“ သစၥာအိမ္ ”

လူတိုင္းမွာ ကိုယ္ပုိင္ ရွင္သန္နည္းေတြရွိတယ္...
ကိုယ့္နာက်င္မႈကို ကိုယ္ပဲသိတယ္။ ကိုယ့္ဝမ္းနည္းေၾကကဲြတာကို ကိုယ္ပဲသိတယ္။ ကိုယ္
ေပ်ာ္ရႊင္တာကို ကိုယ္ပဲခံစားသိႏိုင္တယ္။ ကိုယ့္အၾကည့္ထဲက ငရဲျပည္ဟာ တျခားသူ
အၾကည့္မွာ ေကာင္းကင္ဘုံ ျဖစ္ရင္လည္းျဖစ္မယ္။ ကိုယ့္အၾကည့္ထဲက ေကာင္းကင္ဘံုဟာ
တျခားသူ အၾကည့္မွာ ငရဲျပည္ ျဖစ္ရင္လည္းျဖစ္မယ္။ ဘဝဆိုတာ ဒီလိုပဲ ရယ္ရႊင္စရာ
ေကာင္းခ့ဲပါတယ္။ လွပတဲ့ ေႏြဦးကာလေတြက သူတပါး အတြက္ပဲလားလို႔ သံသယ မျဖစ္လိုက္ပါနဲ႔။ အဓိက,က ကိုယ့္စိတ္သေဘာထားကို ကိုယ္ထိန္းညိွ ျပဳျပင္၊ ဘယ္သူနဲ႔မွ
မၿပဳိင္မဆိုင္ဘဲ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္၊ ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ ရွင္သန္ေနဖို႔ပဲ
လိုခဲ့ပါတယ္။

လိုခ်င္တပ္မက္မႈရဲ႕ ေက်းကၽြန္ မလုပ္ဘူး...
"ပိုးဖလံမ်ဳိး မီးကုိတိုး"လို႔ လူေတြက အၿမဲဆိုၾကတယ္။ "အစာကိုပဲျမင္ၿပီး မွ်ားခ်ိတ္ကိုမျမင္တဲ့
ငါး"လို႔ လူေတြက အၿမဲ ပ်က္ရယ္ျပဳတယ္။ "ကိုယ့္ကိုယ္ကို ေထာင္ေခ်ာက္ဆင္ ႏြံနစ္တဲ့လူ"လို႔
လူေတြက အၿမဲကဲ့ရဲ႕စကားဆိုတယ္။ ဒါေပမဲ့ ေသေသခ်ာခ်ာ စဥ္းစားၾကည့္ရင္ ကိုယ့္
ေဘးမွာလည္း ဒီလို လိုခ်င္တပ္မက္မႈ ႏြံထဲ ရုန္းထြက္မရတဲ့ အျဖစ္ေတြ အမ်ားႀကီးရွိတာကို
ေတြ႔ရတယ္။ ဆင္ကို ေျမြမ်ဳိသလိုမ်ဳိး လူေတြရဲ႕စိတ္ဟာ ဘယ္ေတာ့မွ ျပည့္ဝတယ္ဆိုတာ
မရွိခဲ့ပါဘူး။ မေကာင္းတဲ့ လိုခ်င္တပ္မက္မႈထဲမွာ မႏိုးၾကားႏိုင္သူ၊ စိတ္ရဲ႕အလိုကို အၿမဲလုိက္တဲ့
သူဟာ ေနာက္ဆံုးမွာ ကိုယ့္ လြတ္လပ္မႈကိုေတာင္ လက္လြတ္ဆံုးရႈံးေစႏိုင္ပါတယ္။

ေပါ့ေပါ့ပါးပါးရွင္သန္ပါ၊ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ ရွင္သန္ပါ...
တျခားလူနဲ႔ မၿပိဳင္မဆိုင္ရင္ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ေပါ့ပါးလန္းဆန္းေစပါတယ္။ ဘဝရည္မွန္းခ်က္ကို
ခပ္ျမင့္ျမင့္ မထားရင္ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ေပ်ာ္ရႊင္ခ်မ္းေျမ့ေစပါတယ္။ ၿပီးျပည့္စံုတာကို တမင္လိုက္ မေတာင့္တရင္ နာက်င္ျခင္းကေန ကိုယ့္ကိုယ္ေဝးေစပါတယ္။ ကိုယ့္ကိုယ္ကို
အရမ္းမေတာင္းဆိုရင္ ရွင္သန္ရတာ လြတ္လပ္ပါတယ္။ အျပစ္အနာအဆာေတြကို လိုက္ရွာ
မေနရင္ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ေပါ့ပါး လြယ္ကူေစပါတယ္။

ကိုယ့္ကိုယ္ကုိ ႏွစ္သက္တတ္မွ ဘဝကို ေပြ႔ဖက္တတ္မယ္...
မျမင္မကန္းနဲ႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုအထင္ႀကီးတာက အသိမဲ့ဝင့္ၾကြားသူရဲ႕ လူ႔ဘဝျဖစ္တယ္။
စမ္းတဝါးဝါးနဲ႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကို လက္လြတ္ဆံုးရႈံးတာက အဆိုးျမင္သူရဲ႕ လူ႔ဘဝျဖစ္တယ္။
ကိုယ့္ကိုယ္ကို နားလည္ႏိုင္ဖို႔က တျခားသူကုိ နားလည္ႏိုင္ဖို႔ထက္ ပိုခက္တယ္။ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ႏွစ္သက္ႏိုင္ဖို႔က တျခားသူကို ႏွစ္သက္ ႏိုင္ဖို႔ထက္ ပိုခက္တယ္။ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုေလးစားတဲ့ က်န္းမာစိတ္ရွိမွ ေတြ႔ႀကံဳလာသမွ် အခက္အခဲေတြကို ႀကံ့ႀကံ့ခံ ရင္ဆိုင္ႏိုင္မယ္၊ မာယာမ်ားတဲ့ ေလာကဓံၾကားမွာ ကိုယ့္ကိုယ္ကို မေပ်ာက္ဆံုးေစဘူး၊ တစ္ေခါက္ တစ္ခါ ႀကံဳရတဲ့ အခက္အခဲနဲ႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကို တန္ဖိုးမျဖတ္ဘူး၊ အၿမဲတမ္း အေကာင္းျမင္စိတ္၊ တည္ၿငိမ္စိတ္နဲ႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကို တန္ဖိုးျဖတ္မယ္၊ ေပ်ာ္ရႊင္စိတ္၊ ခိုင္မာတဲ့စိတ္နဲ႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကို အသိအမွတ္ျပဳႏိုင္မွာ ျဖစ္တယ္။

ရိုးသားၾကင္နာတဲ့ အၾကည့္နဲ႔ ေလာကႀကီးကုိ ၾကည့္ပါ....
ေရၾကည္လြန္းရင္ ငါးမရွိ၊ လူေစ့စပ္လြန္းရင္ မိတ္ေဆြမရွိဆိုသလို ဘယ္လိုအေျခအေနမ်ဳိးမွာ
ျဖစ္ျဖစ္ တပါးသူရဲ႕အားနည္းခ်က္ကို သည္းမခံႏိုင္ရင္ လူလူခ်င္းရန္သူေတြျဖစ္ကုန္လိမ့္မယ္။ ခ်စ္ခ်စ္ခင္ခင္နဲ႔ ေပါင္းသင္းဆက္ဆံႏိုင္ၾကမွာ မဟုတ္ေတာ့ဘူး။ အျပစ္ရွိတဲ့အၾကည့္နဲ႔ ေလာကႀကီးကိုၾကည့္ရင္ ေနရာတိုင္းမွာ အျပစ္အနာအဆာေတြကိုပဲ ျမင္တယ္။ ရိုးသားၾကင္နာတ့ဲ အၾကည့္နဲ႔ ေလာကႀကီးကို ၾကည့္ရင္ ေနရာတိုင္းမွာ ခ်စ္ခင္စရာ၊ ၾကည္ႏူးစရာေတြကိုပဲ ျမင္တယ္။ ၾကင္နာတဲ့အၾကည့္နဲ႔ၾကည့္ေလ ေလာကႀကီးက ခ်စ္စရာေကာင္းေလ၊ ႏွစ္သက္ေလျဖစ္တယ္။
ႏိုင္းႏိုင္းစေန ဘာသာျပန္သည္။