“ သစၥာအိမ္ ”

စဥ္းစားေပးပါ...

တစ္ခါတုန္းက အသက္ ၁ဝ နွစ္ အရြယ္ ကေလးငယ္သည္ ေရခဲမုန္႔ဆိုင္သို ့သြားၿပီး

စားပြဲတေနရာတြင္ ဝင္ထိုင္ၿပီး စားပြဲထိုး အမ်ိဳးသမီးကို ေမးလိုက္တယ္။

ကေလးငယ္...။  ကေတာ့ခြက္နဲ ့ေရခဲမုန္႔ တခု ဘယ္ေလာက္လဲ?..။

စားပြဲထိုး အမ်ိဳးသမီး...။  ၇၅ ဆင့္ပါ။

ကေလးငယ္...။  ခြက္အေသးနဲ႔ ဆိုရင္ ဘယ္ေလာက္လဲ?..။

စားပြဲထိုး အမ်ိဳးသမီး...။  (စိတ္မရွည္စြာျဖင့္) ၆၅ ဆင့္ပါ...။

ကေလးငယ္...။  ဒါဆို ၆၅ ဆင့္ တန္ ေရခဲမုန္႔ ပဲ ေပးပါ။

ကေလးငယ္လည္း ေရခဲမုန္႔ကို စားၿပီးေနာက္၊ ပိုက္ဆံကို ထားခဲ့ၿပီး ထြက္သြားတယ္။ စားပြဲ

ထိုး အမ်ိဳးသမီးလည္း ကေလးငယ္ စားၿပီးသား ေရခဲမုန္႔ခြက္ကို လာသိမ္းတဲ့ အခါမွာေတာ့

ေရခဲမုန္႔ ခြက္ေအာက္မွာ ၁ ဆင့္တန္ အေၾကြေစ့ေလး ၁ဝ ေစ့ကို သူ ့အတြက္ ေဘာက္ဆူး 

အေနနဲ႔ ထားခဲ့ေပးတာကို ေတြ႔လိုက္ရတယ္။ စားပြဲထိုး အမ်ိဳးသမီးလည္း စိတ္ထဲမွာ ထိေတြ႔

ခံစားလိုက္ရတယ္။


ကေလးငယ္ေလးဟာ ေရခဲမုန္႔ကို မမွာမီ စားပြဲထိုး အမ်ိဳးသမီးအတြက္ကို အရင္ စဥ္းစား

ေပးခဲ့တာျဖစ္တယ္။ သူ႔ရဲ႕စာနာတတ္တဲ့ စိတ္နဲ ့ ဂရုစိုက္တတ္တဲ့ စိတ္ေလးကို ျပလိုက္တာ

ပဲျဖစ္တယ္။ သူ႔အတြက္ သူမစဥ္းစားခင္ သူမ်ားအတြက္ အရင္ စဥ္းစားေပးတာပဲျဖစ္တယ္။

အင္တာနက္ထဲက ဖတ္ရတဲ့ ပံုျပင္ေလးကို ျပန္ဆိုထားတာ ျဖစ္ပါတယ္။

မူရင္း အဂၤလိပ္လိုလည္း ထည့္ေပးလိုက္ပါတယ္။

စႏိုး

One day, a ten-year-old boy went to an ice­ cream shop, sat at a table and asked

the waitress, “How much is an ice-cream cone?” She said, “seventy-five cents.

” The boy started counting the coins he had in his hand. Then he asked how much 

a small cup of ice-cream was. The waitress impatiently replied, “sixty­ five cents.

” The boy said, “I will have the small ice-cream cup.” He had his ice-cream, 

paid the bill and left. When the waitress came to pick up the empty plate, she was

touched. Underneath were ten one-cent coins as tip. 
The little boy had consideration for the waitress before he ordered his ice-cream.

 He showed sensitivity and caring. He thought of others before himself.

( ဒါမ်ိဳးေလးနဲ႔ ဆင္ဆင္ကို ကိုယ္တုိင္လဲ ႀကံရင္ ႀကံဳသလို လုပ္ဖူးတာေတြ ရိွခဲ့တာေၾကာင့္

သေဘာက်မိလို႔ သိမ္းလိုက္ပါသည္။)