“ သစၥာအိမ္ ”

ေက်းဇူးေတာ္ရွင္ ၀ိသုဒၶါရုံ စံကင္းဆရာေတာ္ႀကီး

စင္ၾကယ္၏၊ ၀ိနည္း ေလးစား၏။ ဘုရားရွင္ အဆုံးအမအတုိင္း ေနထုိင္ က်င့္ႀကံ၏။

ဘုရားရွင္၏ သာသနာေတာ္ႏွင့္ ပတ္သက္လွ်င္ စကားလုံး တလုံးကုိမွ် အတိမ္း

အေစာင္း မခံလုိေပ။ သာသနာေတာ္ သန္႔ရွင္းေရး ဟူေသာ စကားကုိ တြင္တြင္

က်ယ္က်ယ္ သုံးၾကျခင္းကုိ ႏွစ္သက္ေတာ္ မမူေပ။

“သာသနာ သန္႔ရွင္းေအာင္ ယခု သာသနာ သန္႔ရွင္းေရးတဲ့၊ သာသနာက ရႈပ္ေထြးေန၊

ညစ္ပတ္ေနလို႔ သာသနာ သန္႔ရွင္းေအာင္ စယ္ၾကယ္ေအာင္ လုပ္ၾကစုိ႔ရဲ့ ဘာေလး 

ညာေလးနဲ႔ ေပၚလာတယ္။ စိတ္က ေအာက့္ေမ့တယ္။

 ျမန္မာစကား သုံးထားတာက သာသနာ သန္႔ရွင္ေရး သုံးထားတယ္၊ ဒီစကား သိပ္ၿပီး

မွားေနတယ္။ သာသနာက သူ႔ဟာသူ သန္႔ရွင္းေနတာ၊ ဘာမွ်ျဖစ္တာ မဟုတ္ဘူး။ 

လူေတြက မေကာင္းလုိ႔၊ လူေတြညစ္ပတ္လုိ႔၊၊ လူ မသန္႔ရွင္းဘူး၊ ရဟန္းညစ္ပတ္တယ္၊

ရဟန္းမသန္႔ရွင္းဘူး၊ သာမေဏညစ္ပတ္တယ္၊ သာမေဏ မသန္႔ရွင္းဘူး၊ ရဟန္းသန္႔ရွင္း

ေအာင္၊ သာမေဏသန္႔ရွင္းေအာင္၊ လူသန္႔ရွင္းေအာင္၊ ပုဂၢိဳလ္ေတြ သန္႔ရွင္းေအာင္ 

လုပ္ဖုိ႔ ေကာင္းတယ္။ သာသနာ သန္႔ရွင္းေအာင္ လုပ္ဖုိ႔မလုိဘူး။

ဘုရားရွင္ လက္ထက္ကလည္း ဒီသာသနာပဲ၊ ခုလည္း ဒီသာသနာပဲ၊ သာသနာဝင္တဲ့
ပုဂၢိဳလ္ေတြက သာသနာကုိ မုန္းတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြကသာ၊ သာသနာကုိ စုိးရိမ္ေနေပမဲ့
ဒီသာသနာဟာ ဘာမွ ျဖစ္မသြားပါဘူး။ သူ႔ဟာသူ သာသနာပဲ။ သာသနာမွီၿပီးေတာ့
သာသနာ့ နည္းလမ္းအတုိင္း မလုိက္နာတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြက ညစ္ႏြမ္းၿပီး ေနတယ္။ မသန္႔ရွင္းဘဲ ျဖစ္ၿပီးေတာ့ ေနတယ္။ သူတုိ႔ကုိသာ သန္႔ရွင္းေအာင္၊ စင္ၾကယ္ေအာင္
လုပ္ဖုိ႔ လုိတယ္ ဆုိတယ္ပဲ ေအာက္ေမ့တယ္။

အျမင့္က က်ရင္ ပိုနာမယ္
ဓမၼ၊ အဓမၼ တရားႏွစ္မ်ိဳးကုိ သိလုိ႔၊ အဓမၼကုိ ၾကဥ္ေရွာင္ၿပီးေတာ့ ဓမၼဆုိတဲ့ ကုသုိလ္ဓမၼ၊
ဓမၼမ်ားမ်ားကုိ ရေအာင္ ယူၾကမယ္ဆုိရင္ တပည့္ေတာ္တုိ႔ ဘုန္းႀကီးမ်ားေလာက္ မ်ားမ်ား
ယူႏုိင္တဲ့သူ ဒီလူ႔ျပည္မွာ မရွိပါဘူး။ ဘုန္းႀကီးက အရယူႏုိင္ဆုံးပါပဲ။


ဓမၼလႊတ္ၿပီးေတာ့ အဓမၼကုိ က်င့္ၾကမယ္ဆုိရင္ ဘုန္းႀကီးေတြက ေအာက္ဆုံးက ေနရမွာပဲ။
ေဒ၀ဒတ္တုိ႔ စတဲ့ အပါယ္က်တဲ့ ဘုန္းႀကီးေတြရွိတယ္။ မေကာင္းမႈ လုပ္ၾကမယ္ ဆုိရင္
လူထက္ ဆုိးေသး။

သစ္ပင္ျမင့္တက္တဲ့သူဟာ နိမ့္နိမ့္ကက်ရင္ သိပ္မနာဘူး။ အျမင့္ကက်ၿပီဆုိရင္ ေသေရာ၊
မေသဘူး ဆုိရင္ ေသမယ့္ နီးနီးျဖစ္သြားတာ။ ဘုန္းႀကီးေတြ အထက္တန္းက၊ ကုိရင္ေတြ အထက္တန္းက ေနေတာ့ကုိ သစ္ပင္တတ္တဲ့အခါ အထက္တန္းေရာက္တဲ့သူဟာ အ
ထက္တန္းက အသီးအပြင့္ေတြ လုိခ်င္တာေတြ သူမ်ားထက္ ပုိရတယ္၊ ေကာင္းေကာင္း
နွလုံး မသြင္းရင္ အထက္တန္းက က်ေသ၊ သူမ်ားထက္နာ၊ ေသေအာင္နာ၊ အဲဒါျဖစ္ေလ
ေတာ့ကုိ အထက္တန္းစားျဖစ္တဲ့ စာခ်ပုဂၢိဳလ္၊ အထက္တန္းစားျဖစ္တဲ့ ငါ တုိက္အုပ္၊ 
တုိက္ၾကပ္၊အႀကီးအကဲ သူမ်ားထက္ပုိၿပီး ဓမၼသိၿပီးေတာ့ ထုိဓမၼဆုိတဲ့ ကုသိုလ္ သူမ်ား
ထက္ ပုိရေအာင္ အားထုတ္ရမယ္။


( တင္ပါဘုရား။..စာကုိ တကယ္တတ္တယ္ဆုိရင္..အသိဉာဏ္ တကယ္ျမင့္တယ္ဆုိရင္
ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ ပညာတတ္တယ္ဆိုရင္ ပိုၿပီးေတာ့ ေလာဘ ေဒါသ မာန္မာန မထားပဲ
ႏွိမ္ခ်ၿပီး ေျပာဆုိ ေနထိုင္တတ္ရမွာေပါ့။ တကယ္ တတ္... တကယ္ သိရင္ ဘာမွကို မလို
ခ်င္ေတာ့ဘူး။ လုိခ်င္စရာလဲ မရိွေတာ့ဘူး။ လုိခ်င္ေနၾကတာဟာ ဘာမွ မသိေသးလို႔ပဲ
လုိ႔ ပညာတတ္ ဆရာေတာ္မ်ားကလည္း မိန္႔ပါတယ္ဘုရား။
မဟာဝါ စူဠဝါက်မ္းေတြမွာလဲ ဖတ္ရႈရပါတယ္ဘုရား။ ေၾကာက္စရာပါဘုရား။
အသိပညာ ဉာဏ္ တကယ္ရိွရင္ စပါးႏွံလုိ ျဖစ္ေနရမွာေပါ့ဘုရား။
ကုိးကြယ္ ဆည္းကပ္သူတိုင္းကလဲ ခြဲျခား သိထားသင့္ရမွာေပါ့ဘုရား။
တပည့္ေတာ္တို႔ ဆုိေနတဲ့ အဝိဇၨာဆိုတာလဲ အဲလုိပဲ သေဘာေပါက္ရတယ္ဘုရား။
မသိေသးၾကလုိ႔သာ ဟိုဟာ လုိခ်င္ ဒီဟာလိုခ်င္နဲ႔ ကုိယ့္အသုံးအေဆာင္နဲ႔ ကုိယ္နဲ႔ ထိုက္
တာထက္ ပိုၿပီး လိုခ်င္ေနေသးတဲ့ သူမွန္သမွ်ဟာ ဘာမွ မသိေသးတဲ့ အဝိဇၨာ ထူထဲ
မ်ားလြန္းလုိ႔ပဲေပါ့ဘုရား....။ သတိ သတိ သတိ )
ဘာမွ မသိေသးလုိ႔ပဲ မွတ္ရမွာေပါ့ဘုရား။
အပၸမာေဒါ အမတံ ပဒံ၊ ပမာေဒါ မစၥဳေနာ ပဒံ။  ေမ့ေလ်ာ့ေနရင္
ေသေနတာနဲ႔ အတူတူပဲ လို႔ ဘုရားရွင္ကလဲ မိန္႔ခဲ့ေတာ့.... အင္း..
ေမ့ေနတုန္းမ်ား...ေသသြားခဲ့ရင္... သတိနဲ႔ ရိကၡာေကာင္းေတြ စုထားၿပီး
အဆင္သင့္ျဖစ္ေနဖို႔ ျပင္ထားဖုိ႔ပဲ လုိတာပါေလ...။  )