“ သစၥာအိမ္ ”

ထက္ျမက္သူက နားေထာင္ေကာင္းသူတစ္ဦးျဖစ္တယ္။
ညံ့ဖ်င္းသူက မျပတ္ညည္းတြားတိုင္တန္းတယ္။

ထက္ျမက္သူက သင့္ေလ်ာ္တဲ့အခ်ိန္မွာ တံုးအ,ခ်င္ဟန္ေဆာင္တယ္။
ညံ့ဖ်င္းသူက ဘယ္အခ်ိန္ျဖစ္ျဖစ္ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုထက္ျမက္သူလုပ္တယ္။

ထက္ျမက္သူက ဘဝရဲ႕အေသးစိတ္အခ်က္အလက္ကို မွတ္သားတယ္။
ညံ့ဖ်င္းသူက တစ္ဖက္သားရဲ႕အားနည္းခ်က္တိုင္းကို မွတ္သားတယ္။

ထက္ျမက္သူက ကိုယ့္ကိုယ္ကို ဟာသလုပ္တယ္။
ညံ့ဖ်င္းသူက တစ္ဖက္သားကို ဟာသလုပ္တယ္။

ထက္ျမက္သူက ဆင္းရဲႏြမ္းပါးခ်ိန္မွာလည္း ဣေျႏၵထိန္းႏိုင္တယ္။
ညံ့ဖ်င္းသူက ခ်မ္းသာၾကြယ္ဝခ်ိန္မွာ ဝင့္ၾကြားဂုဏ္ေမာက္တယ္။

ထက္ျမက္သူက အခ်စ္ဆံုးရႈံးသြားလည္း ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ မဆံုးရႈံးေအာင္ေနတယ္။
ညံ့ဖ်င္းသူက အခ်စ္ဆံုးရႈံး/မဆံုးရႈံးလည္း ကိုယ့္ကိုယ္ကို အၿမဲဆံုးရႈံးတယ္။

ထက္ျမက္သူက မေကာင္းတဲ့အတိတ္ကို လက္လြတ္ၿပီး ေရွ႕ကိုခရီးဆက္တယ္။
ညံ့ဖ်င္းသူက အတိတ္မွာတင္ နစ္ၿပီး အနာဂတ္ကို လ်စ္လ်ဴရႈတယ္။

ထက္ျမက္သူက တျခားသူရဲ႕အစြမ္းအစကို ေအာက္က်ဳိ႕သင္ယူတယ္။
ညံ့ဖ်င္းသူက တျခားသူရဲ႕ေရွ႕မွာ ကိုယ့္အစြမ္းအစကို ၾကြားဝါတယ္။

ထက္ျမက္သူက သင္ယူဖို႔ရာအားသန္တယ္။ ကိုယ့္ထက္ မသိသူဆီကလည္း 
သင္ယူဖို႔ဝန္မေလးဘူး။
ည့ံဖ်င္းသူက လူေတြနဲ႔ အၿမဲျငင္းခုန္တယ္။ ကိုယ့္ထက္ မသိသူနဲ႔လည္း ျငင္းခုန
္ရန္ျဖစ္တယ္။

ထက္ျမက္သူက ေပးဆပ္ဖို႔နားလည္တယ္။ ည့ံဖ်င္းသူက ရယူဖို႔ပဲႀကံတယ္။

ထက္ျမက္သူက အရႈံးထဲက အေတြ႔အႀကံဳ၊ သင္ခန္းစာကိုယူတယ္။
ညံ့ဖ်င္းသူက အရႈံးထဲကေန ကိုယ့္ကိုယ္ကို လက္လြတ္ဆံုးရႈံးတယ္။

ထက္ျမက္သူက ကိုယ့္စိတ္ကူးအိပ္မက္ေတြ အေကာင္အထည္ မေပၚမခ်င္း 
 ႀကံ့ႀကံ့ခံတယ္။
ညံ့ဖ်င္းသူက ဘာလုပ္လုပ္ ဇဲြလံု႔လ မရွိဘူး။

ထက္ျမက္သူက ကံတရားကဆိုးတယ္လို႔ တစ္ခါတေလမွာ ထင္ျမင္မိလည္း 
အျပဳေဆာင္စိတ္ဓာတ္နဲ႔ ရင္ဆိုင္ဖို႔နားလည္တယ္။  
ညံ့ဖ်င္းသူက ကံတရားကဇာတ္ျမဴးလို႔ ထင္ျမင္မိလည္း ေနာက္ဆံုးမွာ 
မၿပံဳးမရယ္ႏိုင္ျဖစ္ရတယ္။

ထက္ျမက္သူက ဘယ္အခ်ိန္မွာစတင္မယ္၊ ဘယ္အခ်ိန္မွာ စြန္႔လႊတ္ရမယ္
ဆိုတာကိုသိတယ္။
ညံ့ဖ်င္းသူက မေရမရာခ်ိန္မွာစတင္ၿပီး ဘယ္အခ်ိန္မွာ စြန္႔လႊတ္ရမယ္ဆိုတာကို 
နားမလည္ဘူး။

ထက္ျမက္သူက ေမြးရာပါ ပါရမီတဝက္ရွိလည္း က်န္တဝက္ကို က်င့္ယူရတယ္
ဆိုတာကိုနားလည္တယ္။
ညံ့ဖ်င္းသူက ေမြးရပါ ပါရမီရွိလည္း ေနာက္ပိုင္းမွာ တံုအ ညံ့ဖ်င္းေအာင္က်င့္တယ္။
(ႏိုင္းႏုိင္းစေန)