“ သစၥာအိမ္ ”

ဘယ္သူျမင္ ဘယ္သူသိမွာလဲ၊
သူရွိတယ္ ကိုယ့္ရင္ထဲ၊
အၿမဲၿငိတြယ္။
အရိပ္ကေလးလို အစဥ္ေျခာက္သူရဲ႕၊
စိတ္အေတြးကို တမင္ေႏွာက္တာလား၊
သခင္ေရာက္ပါလို႔ တဝဲလည္လည္။
ေငြလသာ အရိပ္ထိုးရင္လဲ၊
ေႏြညမွာ အအိပ္ခိုးျပန္ေပါ့၊
စိတ္ဆိုးဟန္ တမင္လြႊဲေပမယ့္၊
ရင္ထဲက အရိပ္ငယ္၊
ဆိတ္ကြယ္လို႔ ေပ်ာက္မသြား။
အစဥ္ေဝးၿပီပဲ၊
ရင္မေအးေအာင္ မႏွိပ္စက္ပါနဲ႔၊
အအိပ္ပ်က္ကာ ေနမရေအာင္၊
ေႏြညကို က်ိန္စာတိုက္သူရဲ႕၊
စိတ္ႀကိဳက္သလို ခြာခြာေနေပါ့၊
မာယာေတြ အဆင္ခြဲကာ၊
ရင္ထဲမွာ ေျခရာမခ်န္နဲ႔၊
ေဝဒနာဒဏ္ အရိပ္ခြာခ်လို႔၊
(အခ်စ္ရယ္ …)
အိပ္ပါရေစလား။ ။
ေမာင္စိန္ဝင္း (ပုတီးကုန္း)