“ သစၥာအိမ္ ”

ေရႊဥမင္ဆရာေတာ္ႀကီး ဘဒၵႏၱေကာသလႅ မေထရ္၏ ၾသဝါဒ

မီးလြတ္စားတယ္ ဆုိသည္မွာ
ေလာဘမီး ေဒါသမီး ေမာဟမီး ဆုိတဲ့ မီးေတြလြတ္ေအာင္
စားႏုိင္မွ မီးလြတ္ပါတယ္..။
သစ္သီး သစ္ဖုေတြစားရုံနဲ႔ မီးမလြတ္ဘူးေနာ္..။

အရူး မီးဝုိင္း
ေလာဘမီး ၊ေဒါသမီး၊ ေသာကပရိေဒဝမီး ဆုိတဲ့ မီး ၁၁ပါး ဝုိင္းအေလာင္ ခံေနရတာ။

မွန္လုိက္တာ ဆရာေတာ္ မီးလြတ္စားၿပီး ေက်ာင္းကန္ ပစၥည္း ဥစၥာ ရာထူး ဘြဲ႔ထူး
ဂုဏ္ထူးမ်ားကို ခင္တြယ္ မက္ေမာေန လက္ခံေနေသးတယ္ဆိုရင္ မီးေတြ ေလာင္
ေနတာနဲ႔ အတူတူပဲျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလုိ အကုသုိလ္မီးေတြကို အဝင္မခံႏိုင္ေအာင္
ေရွာင္တိမ္းႏိုင္မွသာ မီးကလြတ္မွာပါ။
အျပင္မီးေတြထက္ စာရင္ အတြင္းမီးျဖစ္တဲ့ ေလာဘ ေဒါသ မာန္မာနစတဲ့ အကု
သိုလ္ မီးမ်ား၊ ေနထိုင္ စားေသာက္ သြားလာမႈစတဲ့ ဘယ္ေနမွာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ေရာင့္ရဲ
တင္းတိမ္ႏိုင္မႈ၊ သည္းခံႏိုင္မႈမ်ားနဲ႔ ျပည့္ဝေစၿပီး လာဘသကၠာရနဲ႔ ဂုဏ္ပကာသန
ေနာက္လိုမႈဆုိတဲ့ အလုိ ရမက္ႀကီးမႈမ်ား၊ စားဖုိ႔ ေနဖို႔ ရဖို႔၊ ဟိုအတြက္ ဒီအအတြက္
ပူပင္ ေၾကာင့္ၾကမႈမ်ား ဆိုတဲ့ ေလာဘဦးစီးတဲ့ အကုသုိလ္မ်ား၊ ကုလေခၚတဲ့ ဒကာ
ဒကာမ အသိုင္းအဝိုင္းမ်ားမႈအတြက္ အားထုတ္တဲ့ ေလာဘစည္မ်ား၊ အျပင္ အာရုံ
၆-ပါးကို မိမိစိတ္ထဲကို အဝင္ မခံပဲ...ကိုယ္နဲ႔ လုပ္ခ်င္တိုင္း မလုပ္ပဲ... ႏႈတ္နဲ႔ ေျပာခ်င္
တိုင္း မေျပာပဲ...စိတ္နဲ႔ ႀကံခ်င္တုိင္း မႀကံပဲ... ထိန္းခ်ဳပ္ၿပီးေတာ့....
အဲဒီ ကိုယ္ႏႈတ္စိတ္ ကို ေစာင့္ထိန္းႏိုင္မႈကသာလွ်င္ မီးက လြတ္ေအာင္ လုပ္ေဆာင္ရာ
ေရာက္ပါသည္။ မီးလြတ္စားတယ္ဆိုတုိင္း မီးေတြေအာက္က မလြတ္ႏိုင္ပဲ မီးေတြ ဝိုင္း
ေနဦးမွာ ျဖစ္ၿပီး အကုသုိလ္မီးမ်ားနဲ႔ ကင္းႏိုင္မွသာ မီးက လြတ္မယ္ဆိုတာ ဆရာေတာ္
ရဲ႕ဆုံးမ စကားကို စဥ္းစားမိရင္း ဆက္စပ္ ေတြးေတာမိလုိက္ပါသည္ဘုရား....။

     (ပို႔စ္တင္သူ)