“ သစၥာအိမ္ ”

 ကုမၸဏီႀကီး တခုကို လူငယ္ေလးတေယာက္ဟာ မန္ေနဂ်ာ ရာထူးအတြက္ အလုပ္ လာ
ေလွ်ာက္ပါတယ္။ သူဟာ အရင္ဆံုး အင္တာဗ်ဴးးေတြကို ေျဖဆို ေအာင္ျမင္ၿပီး အခု ကုမၸဏီရဲ့ ဒါရိုက္တာနဲ႔ ေနာက္ဆံုး အင္တာဗ်ဴး တခုကို ေျဖရမယ့္ အခ်ိန္ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါရိုက္တာဟာ
ထိုလူငယ္ရဲ႕ CV ကို ၾကည့္ၿပီး သူ႔ရဲ႕ပညာေရးေနာက္ခံေတြ က ေတာ္ေတာ္ေလး ေကာင္း
တာကို ေတြ႔လိုက္ရတယ္။ ဒီေတာ့ သူက ထိုလူငယ္ေလးကို ေမးလိုက္တယ္။

“ဒီလို ေက်ာင္းေတြမွာ ပညာသင္ဖို ့ စေကာလားရွစ္ေတြ ဘာေတြမ်ား ရခဲ့ေသးသလား ?”

“မရခဲ့ပါဘူး”

"ဒါဆို မင္းအေဖက မင္းကို ဒီလို ေက်ာင္းေတြ တက္ဖုိ ့ေထာက္ပံ့ေပးခဲ့တာေပါ့။"

“က်ေနာ္ ငယ္ငယ္ကထဲက အေဖက ဆံုးသြားတယ္ခင္ဗ် ။ ဒီေက်ာင္းတက္ဖို ့ စားရိတ္ေတြ အားလံုးကို ေမေမကပဲ ေထာက္ပံံ့ေပးတာပါ။” လို ့ ျပန္ေျဖလိုက္တယ္။

“မင္း အေမ ဘယ္မွာ အလုပ္လုပ္သလဲ ?”

“အေမက အဝတ္ေလွ်ာ္တဲ့ အလုပ္လုပ္ပါတယ္”

ဒါနဲ ့ဒါရိုက္တာက ထိုလူငယ္လက္ဖဝါးေတြကို ျဖန္႔ျပဖို ့ ေတာင္းဆိုလိုက္တယ္။ လူငယ္
ေလးရဲ ့လက္ဖဝါး တစံုလံုးဟာ ေခ်ာေမြ႔ၿပီး အနာအဆာ မရွိတာကို ေတြ႔ရတယ္။

“အေမ့ အလုပ္ျဖစ္တဲ့ အဝတ္ေလွ်ာ္တာကို ကူလုပ္ေပးဖူးသလား”

"မလုပ္ဖူးပါဘူး ေမေမက က်ေနာ့္ကို စာသင္ဖို႔နဲ ့စာဖတ္ဖို႔ပဲ လုပ္ခိုင္းပါတယ္။ ဒါတင္ မက
ပါဘူး ေမေမက က်ေနာ့္ထက္ အ၀တ္ေလွ်ာ္တာလည္း ျမန္တယ္ခင္ဗ်။"

“ဟုတ္ၿပီ..” ဒါရိုက္တာက ေျပာလိုက္တယ္.....

“ငါမင္းကို တခု လုပ္ခိုင္းစရာ ရွိတယ္။ အိမ္ျပန္ေရာက္တဲ့အခါ အေမ့ရဲ ့ လက္ေတြကို သန္႔ရွင္း
ေရး လုပ္ေပးလိုက္ပါ။ ၿပီးရင္ မနက္ျဖန္က်ရင္ ငါ့ကို ထပ္ၿပီး လာေတြ႔ပါ ။”

လူငယ္ေလးက ဒီအလုပ္ကို ရၿပီလို႔ ခံစားမိၿပီး ေပ်ာ္သြားတယ္ ။
ဒီလိုနဲ ့အိမ္ျပန္ေရာက္သြားတယ္။ အေမကို ေတြ႔ေတာ့ ဒါရိုက္တာ ေျပာလို္က္တဲ့ အတိုင္း
သူ ့အေမ လက္ကို သန္႔ရွင္းေရးေလး လုပ္ေပးပါရေစလို ့ေျပာလိုက္တယ္။ သူ ့အေမက
ထူးဆန္းေနတာေပါ့။ ၿပီးေတာ့ ေပ်ာ္လည္း ေပ်ာ္သြားတယ္။ တခါမွ ဒီလို လုပ္ေပးပါရေစလို႔
သူ ့သားက မေျပာဖူးတာကိုး။ ဒါနဲ ့ သူမလက္ကို သန္႔ရွင္းေပးဖို ့ ခြင့္ျပဳလုိက္တယ္။

ပထမဆံုး လူငယ္ေလးဟာ သူ ့အေမလက္ကို ကိုင္ၿပီး ေျဖးေျဖးေလး ေဆးေၾကာလိုက္တယ္။
သူ ့မ်က္ရည္ေတြ က်လာတယ္လို႔ ခံစားမိလိုက္တယ္။ ဘာလို႔လဲ ဆိုေတာ့ သူ႔ အေမရဲ႕ လက္ ဖဝါးေတြက ေခ်ာေမြ႔ မေနပဲ အစင္းေၾကာင္းေတြ ထေနတယ္ေလ။

ၿပီးေတာ့ ၾကမ္းလည္း ေတာ္ေတာ္ ၾကမ္းေနတာေတြ ေတြ႔လိုက္ရတယ္။ သူ ့အေမရဲ႕လက္က အစင္းေၾကာင္းေတြကို သူ ့လက္နဲ ့ထိမိတိုင္း ရင္ထဲမွာလည္း နာက်င္လာသလိုပါပဲ။

ပထမဆံုးအႀကိမ္ပါပဲ။
သူ႔ကို ေန႔တိုင္း ေက်ာင္းတက္ႏိုင္ဖို႔ ေထာက္ပံ့ေပးေနရတဲ့ အေမ့လက္ေတြက ဒီလို ျဖစ္ေန
တယ္ ဆိုတာ အခုမွ သိလိုက္ရတယ္။ လက္ဖဝါးက အစင္းေၾကာင္း တခုစီတိုင္းဟာ သူ႔
ပညာေရးအတြက္၊ သူ ေက်ာင္းတက္ႏိုင္ေရးအတြက္၊ သူ႔ အနာဂတ္အတြက္ ျဖစ္ေပၚခဲ့တဲ့
အစင္းေၾကာင္းေလးေတြပဲဆိုတာ သူ သေဘာေပါက္လိုက္တယ္။
သူ ့အေမရဲ႕လက္ဖဝါးေလးေတြကို ေဆးေၾကာေပးၿပီးတဲ့ အခါမွ ထိုလူငယ္ေလးဟာ သူ ့အေမ
ေလွ်ာ္ဖို ့ က်န္ေနေသးတဲ့ အဝတ္အစားေတြကို ျမန္ျမန္ပဲ ေကာက္ေလွ်ာ္ ေပးလိုက္တယ္။
အဲဒီညမွာ အေမျဖစ္သူနဲ ့သားျဖစ္သူ ႏွစ္ေယာက္ စကားေတြ အမ်ားႀကီး ေျပာျဖစ္ခဲ့ၾကတယ္။
************************************************
ေနာက္တေန ့မနက္ၾကေတာ့ လူငယ္ေလးဟာ ဒါရိုက္တာရဲ႕ ရံုးခန္းကို ေရာက္သြားတယ္။ ဒါရိုက္တာဟာ ေကာင္ေလးရဲ႕မ်က္လံုးမွာ မ်က္ရည္ေတြ အနည္းငယ္ စို႔ေနတာကို ေတြ႔လိုက္
ရေတာ့။
“မေန ့ညက မင္းအိမ္မွာ မင္းဘာေတြ သင္ယူခဲ့သလဲ ဆိုတာ ေျပာျပႏိုင္မလား” ဆိုၿပီး
ေမးလိုက္တယ္။
လူငယ္ေလးက…“က်ေနာ့္ အေမ လက္ကို သန္႔ရွင္းေရး လုပ္ေပးခဲ့တယ္။ ၿပီးေတာ့ အေမ
ေလွ်ာ္ဖို ့က်န္ေနေသးတဲ့ အဝတ္ေတြကိုလည္း ေလွ်ာ္ေပးခဲ့တယ္...“က်ေနာ္ သိလိုက္ရတယ္။
ေမေမသာ မရွိရင္ က်ေနာ္ ဒီေန ့ ဒီေနရာမွာ ရွိခဲ့မွာ မဟုတ္ဘူး ။ အေမ့ အကူအညီသာ မရွိရင္ က်ေနာ္ကိုယ္တုိင္ ဒီရာထူးေတြ ဂုဏ္ေတြဆိုတာ ရႏိုင္ ပိုင္ဆိုင္ႏိုင္မွာ မဟုတ္ဘူး ။ဒါေၾကာင့္
မိသားစုရဲ ့ အကူအညီဆိုတာ တန္ဖိုးရွိၿပီး အေရးႀကီးတယ္ ဆိုတာ က်ေနာ္ အသိအမွတ္ျပဳ
လိုက္ပါၿပီ။”
ဒါရိုက္တာက …“ဒါပဲ ငါရွာေနတဲ့ မန္ေနဂ်ာ ဆိုတာ...တစံုတေယာက္ရဲ႕အကူအညီ အေထာက္
အပံ့ကို အသိအမွတ္ျပဳႏိုင္ရမယ္။ ဒီအလုပ္ေတြ ၿပီးေျမာက္ဖို ့တျခားသူေတြ ဘယ္လို ႀကိဳးစား လုပ္ကိုင္ခဲ့ရသလဲ ဆိုတာ နားလည္သိျမင္ႏိုင္တဲ့သူ ျဖစ္ရမယ္။ ၿပီးေတာ့ သူ႔ဘဝမွာ တခုတည္း
ေသာ ေမွ်ာ္မွန္းခ်က္က ေငြတခုပဲလို ့ သတ္မွတ္ မထားတဲ့သူ ဆိုတာမ်ိဳးပါ။  ဒီေတာ့…
“မင္းကို အလုပ္ခန္ ့လိုက္ၿပီ..”
လူငယ္ေလးဟာ အလုပ္ေတြ အရမ္းႀကိဳးစားခဲ့တယ္။ ၿပီးေတာ့ မိမိ အႀကီးအကဲရဲ႕ေလးစားမႈ
ေတြကိုလည္း ရခဲ့တယ္။ ဘယ္ အလုပ္သမားတိုင္း၊ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္တိုင္းနဲ ့မဆို ဘက္ညီညီ
အခ်ိတ္အဆက္မိမိ လုပ္ကိုင္ခဲ့တယ္။ ဒီလိုနဲ ့ကုမၸဏီရဲ႕လႈပ္ရွားမႈမ်ားဟာ အရွိန္အဟုန္နဲ ့ နာမည္
ရ တိုးတက္ လာပါေတာ့တယ္။
***********************

ကေလးတေယာက္ဟာ ငယ္စဥ္က မိဘက အလို အရမ္းလိုက္ထားတယ္။ သူ ဘာလိုခ်င္ခ်င္
ေပးခဲ့တယ္။ သူ ့အတြက္ အရာရာဟာ ျဖစ္ခ်င္တိုင္း ရခ်င္တိုင္း ရခဲ့တယ္။
သူအတြက္ ပူပန္မႈဆိုတာ မရွိဘူး။ အခ်ိန္တန္ရင္ ရခ်င္တာ ရေနေတာ့ အဆင္ေျပေနတယ္။
ဒီေတာ့ သူ ့ မိဘေတြရဲ႕အားထုတ္မႈကို လ်စ္လ်ဴရႈေနေတာ့တယ္။

ဒီလိုနဲ ့သူဟာ အရြယ္ေရာက္လို ့အလုပ္ စလုပ္တဲ့ အခါမွာ ပညာေနာက္ခံကလည္း ေကာင္း
ေနေတာ့။ မန္ေနဂ်ာလို ေနရာကေန လုပ္ေတာ့မယ္ ဆိုပါေတာ့။ သူ ဘာေျပာေျပာ အလုပ္
သမားေတြက သူေျပာတာ နားေထာင္ရမယ္လို႔ ယူဆထားမယ္။ အဲဒီအခါက်ရင္ မိမိ လုပ္ေဖာ္ ကိုင္ဖက္ေတြဟာ ဘယ္လို ႀကိဳးစား လုပ္ကိုင္ခဲ့ၾကတယ္ဆိုတာ ကိုယ္တိုင္ လုပ္ခဲ့တာ မဟုတ္တဲ့
အတြက္ ခံစားမေပးႏိုင္ဘူး။ အမွားေတြ ေတြ႔ရင္ အတူတူေျဖရွင္မယ္ မႀကံဘူး။ သူမ်ားကိုပဲ
အျပစ္ဖို႔လာမယ္။ ဒီလို လူမ်ိဳးေတြၾကေတာ့ ဘယ္ေလာက္ပဲ ပညာေနာက္ခံ အရည္အခ်င္းေတြ
ေကာင္းေနပါေစ ။ သူေအာင္ျမင္ရင္လည္း ခဏပဲ ေအာင္ျမင္ပါလိမ့္မယ္။

တကယ့္ ေအာင္ျမင္မႈ အစစ္အမွန္ကို မခံစားရႏိုင္ပါဘူး။ ဒီလိုမ်ိဴးဆိုရင္ ၾကာလာရင္ ရင္ထဲမွာ
အစိုင္အခဲေတြ ျဖစ္ေနလိမ့္မယ္။ အမုန္းေတြ ပြားၿပီး တေယာက္နဲ ့တေယာက္ တိုက္ခိုက္ဖို႔ပဲ ျဖစ္လာႏိုင္ပါတယ္။

@ ဒီလို မျဖစ္ေစဖို ့---
အကယ္လို ့ သင္ကိုယ္တိုင္ကလည္း မိဘတဦး ျဖစ္ခဲ့မယ္ ဆိုရင္ ကေလးေတြကို ခ်စ္ခင္ၾကင္နာ
ယုယမႈ မျပတာ၊ ဒါမွမဟုတ္ ကေလးေတြကို လ်စ္လ်ဳရႈတာေတြကို ေရွာင္ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
သင့္ ကေလးကို အိမ္အႀကီးႀကီးမွာ ထားႏိုင္တယ္။ အစားေကာင္းေကာင္းေတြ ေကၽြးႏိုင္တယ္။ ဇိမ္ခံပစၥည္းေတြ ေထာက္ပံ့ေပးႏိုင္တယ္။ ဒါေပမယ့္...သင္ ျမက္ကို ရိတ္တဲ့ အခါဆိုရင္ သူတို႔
ကို အေတြ႔အႀကံဳရေအာင္ ျပသတာ ျဖစ္ျဖစ္၊ အစားစားၿပီးတဲ့ အခါ ကိုယ့္ ပန္းကန္ ကိုယ္ေဆး
ခိုင္းတာ ျဖစ္ျဖစ္။ အိမ္ေဖာ္ မလိုပါဘူး။ ကိုယ္တိုင္ ထိ္န္းေက်ာင္းျခင္းျဖင့္ မွန္ကန္တဲ့ ခ်စ္ျခင္းကို
ျပသရမွာပါ။

ဘယ္ေလာက္ပဲ ခ်မ္းသာတဲ့သူ ျဖစ္ပါေစ တခ်ိန္ခ်ိန္မွာ အားလံုးက အေရာင္ ေမွးမွိန္သြားမွာ
ျဖစ္ပါတယ္။ အေမဆိုတာကလည္း တခ်ိန္က ငယ္ရြယ္ခဲ့ဖူးတဲ့သူ (သမီး) ဆိုသလိုပါပဲ။ ပိုၿပီး အေရးႀကီးတာကေတာ့ သင့္ကေလးကို ကိုယ္တိုင္ ႀကိဳးစားၿပီး အေတြ႔အႀကံဳေတြ ယူေစမယ္။
မိဘမ်ားဘက္က ျဖစ္သင့္တာမ်ိဳးကို ဆိုလုိပါတယ္။


@ တကယ့္ေအာင္ျမင္မႈအတြက္
Team work (အဖြဲ႔အစည္း- စုစည္း) စိတ္နဲ႔ အလုပ္လုပ္ျခင္းေတြပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ အလုပ္ေတြ
အတူတူ လုပ္ရင္း အရည္အေသြးတက္ေအာင္ သင္ၾကားၾကမယ္။ ေအာက္ေျခကေန ညီတူ
မွ်တူ စ,သြားရင္ က်ေနာ္တို ့တကယ့္ ေအာင္ျမင္မႈဆိုတာ တကယ္ ရရွိမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
(အင္တာနက္မွ ပို႔စ္တခုကို ဆီေလွ်ာ္ေအာင္ ဘာသာျပန္ထားပါသည္။)

Credit To  ( MM Social Sky)