“ သစၥာအိမ္ ”

ျမန္မာျပည္မွာ လူငယ္တစ္ဦး လုပ္ငန္းရွင္ျဖစ္ဖုိ႔ဆုိတာ 

(ျမန္မာ့လူငယ္မ်ား ဖတ္ရန္)

အမွန္ပဲ ႀကီးပြား တုိးတက္ႏိုင္ေၾကာင္း သက္ေသျပ စာေလးမို႔ မွ်ဖုိ႔ သိမ္းလိုက္တယ္။)

ငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္နဲ႔ သူေဌး ျဖစ္နည္း၊ ငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္နဲ႔ လုပ္ငန္းရွင္ျဖစ္နည္းဆုိတာ
တကယ္ပဲ ငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္နဲ႔ သူေဌး ျဖစ္မွ၊ လုပ္ငန္းရွင္ျဖစ္မွ ေရးလို႔ေကာင္းတဲ့
အရာ ျဖစ္ပါတယ္။ ယခု ဒါကို စာေရးသူ ေမာင္ေအာင္ခမ္းမွ ေရးပါျပီ။ သုိ႔ေပမယ့္
ေခါင္းစဥ္ကို ျမန္မာျပည္က လူငယ္တစ္ဦးရဲ ႔ လုပ္ငန္းရွင္ အိပ္မ"ျမန္မာျပည္မွာ
လူငယ္တစ္ဦး လုပ္ငန္းရွင္ျဖစ္ဖုိ႔ ဆုိတာ'' လို႔ပဲ ေပးထားပါတယ္။ ဒါဆုိ လုပ္ငန္းရွင္
ဟုတ္ မဟုတ္ စာေရးသူကုိ သံသယဝင္စရာ ရွိပါတယ္။ စာေရးသူ လက္ရွိ အေျခအေန
ကို တင္ျပပါမယ္။

အသက္က ၉၂ခုႏွစ္ ဇြန္လ ဖြားဆုိေတာ့ ၂၁ႏွစ္ ထဲ ဝင္ေနပါျပီ။ အလုပ္အကိုင္ကေတာ့
နည္းပညာဂ်ာနယ္တစ္ခုမွာ အယ္ဒီတာ၊ အြန္လိုင္း သတင္းစံုမီဒီယာ ဝဘ္ဆိုဒ္တစ္ခုမွာ အယ္ဒီတာခ်ဳပ္၊ ေမာ္ေတာ္ယာဥ္ အြန္လိုင္း သတင္းဝဘ္ဆိုဒ္တစ္ခုမွာ အယ္ဒီတာ၊ နာမည္
ႀကီး မဂၢဇင္း အခ်ိဳ ႔မွာ လစဥ္ေဆာင္းပါးရွင္၊ အြန္လိုင္းစီးပြားေရး ကုမၼဏီိတစ္ခုမွာ စီးပြားေရး
အႀကံေပး၊ ရုပ္သံခ်ယ္နယ္လမ္းညႊန္ ဂ်ာနယ္တစ္ခုမွာ ဘာသာျပန္ အစရွိတဲ့ အလုပ္မ်ား အ
ျပင္ ကေလးမ်ားကုိ စာသင္စာျပတဲ့ အခ်ိန္ပိုင္း ဆရာလည္း လုပ္ပါေသးတယ္။ ဒါေတြက
စာေရးသူကို လုပ္ငန္းရွင္ မျဖစ္ေစေသးပါဘူး။ စာေရးသူကုိ လုပ္ငန္းရွင္ ျဖစ္ေစမယ့္ အရာ
ကေတာ့ တစ္ဦးတည္း ႀကိဳးစား ပန္းစား ေရးသားတင္ဆက္ေနတဲ့ အြန္လိုင္းမီဒီယာ www.innewsmyanmar.com ျဖစ္ပါတယ္။

ဒါေၾကာင့္ လက္ရွိ စာေရးသူရဲ ႔ လစဥ္ စုစုေပါင္း ဝင္ေငြဟာ ေဒၚလာ ၈၀၀ နဲ႔ ၁၀၀၀ ၾကား
မွာ ရွိေနပါတယ္။ ကမ္းလွမ္းထားတဲ့ ပေရာဂ်က္မ်ားလည္း ရွိေနပါေသးတယ္။ စာေရးသူ
လုပ္တဲ့ အလုပ္တိုင္းအတြက္ ရံုးတက္စရာ မလိုပါဘူး။ အင္တာနက္ လိုင္းရွိတဲ့ ဘယ္ေနရာ
ကေန မဆုိ လုပ္လို႔ရတဲ့ အလုပ္ျဖစ္တဲ့အတြက္ အလုပ္ ထပ္တုိးလာလည္း ကိုယ္လုပ္ႏိုင္ဖို႔ပဲ လိုတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ျမန္မာျပည္မွာတင္ ကန္ေဒၚလာ ၈၀၀ ဝန္းက်င္ဆုိ မိသားစု တစ္ခု ရပ္
တည္ဖို႔အတြက္ လံုေလာက္တဲ့ ေငြပမာဏ ျဖစ္ပါတယ္။
ၿပီးေတာ့ International news for myanmar ကို အြန္လိုင္း မီဒီယာႀကီး တစ္ခု ပီပီျပင္ျပင္ ျဖစ္
လာဖို႔ စီးပြားေရး လုပ္ငန္းရွင္အခ်ိဳ ႔ရဲ ႔  အက်ိဳးတူ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္မႈ ရရွိေအာင္ ေဆြးေႏြး
တိုင္ပင္ေနျပီ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီေလာက္ဆုိရင္ ျမန္မာျပည္မွာ ငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္နဲ႔ လုပ္ငန္းရွင္ တစ္ေယာက္ ျဖစ္လာဖို႔ ဆုိတဲ့ ေခါင္းစဥ္နဲ႔ ေဆာင္းပါးေရးဖို႔ စာဖတ္သူတို႔ လက္ခံၿပီလို႔
ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္။

စာေရးသူ ပညာေရးႏွင့္ မိသားစု

ကြ်န္ေတာ္ ေမာင္ေအာင္ခမ္းက စကၤာပူျပန္လည္း မဟုတ္ပါ။ မ်ိဳးရိုးစဥ္ဆက္ ခ်မ္းသာသူ
လည္း မဟုတ္ရပါ။ ေရေၾကာင္းပညာေကာလိပ္ အပတ္စဥ္ ၃ မွာ အင္ဂ်င္ေနယာအရာရွိ
ေလာင္း ဘာသာရပ္နဲ႔ အဆင့္ ၁ ရေအာင္ ယူလာသူ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲ့တုန္းကေတာ့ ခံယူ
ခ်က္ တစ္ခုတည္းနဲ႔ ၾကိဳးစားခဲ့ျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ အဆင့္ ၁ နဲ႔ ေက်ာင္းျပီးတဲ့အခါ သေဘၤာ
သားေအးဂ်င့္မ်ားက အလြယ္တကူေခၚယူတယ္လို႔ ၾကားဖူးေတာ့ သူမ်ားေတြလို သီအုိရီ၊
လက္ေတြ႔ ႏွစ္မ်ိဳးကို နားလည္မွ က်က္မယ္၊မွတ္မယ္၊ ေလ့လာမယ္လို႔ ေခါင္းမမာေတာ့ပဲ
စာေမးပြဲမွာ အမွတ္ျပည့္ ရဖို႔ပဲ ၾကိဳးစားခဲ့ပါတယ္။ တကယ္လည္း ရခဲ့ပါတယ္။ သုိ႔ေပမယ့္
ေက်ာင္းျပီးတဲ့အခါ ထင္သလိုမဟုတ္ပဲ သေဘၤာတက္ဖို႔ဆုိတာ ခက္ခဲတဲ့ အေျခအေနျဖစ္
ပါတယ္။ စာေရးသူက ဆင္းရဲပါတယ္။ ေအးဂ်င့္ဖိုး သိန္း ဆယ္ခ်ီေပးျပီး သေဘၤာေပၚတက္
ဖို႔ မစြမ္းသာပါဘူး။

ဒီမွာ ၁ က စလုိ႔ ျပန္စဥ္းစားၾကည့္ပါတယ္။“ငါဘာလုိ႔ သေဘၤာတက္ခ်င္တာလဲ။ အရာရွိ
ျဖစ္ခ်င္တာလဲ။ ေငြေၾကာင့္လား၊ ဂုဏ္ေၾကာင့္လား”အေတြးက နဂိုကတည္းက ရွိပါတယ္။
ျမန္မာျပည္က လူငယ္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ လြမ္းမိုးေနတာက ေငြနဲ႔ ဂုဏ္နဲ႔ မိသားစု
ခံယူခ်က္ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီ သံုးခုရဲ ႔ လြမ္းမုိးမွုကို စာေရးသူ ခံခဲ့ရပါတယ္။ မိသားစု ဆင္းရဲ
တြင္းကလြတ္ရန္၊ ေငြခ်မ္းသာရန္၊ ဂုဏ္ခ်မ္းသာရန္ ရည္ရြယ္ခ်က္ အားလံုးနဲ႔ သေဘၤာသား အရာရွိ ျဖစ္ရမယ္လို႔ မသိသလိုနဲ႔ ခံယူခ်က္ေလး တစ္ခု ကိန္းေအာင္းခဲ့ပါတယ္။ သေဘၤာ
တက္ရန္ အခက္အခဲေတြေတြ႔လာေတာ့ ယင္းခံယူခ်က္ေတြ ေရာ့ရဲ လာပါတယ္။ ဘဝရဲ ႔ အဓိပၸါယ္ကို ျပန္လည္ အေျဖရွာၾကည့္ပါတယ္။ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ျပန္လည္ အေျဖရွာၾကည့္
ပါတယ္။

စာေရးသူ ေက်ာင္းျပီးျပီးခ်င္း အလုပ္လုပ္ျပီး ဘာသာေရးလည္း လုပ္ပါတယ္။ အခုဆုိ
အဘိဓမၼာ အေျခခံ သံုးဆင့္ေအာင္၊ အဘိဓမၼာ ဂုဏ္ထူးေဆာင္ (ဋီကာေက်ာ္) လည္း
ေအာင္ျမင္ျပီး ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီထက္ ပိုမို အဆင့္ျမင့္မားတဲ့ ဗုဒၶဘာသာ စာေပမ်ားကို ဆက္ လက္ေလ့လာဆည္းပူးမွာ ျဖစ္ပါတယ္။  ေက်ာင္းျပီးျပီးခ်င္း ဘာသာေရးေက်ာင္း၊သင္တန္း
ဆက္တက္ျပီး အလုပ္လည္း တြဲလုပ္ပါတယ္။ အဲတုန္းက အသက္ ၁၈ ႏွစ္ပဲ ရွိပါေသးတယ္။ သတင္းမီဒီယာဝဘ္ဆိုဒ္ တစ္ခုမွာ ဘာသာျပန္အေနနဲ႔ အေျခခံက စလုပ္ရျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ အဂၤလိပ္စာကလည္း သင္တန္းၾကီးေတြ မတက္ဖူးထားေပမယ့္ ပညာဒါန ေက်ာင္းတစ္ခုမွာ
တက္ထားဖူး၊ ကိုယ္တိုင္လည္း ေလ့လာ အားေလးလည္း ရွိေတာ့ ဘာသာျပန္လုပ္ရတာ
အဆင္ေျပတယ္လို႔ ဆုိရပါမယ္။ ၁၀ တန္းကိုေတာ့ ရန္ကုန္မွာပဲ ဂုဏ္ထူး ေလးဘာသာနဲ႔
ေအာင္ျမင္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ မိဘမ်ား ဇာတိက ေတာင္ၾကီးျဖစ္ေပမယ့္ သားသမီးပညာ
ေရးေရွးရႈလို႔ ရန္ကုန္ကုိ မိသားစုဝင္ အားလံုး ရန္ကုန္ကို ယာယီေျပာင္းေရြ ႔လာေပးပါတယ္။ စာေရးသူ ေက်ာင္းျပီးေတာ့ ဌာေနသုိ႔ ျပန္သြားခဲ့ျပီ ျဖစ္ပါတယ္။ လက္ရွိမွာ မိဘနဲ႔ ညီမကုိ လစဥ္ ေထာက္ပံ့လွ်က္ ရွိပါတယ္။

ကြ်န္ေတာ္ႏွင့္ အလုပ္ၾကိဳးစားမႈ
သေဘၤာသား ျဖစ္ရန္ စာရြက္စာတန္းမ်ား စုရင္း၊ သင္တန္းမ်ားတက္ရင္း မီဒီယာလုပ္ငန္း
ေတြမွာလည္း လုပ္ကိုင္ပါတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ လုပ္ရင္းက မီဒီယာမွာ ဝါသနာလည္း ပါေနေတာ့
ေတာ္ေတာ္ေလး ခရီးေရာက္တယ္လို႔ ဆုိရပါမယ္။ ဒါဆုိ ဝါသနာ ဆုိတာကို သိဖို႔လိုအပ္
လာျပန္ပါတယ္။ စာေရးသူကေတာ့ ဝါသနာ ဘာပါလဲဆုိတာကို ေသေသခ်ာခ်ာေတာင္
မသိေသးပါဘူး။ စာေရးေနရေတာ့ စာေရးရတာ ၾကိဳက္တာမွန္ေပမယ့္ မေရးရလဲ ဘာမွ
မျဖစ္ဘူးဆုိေတာ့ ဒါကို ဝါသနာလို႔ မဆုိသာျပန္ပါ ဘူး။ ေရေၾကာင္းအင္ဂ်င္ေနယာ ဘာ
သာရပ္မွာ အမွတ္ျပည့္ရထားေပမယ့္ အင္ဂ်င္ေနယာ ျဖစ္ဖို႔ ဝါသနာ ပါလားဆုိတာကို
လည္း ကုိယ့္ကိုယ္ကို ျပန္လည္ အေျဖရွာၾကည့္ဆဲ ျဖစ္ပါတယ္။

ဒီလိုနဲ႔ အေျဖေတြရွာရင္း Facebook ကိုအေျခခံလို႔ Blog ေတြ၊ ဝဘ္ဆိုဒ္ေတြ အထိကို တစ္
ဆင့္ျပီး တစ္ဆင့္ ေကာင္းႏိုးရာရာ ဗဟုသုေတြ ရွာဖတ္၊ သူမ်ားလည္း ဖတ္လို႔ရေအာင္
လိုက္ဘာသာျပန္ေပး၊ မွ်ေဝေပးရင္း မီဒီယာအလုပ္ကို လုပ္ေနမွန္းမသိလုပ္ေနျပီး ဒီအ
ေျခအေနကို ေရာက္ရွိလာပါတယ္။ သူမ်ားေတြ Facebook ကုိ ဘဝေပ်ာ္ရႊင္ရာ အပန္းေျဖ
ဖို႔ အသံုးျပဳေနခ်ိန္မွာ စာေရးသူကေတာ့ ဟိုဖက္ဒီဖက္၊ ဟုိေလ့လာ ဒီေလ့လာနဲ႔ အခ်ိန္ကုန္ ပါတယ္။ ေလ့လာရသမွ်၊ ဖတ္ရသမွ်၊ သတင္း၊ ဗဟုသုတေတြကို ျပန္လည္ ဘာသာျပန္ရင္း၊ ကိုယ္ေလ့လာထားတဲ့ ဘာသာေရးအသိအျမင္ ဘဝအသိအျမင္မ်ားကို ေဆာင္းပါးေရး ျပန္
လည္ခ်ျပရင္း စာေရးဆရာ ျဖစ္လို႔ ျဖစ္မွန္းမသိ ျဖစ္လာပါတယ္။ ကိုယ့္အေၾကာင္းကိုယ္
ေျပာတာ အေတာ္ေလးမ်ားပါျပီ။ ဒီေတာ့ လုပ္ငန္းရွင္ျဖစ္ဖို႔ ဘယ္လိုၾကိဳးစားမယ္ ဆုိတာကို အတုိဆံုးပဲ ေဖာ္ျပလိုက္ပါမယ္။ ေနာက္ အခြင့္ႀကံဳမွ ေဆာင္းပါးရွည္ သီးသန္႔ ထပ္ေရးျပီး ျမန္
မာျပည္က လူငယ္မ်ားအတြက္ အားေပးစကားမ်ားနဲ႔ အိုင္ဒီယာမ်ား မွ်ေဝေပးခ်င္ပါ
ေသးတယ္။

ဒီလိုနဲ႔ ဆက္သြယ္လာတဲ့ မီဒီယာကုမၼဏီမ်ား၊ ဝဘ္ဆိုဒ္မ်ားရွိလာျပီး ပံုႏိွပ္မီဒီယာမွာလည္း
မိတ္ေဆြေတြ တုိးလာျပီး အျပင္မ်ာ ေတြ႔ဆံုပါတယ္။ သူတို႔လုပ္ငန္းအေၾကာင္း နားေထာင္၊ ကိုယ္လုပ္တာေတြ ျပန္ေျပာျပ ဒီလိုနဲ႔ သူတို႔ ဝဘ္ဆိုဒ္မွာ ဝင္ေရးဖို႔ ကူညီေပး၊ ပံုႏွိပ္ဂ်ာနယ္
ေတြမွာ ကူညီေပးရင္း၊ လုပ္ရင္း၊လုပ္ရင္းနဲ႔ ဂ်ာနယ္တစ္ခုမွာ အယ္ဒီတာ ရာထူးရျပန္ပါတယ္။
အယ္ဒီတာ ရာထူးဆုိလို႔ ရံုး တကူးတက သြားစရာ မလိုပါဘူး။ အင္တာနက္ လိုင္းေကာင္း
တဲ့ ေနရာကို ရွာလို႔ ထုိင္လုပ္ရံုပဲျဖစ္ပါတယ္။  ဂ်ာနယ္ရဲ ႔အြန္လိုင္းစာမ်က္ႏွာကို တာဝန္ယူ ထားရသူ ျဖစ္ပါတယ္။  အလုပ္အားလံုး အင္တာနက္လိုင္းရွိတဲ့ေနရာကေန ထိုင္လုပ္ရံုပဲ
ျဖစ္ပါတယ္။ အခ်ိန္တန္ေတာ့ လစာထုတ္ရံုပါပဲ။ သုိ႔ေပမယ့္ အလုပ္တစ္ခုကေတာ့ တစ္
ပတ္မွာ တစ္ရက္သာ ရံုးတက္စရာလိုျပီး တက္တဲ့ တစ္ရက္တိုင္းကို ၃၅ ေဒၚလာေပးပါ တယ္။ ႏိုင္ငံျခားကုမၼဏီတစ္ခု ျဖစ္ျပီး ၎တို႔ ဝဘ္ဆုိဒ္မ်ားကို ျမန္မာျပည္ မွာ ဘယ္လုိ
ထိုးေဖာက္ရမယ္ဆုိတာ ရွိတဲ့ အိုင္ဒီယာေလး မွ်ေဝေပးေန၊ ကူညီေပးေနျခင္းျဖစ္ပါတယ္။

Facebook ကို ေက်းဇူးတင္ျခင္း

ဒီေလာက္ဆုိ စာေရးသူ ဘယ္လိုၾကိဳးစားတယ္ဆုိတာ သိဖို႔လည္း လိုပါအံုးမယ္။ ကြ်န္ေတာ္
Facebook တည္ေထာင္သူ ဇူကာဘတ္ကို ေက်းဇူး အရမ္းတင္ပါတယ္။ သူ႔ေၾကာင့္ပဲ ကြ်န္
ေတာ္ ဒီလိုအေျခအေန ေရာက္ရတာပါ။ သူမ်ားတကာေတြ ရံုးမွာ ေဖ့စ္ဘြတ္သံုးလို႔ သူေဌး
က ပိတ္ခိုင္းေနခ်ိန္ ကြ်န္ေတာ္ကေတာ့ ေဖ့စ္ဘြတ္သံုးတိုင္း ပိုက္ဆံရေနပါတယ္။ စာဖတ္
ရတဲ့အတြက္ အဂၤလိပ္စာတိုးတက္မႈကလည္း ျမန္ပါတယ္။ ေဝါဟာရ အသစ္မ်ားတုိးပါတယ္။

လုပ္ရင္းက မီဒီယာတင္မကေတာ့ပါဘူး။ ဒီ အြန္လိုင္းမီဒီယာကို အေျချပဳလို႔ ဘယ္လို
ေငြရမယ္ဆုိတာကိုပါ ေလ့လာရျပန္ပါတယ္။ ႏိုင္ငံျခားက ဝဘ္ဆိုဒ္ေတြကို ေလ့လာပါ
တယ္။ ကုန္ပစၥည္းေၾကာ္ျငာတဲ့ နည္းဗ်ဴဟာမ်ားကို ျပန္ေလ့လာပါတယ္။ ျမန္မာျပည္ရဲ ႔
အင္တာနက္ ကြန္ရက္ေပၚကို စီးပြားေရးလုပ္ငန္းရွင္ေတြ ဘယ္လုိအာရံုစိုက္လာေအာင္
ဘယ္လုိ ၾကိဳးစား စည္းရံုးရမယ္ဆုိတဲ့ နည္းလမ္းမ်ားကို ျပန္ေလ့လာပါတယ္။ သူမ်ားတကာ
ႏိုင္ငံျခား ဝဘ္ဆိုဒ္ေတြက တစ္လဝင္ေငြ ေဒၚလာ ေထာင္ေသာင္း မက ရွိေပမယ့္ ျမန္မာ
ျပည္ ဝဘ္ဆိုဒ္မ်ားကေတာ့ မရွိေသးပါဘူး။ ျမန္မာျပည္မွာ အင္တာနက္ အသံုးျပဳသူ အ
ေရအတြက္ တိုးတက္ဆဲရွိေနေသးျပီး အြန္လိုင္းေၾကာ္ျငာနည္းစနစ္က အက်ိဳးသက္ေရာက္
မႈ ဘယ္လိုရွိတယ္ ဆုိတာကိုပါ သိေအာင္ လုပ္ေပးရအံုးမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ေလ့လာရဦးမွာ
ျဖစ္ပါတယ္။

ဒီလိုနဲ႔ Facebook မွာ ေတြ႔ကရာ လုပ္ငန္းရွင္ေတြ၊ နာမည္ၾကီးလူေတြ လိုက္ Add ပါတယ္။
မိတ္ဆက္ပါတယ္။ ကိုယ္အခုလုပ္ေနတာေတြေျပာျပပါတယ္။ သူလုပ္ေနတာေတြ ျပန္နား
ေထာင္ပါတယ္။ သင္ယူလို႔ရတာ သင္ယူျပီး ပူးေပါင္းလို႔ ရမယ့္လူက် ပူးေပါင္းပါတယ္။ ကံ
ေကာင္း အေၾကာင္း လွလို႔ ျပည္ပကေန ျမန္မာျပည္လာမယ့္ လုပ္ငန္းရွင္ေတြနဲ႔ေတာင္
ရွားရွားပါးပါး ေတြ႔ဆံုရျပီး ျမန္မာျပည္မွာ ကုန္ပစၥည္း ဘယ္လိုေၾကာ္ျငာမလဲလို႔ အႀကံ
ဥာဏ္ ေတာင္းဆုိျခင္း ခံရပါတယ္။ ဒီလုိနဲ႔ သိတဲ့အေၾကာင္း အရာေလးေတြ ရွင္းျပေျပာျပ
ေတာ့ စာေရးသူရဲ ႔ အိုင္ဒီယာနဲ႔ မီဒီယာ ဝဘ္ဆိုဒ္ေတြကို သေဘာက်လာပါတယ္။ အျပင္
ပိုင္း ေၾကာ္ျငာမႈ၊ မားကတ္ ဆင္းမႈမွာ အကုန္က်မ်ားေပမယ့္ အြန္လိုင္းမွာ ေစ်းသက္သက္
သာသာနဲ႔ လုပ္ႏိုင္တယ္ဆုိတာကုိ သိလာေတာ့ ထုတ္ကုန္ပစၥည္းလုပ္ငန္းရွင္ အခ်ိဳ ႔လည္း စိတ္ဝင္စားလာပါတယ္။ လူငယ္ေတြတင္မကပဲ လူၾကီးအေရအတြက္ ပါတိုးလာတဲ့ ျမန္မာ့
အင္တာနက္ ကြန္ရက္မွာ စာေရးသူတုိ႔က အက်ိဳးရွိရာ သတင္းအခ်က္၊ ဗဟုသုတကို မွ်
ေဝမယ္။ ဒါကိုအေျချပဳလို႔ ထုတ္ကုန္ပစၥည္းေၾကာ္ျငာ ကုမၼဏီမ်ားကိုလည္း စိတ္ပါဝင္စား
လာေအာင္၊ သိရွိလာေအာင္ ေဆြးေႏြးတိုင္ပင္ျပီး စပြန္ဆာရွစ္ပ္၊ ပါတနာရွစ္ပ္ အစရွိသျဖင့္
အက်ိဳးတူ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္မႈေတြ ျဖစ္တည္လာဖို႔ နီးစပ္ေနျပီျဖစ္ပါတယ္။

လုပ္ငန္းရွင္ ျဖစ္ဖိ႔ုဆုိတာ

ဒီေတာ့ လုပ္ငန္းရွင္ ျဖစ္ဖို႔ဆုိတာ ကုိယ္သိတာေလး တစ္ခုနဲ႔သြားလို႔ မရဘူး ဆုိတာ သိလာ
ပါတယ္။ အဘက္ဘက္က လိုအပ္တဲ့ အရည္အခ်င္းေတြ၊ ေလ့လာမႈေတြ၊ သင္ယူမႈေတြလည္း လုိအပ္ေနေသးတယ္ ဆုိေတာ့ ဒါေတြကို အဆက္မျပတ္ရေအာင္ ျပန္လည္ေလ့လာ သင္
ၾကားဖို႔လည္း လိုျပန္ပါေသးတယ္။ လက္ရွိမွာ စာေရးသူက ဗုဒၶဘာသာနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ လူ
ပုဂၢိဳလ္တို႔ကုိ သင္ၾကားလို႔ရသည္အထိ သင္ၾကားလို႔ ျပန္လည္ မွ်ေဝဖို႔လည္း စိတ္ကူးထား
ပါတယ္။ လက္ရွိမွာလည္း ဓမၼစာေပေဆာင္းပါးမ်ား ေရးသားေနေပမယ့္ လိုသေလာက္
ခရီးမေရာက္ေသးပါဘူး။ ျမန္မာျပည္ရဲ ႔ အဓိက လုိအပ္ခ်က္ထဲက ဘာသာေရး တစ္ခု
လူငယ္ေတြၾကားမွာ ပံုေဖာ္လာေအာင္လည္း ၾကိဳးစားဦးမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါက တက႑ပါ။

လက္ရွိလည္း အြန္လိုင္းမီဒီယာနဲ႔ ပက္သက္လို႔ လုပ္ငန္းရွင္အခ်ိဳ ႔နဲ႔ ပူးေပါင္း လုပ္ကိုင္မႈမ်ား
ရွိေနတဲ့အျပင္ ကိုယ္ပိုင္ မီဒီယာကုမၼဏီ တစ္ခုျဖစ္လာဖို႔လည္း ၾကိဳးစားေနပါတယ္။ ဒီအတြက္
အရင္းအႏွီး သိပ္မလိုပါဘူး။ ျမန္မာျပည္မွာ ဝဘ္ဆိုဒ္ တခု Register လုပ္ဖို႔ ဒီေလာက္မကုန္က်
တာ စာဖတ္သူတို႔လည္း သိမယ္ထင္ပါတယ္။ ထိုင္ခံုေပၚထိုင္ေနရင္း စာေတြဖတ္ေန၊ ေရးေန ရင္းနဲ႔ ေငြဝင္တာ မွန္ေပမယ့္ အနာဂတ္မွာ ဆက္လက္ ရပ္တည္ႏိုင္မလားဆုိတာၾကေတာ့
လည္း ထည့္စဥ္းစားရျပန္ပါတယ္။ အသက္ကလည္း ငယ္ေသးေတာ့ ပညာကို လစ္ဟင္းလို႔
မရဘူး ဆုိတာကိုလည္း သိလာပါတယ္။ ရထားတဲ့ဘြဲ႔က Diploma in Marine Engineering နဲ႔ အဘိဓမၼာဂုဏ္ထူးေဆာင္ဆုိေတာ့ လက္ရွိ လုပ္ေနတဲ့ မီဒီယာနဲ႔ ဘာမွကို မဆိုင္ပါဘူး။ ႏိုင္ငံ
တကာမွာဆုိရင္ အုိင္တီနဲ႔ေက်ာင္းတက္ရင္း Application ဆြဲလို႔ မီလ်ံနာေတြ ျဖစ္က်ပါတယ္။
Wesbiste Theme ေတြဆြဲျပီး အြန္လိုင္းကေန ေရာင္းလို႔ မီလ်ံနာေတြ ျဖစ္ပါတယ္။

စာေရးသူတုိ႔ ျမန္မာျပည္မွာ ဒါမ်ိဳးျဖစ္လာဖို႔ အခြင့္ႀကံဳဖို႔ မေဝးေတာ့ပါဘူး။သုိ႔ေပမယ့္ လက္ရွိ
အသက္နဲ႔ လက္ရွိအေျခအေနမွာ သူတို႔လို မျဖစ္ေတာင္ ကိုယ္ႏိုင္တဲ့ ဘတ္က ၾကိဳးစားယူရ
မယ္ဆုိတာ အမွန္ပါပဲ။ ဒီေတာ့ ဘာနဲ႔ပဲ ေက်ာင္းျပီးထား၊ တတ္ထားေပမယ့္ ယခု လုပ္တဲဲ့
အလုပ္နဲ႔ဆိုင္တဲ့ ပညာကို ျပန္ေလ့လာမယ္ဆုိတဲ့ ခံယူခ်က္ တခုေတာ့ ရွိလာျပန္ပါတယ္။
စာေရးသူတို႔ မိဘက ဆင္းရဲပါတယ္။ ေက်ာင္းျပီးေအာင္ ထားေပးႏိုင္ေပမယ့္ ေက်ာင္းျပီး
ေနာက္ပိုင္း ဘဝရပ္တည္ဖို႔ မစြမ္းသာပါဘူး။ ဒီအေျခအေနထိ ေရာက္လာေအာင္ တြန္းပို႔
ေပးႏိုင္ခဲ့တဲ့ ေက်းဇူးနဲ႔တင္ ဆယ္ဘဝမက ျပန္ဆပ္သင့္ေနပါျပီ။ ရန္ကုန္မွာ တေယာက္တည္း
ေနလို႔ ရည္ရြယ္ခ်က္ အၾကီးၾကီးထားေနပါတယ္။ မိဘနဲ႔ မေမ့မေလ်ာ့ ဖုန္းဆက္ တိုင္ပင္ပါ တယ္။ ေထာက္ပံ့ပါတယ္။ ညီမေလးေတြ ေက်ာင္းတက္ဖု႔ိ ေထာက္ပ့ံပါတယ္။ တဖက္က
လည္း ျမန္မာျပည္ အြန္လိုင္းမီဒီယာ တခုအေနနဲ႔ အမ်ားျပည္သူ  လက္ခံ၊ယံုၾကည္ရတဲ့
reliable media တစ္ခုျဖစ္ဖို႔ ၾကိဳးစားေနပါတယ္။

နိဂံုးခ်ဳပ္

ေလာကမွာ ဘယ္အရာမွ မျပီးျပည့္စံုပါဘူး။ အထူးသျဖင့္ စာေရးသူတို႔လို လူငယ္ေတြဆုိတာ ပိုလို႔ေတာင္ ျပီးျပည့္စံုဖို႔အတြက္ ၾကိဳးစားရ၊ သင္ယူရ ေလ့လာရဆဲ ျဖစ္ပါတယ္။ သုိ႔ေပမယ့္
လက္ရွိ ရရွိပိုင္ဆိုင္ထားတဲ့ အေျခအေနကိုပဲ အေကာင္းဆံုး ဖန္တီးလုပ္ေဆာင္ရမွာ အားလံုး
ရဲ႕ဘဝေပး အသိပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ကံမရွိ၊ ဥာဏ္ရွိတိုင္းမြဲဆုိတဲ့ စကားပံုရွိပါတယ္။ ဘယ္သူေတြ ဘယ္ေလာက္ပဲ ကံရွိရွိ၊ ဥာဏ္ရွိရွိ တဦးတေယာက္ခ်င္းစီရဲ ႔ခံယူခ်က္နဲ႔ပဲ ဆိုင္ပါတယ္။ အခ်ဳိ႕
က ဥာဏ္ေကာင္းေပမယ့္ ကံမလိုက္လို႔ ဆင္းရဲေနရတယ္။ မေအာင္ျမင္ဘူးလို႔ဆုိၾကပါတယ္။
ဒါကို ကံ (ေစတနာ) ထက္သန္ေလာက္ေအာင္ ၾကိဳးစားမႈ အလုပ္က ဥာဏ္ကို မေထာက္ပံ့
ေပးႏိုင္ေသးလို႔ မေရာက္ေသးတာလို႔ပဲ မွတ္ယူသင့္ပါတယ္။ ငါက ကံကုိက မေကာင္းတာ
ဆုိျပီး လက္မိုင္က်ေနရင္ အရႈံးသမားမွ အရႈံးသမား စစ္ပါပဲ။ လက္ရွိ ျမန္မာျပည္မွာ ေတာ္
ေတာ္မ်ားမ်ား ႀကံဳေတြ႔ရတဲ့ ျပႆနာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဘယ္လိုပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ေရာက္ေလရာ၊ ျဖစ္
ေလရာ၊ ရေလရာမွာ လုပ္လည္း လုပ္ႏိုင္ေနတယ္ဆုိရင္ အေကာင္းဆံုး လုပ္လိုက္ျခင္းက
ေအာင္ျမင္ဖို႔ ေျခလွမ္းပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

စာေရးသူ ေရးတာ အေတာ္ေလး ရွည္သြားပါတယ္။ ဒီမွာ တင္ျပခ်င္တဲ့ အေၾကာင္းအရာမ်ား
ျပည့္ျပည့္စံုစံု ပါမသြားပါဘူး။ ကိုယ့္အေၾကာင္းခ်ည္း ဇြတ္ေရးမိေနတယ္ဆုိတာ ဝန္ခံပါတယ္။
သုိ႔ေပမယ့္ ဒီစာထဲကေန အသက္ ၂၀ ေက်ာ္ ျမန္မာျပည္က လူငယ္တစ္ဦးအေနနဲ႔ ေရာက္
ေလရာ အေျခအေနကေန ဘယ္လိုၾကိဳးစားယူတယ္ ဆုိတာေလးကိုေတာ့ မွတ္သား မိမယ္
လို႔ ယံုၾကည္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အလုပ္ရွားပါးတယ္။ ဦးေႏွာက္ယိုစီးေနပါတယ္။ ပညာတတ္
ေပမယ့္ ကိုယ့္ပညာ အလဟႆ ဆံုးရွံုးေနရပါတယ္။ ႏိုင္ငံျခား မွာ ေက်ာင္းမတက္ရလို႔၊
ေက်ာင္းမတက္ႏိုင္လို႔ ဘဝအဓိပၸါယ္ မဲ့ေနရပါတယ္။ ဆင္းရဲေနရပါတယ္။ ခ်မ္းသာေသာ္
လည္း မလုပ္တတ္၊ မကိုင္တတ္ ျဖစ္ေနပါတယ္ အစရွိသျဖင့္ ျမန္မာျပည္က အခက္အခဲ
ေတြ႔ေနတဲ့ လူငယ္အားလံုုး ကို ဘယ္လုိ ႀကိဳးစားေျဖရွင္း၊ ရင္ဆိုင္ ေက်ာ္ျဖတ္၊ လုပ္ကိုင္ရ
မယ္ ဆုိတာ တတ္ႏိုင္သေလာက္ အကူညီေပး အႀကံေပးခ်င္ပါေသးတယ္။ ၎တို႔နဲ႔ ပတ္
သက္လို႔ ခြန္အားေပး၊ ရသ၊ ဗဟုသုတေပး ေဆာင္းပါးမ်ားနဲ႔ လူငယ္မ်ားအတြက္ ေရးသား
တင္ဆက္မွ်ေဝဖု႔ိ စာေရးသူဟာ အၿမဲ အဆင္သင့္ ရွိေနေၾကာင္း အသိေပးတိုက္တြန္းလို႔
နိဂံုးခ်ဳပ္လိုက္ရပါတယ္။
---
ေအာင္ခမ္း