝဆီတို႔ ပါဝင္မႈ မရွိပါဘူး။

ဒီလို အာဟာရ တန္ဖိုးေတြ ပါဝင္တဲ့ ၾကက္ေမာက္သီးကို စားေပးရင္ ေအာက္ပါ 

က်န္းမာေရး စြမ္းပကားေတြကို ရရွိေစပါတယ္။

ၾကက္ေမာက္သီးမွာ သၾကားဓာတ္၊ အထူးသျဖင့္ ဖရက္တို႔စ္နဲ႔ ဆူးခ႐ို႕စ္တို႔ မ်ားစြာ

ပါဝင္ၿပီး ကယ္လိုရီ ပါဝင္မႈ နည္းပါတယ္။ ပ်မ္းမွ်အားျဖင့္ ၾကက္ေမာက္သီး တလံုး

မွာ ကယ္လိုရီ ၆၀ ေလာက္ပဲ ပါဝင္ပါတယ္။ ၾကက္ေမာက္သီးမွာ ဗီတာမင္စီ မ်ားစြာ 

ပါဝင္ၿပီး ပိုတက္စီယမ္၊ သံဓာတ္၊ ဘီတာကယ္႐ိုတင္း (ဒါမွမဟုတ္) ဗီတာမင္ေအ၊

ကယ္လ္စီယမ္ နည္းနည္း၊ မဂၢနီဆီယမ္၊ သြပ္(ဇင့္)၊ ဆိုဒီယမ္၊ ႏိုင္ယာစင္၊ အမွ်င္

ဓာတ္နဲ႔ ပ႐ိုတင္းဓာတ္တို႔ ပါဝင္ပါတယ္။

ၾကက္ေမာက္သီးကို မေလးရွားနဲ႔ အင္ဒိုနီးရွားႏိုင္ငံေတြမွာ ႐ိုးရာေဆး တလက္ အျဖစ္ ႏွစ္ရာေပါင္းမ်ားစြာကပင္ ဆီးခ်ဳိေရာဂါ၊ ေသြးတိုးေရာဂါနဲ႔ တျခား နာမက်န္းမႈ

ေပါင္းမ်ားစြာကို ကုသရာမွာ အသံုးျပဳခဲ့ၾကပါတယ္။

ၾကက္ေမာက္သီးမွာ ဗီတာမင္စီနဲ႔ ဘီတာကယ္ ႐ိုတင္းတို႔ မ်ားစြာ ပါဝင္တဲ့ အျပင္

ဖေလဗိုးႏြိဳက္လို႔ ေခၚတဲ့ အပင္ထြက္ အင္တီ ေအာက္ဆီးဒင့္လည္း ေပါမ်ားစြာ ပါဝင္ပါ

တယ္။ ဖေလဗိုးႏြိဳက္ဟာ ေသြးတြင္း မေကာင္းတဲ့ ကိုလက္ စထေရာကို ေလ်ာ့က်ေစၿပီး

ကင္ဆာ ဆန္႔က်င္ ဂုဏ္သတၱိနဲ႔ ေရာင္ရမ္းမႈ ေလ်ာ့က်ေစတဲ့ ဂုဏ္သတၱိတို႔လည္း ရွိပါ

တယ္။

ၾကက္ေမာက္သီး အေရခြံမွာ Gallic acid ပါဝင္ၿပီး ခႏၶာကိုယ္တြင္းမွာ ဖရီးရယ္ဒီ ကယ္

ေၾကာင့္ ထိခိုက္မႈေတြ မျဖစ္ေအာင္ ကာကြယ္ ေပးပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ ကင္ဆာေရာဂါ 

မျဖစ္ေအာင္လည္း ကာကြယ္ ေပးႏိုင္စြမ္း ရွိပါတယ္။ အင္တီေအာက္ဆီးဒင့္ အစြမ္းေၾကာင့္

ၾကက္ေမာက္သီး Extract ကို ေဆးဝါး ဒါမွမဟုတ္ ျဖည့္စြက္ေဆး တမ်ဳိးအျဖစ္ အသံုးျပဳ

ႏိုင္ပါတယ္။

ၾကက္ေမာက္သီးမွာ ဗီတာမင္စီ မ်ားစြာ ပါဝင္ပါတယ္။ ၾကက္ေမာက္သီး ၁၀- ၁၂ လံုး

မွာ အက္စ္ေကာဗစ္ အက္စစ္ (Ascorbic Acid) ၇၅-၉၀ မီလီဂရမ္ ပါဝင္ၿပီး လူတေယာက္

တေန႔တာ လိုအပ္တဲ့ ဗီတာမင္စီထက္ ႏွစ္ဆေက်ာ္ ရွိပါတယ္။ ဗီတာမင္စီဟာ ခႏၶာကိုယ္

ဆဲလ္ေတြကို ဖရီးရယ္ဒီကယ္ေၾကာင့္ ထိခိုက္မႈမွ ကာကြယ္ေပးႏိုင္ၿပီး သံဓာတ္ စုပ္ယူ

ႏိုင္ေအာင္ ကူညီ ေပးပါတယ္။

ၾကက္ေမာက္သီးမွာ ေသြးနီဥနဲ႔ ေသြးျဖဴဥေတြ ျပဳလုပ္ေရး အတြက္ လိုအပ္တဲ့ ေၾကး

နီဓာတ္ အနည္းငယ္ ပါဝင္ပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ ခႏၶာကိုယ္က အင္ဇိုင္းတခ်ဳိ႕ ထုတ္လုပ္

ေရးအတြက္ လိုအပ္တဲ့ မဂၢနိစ္လည္း လိုအပ္ပါတယ္။

ၾကက္ေမာက္သီးရဲ႕ လုပ္ငန္းေဆာင္တာ တစ္ခုကေတာ့ သံဓာတ္ အရင္းအျမစ္

ေကာင္းေကာင္း ရရွိေစတာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ စားတဲ့ အထဲမွာ ပါတဲ့ သံဓာတ္ဟာ ခႏၶာ

ကိုယ္တြင္း ေအာက္ဆီဂ်င္ မွန္ကန္တဲ့ အတိုင္းအတာ ရေအာင္ ကူညီေပးႏိုင္ၿပီး 

ေသြးအားနည္းတာေၾကာင့္ မူးေဝတာ၊ ႏံုးခ်ည့္ ပင္ပန္းတာနဲ႔ ေဖ်ာ့ေတာ့ႏြမ္းနယ္

တာေတြ မျဖစ္ေအာင္ ကာကြယ္ ေပးႏိုင္ပါတယ္။

ၾကက္ေမာက္သီး တခြက္စာ ပမာဏကို စားတဲ့အခါ တေန႔တာ လိုအပ္တဲ့ ေဖာ့စ္

ဖရပ္စ္ရဲ႕ ၄ ဒသမ ၃ ရာခိုင္ႏႈန္းကို ရရွိေစပါတယ္။ ေဖာ့စ္ဖရပ္စ္ဟာ ေက်ာက္ကပ္

ထဲက အညစ္အေၾကးနဲ႔ စြန္႔ပစ္ ပစၥည္းေတြကို စြန္႔ထုတ္ေပးၿပီး တစ္သွ်ဴးနဲ႔ ဆဲလ္

ေတြရဲ႕ ဖြံြ႕ၿဖိဳးမႈ၊ ျပဳျပင္မႈနဲ႔ ေကာင္းမြန္ေအာင္ ထိန္းသိမ္းမႈေတြမွာ အေရးပါပါ

တယ္။

ၾကက္ေမာက္သီးမွာ ကယ္လ္စီယမ္ အနည္းငယ္ ပါဝင္ၿပီး ေဖာ့စ္ဖရပ္စ္နဲ႔ ကယ္လ္စီ

ယမ္ဟာ သြားနဲ႔ အ႐ိုးေတြ အားျပည့္ ခိုင္ခံ့ေစဖို႔ အတူတြဲၿပီး အလုပ္လုပ္ပါတယ္။ ၾကက္

ေမာက္သီးမွာ အာဟာရ ဆိုင္ရာ အက်ဳိးေက်းဇူးေတြ အျပင္ ေဆးကုသမႈဆိုင္ရာ

ေကာင္းက်ဳိးေတြလည္း ရွိပါတယ္။

ၾကက္ေမာက္သီးကို စားေပးရင္ အူလမ္းေၾကာင္းရွိ ကပ္ပါး ေကာင္ေတြကို  ေသ

ေစတာေၾကာင့္ ဝမ္းေလွ်ာတဲ့ ေဝဒနာကို သက္သာ ေစပါတယ္။ မေလးရွားမွာ ႐ိုးရာ

အနာက်က္ေဆးအျဖစ္ ၾကက္ေမာက္သီးကို သံုးေလ့ရွိကာ ဖ်ားနာ ေနသူေတြကို ေကၽြး

ေလ့ရွိပါတယ္။ သင့္အေနနဲ႔ နာမက်န္း ျဖစ္ေနပါက ၾကက္ေမာက္သီး မစားခင္မွာ 

ဆရာဝန္နဲ႔ အရင္ တိုင္ပင္ ေဆြးေႏြးဖို႔ လိုပါတယ္။

Myawady News