“ သစၥာအိမ္ ”

"... ဗန္းေမာ္ဆရာေတာ္၏ ပညာေပး ျပဳျပင္ဖြယ္ရာ စကားပံု ..."
-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-

တရားကိုေတာ့ ေတးလိုဆို

ဖေအကိုေတာ့ သားကဆဲ

ေဆြမ်ိဳးထဲက ဓားျပတိုက္

မိုက္ရဲလွ်င္ေတာ့ ေသာတာပန္

မေကာင္းႀကံက သမာဓိ

ေရႊရွိမွ လူလိမၼာ

လိမ္ႏိုင္မွ သစၥာရွင္

ပညာရွင္ကို ပယ္လို႔ထား

အခ်စ္ဆံုးမယားက သစၥာပ်က္

႐ိုးသားသူကို အ႐ူးလို႔ဆို

အပ်ိဳငယ္က လင္ေနေစာ

အကၤ်ီပါးႏွင့္ ဥပုသ္သည္

ဇရပ္အလယ္မွာ ကို႔ယို႔ကားယား။

အမ်ိဳးေကာင္းသမီးက ပိုက္ဆံရွာ

အပ်ိဳမျဖစ္ခင္က ရည္စားမ်ား

ဆင္းရဲသားက သူေဌးေယာင္ေဆာင္

အဝတ္ေျပာင္မွ လူ႐ိုေသ

လင္ရွိမယားက အပ်ိဳလုပ္

မသာပို႔ရင္း လူပ်ိဳလွည့္

အလႉေပးရင္း ထမင္းေရာင္း

ဆယ္အိမ္ေခါင္းက စိတ္ႀကီး၀င္

ဆံပင္ျဖဴအရြယ္ကို ဆိုးေဆးဆိုး

ဘိုးသူေတာ္က ဘိုဆံေတာက္ခ်

အပ်ိဳေပါက္စႏွင့္ လင္ယူ

လူရင္းႏွီးေတာ့ အတိုးခ်

သူခိုးဓားျပက လူလို႔ေအာ္

မေရွာင္တမ္းတိုးေတာ့ တခုလပ္

စပ္စုတာက အပ်ိဳဟိုင္း

နဂို႐ိုင္းေတာ့ လူက်ပန္း

ဘုရားေက်ာင္းကန္ႏွင့္ ကပ္လို႔လိမ္

ပုရဝုဏ္အတြင္း အိမ္ေထာင္က်

မယ္သီလက အႏုေဆးေဖာ္

ရတနားသံုးပါးကို မၾကည္ညိဳ

ေၾကးစည္အိုတေနာင္ေနာင္နဲ႔ ဘိန္းစားပုန္း

လူ႔ေလာက၌ စိတ္ကူးယဥ္

ပြဲသဘင္ပါမွ အလႉျဖစ္

ဆယ္ႏွစ္သမီးက အိမ္ေထာင္က်

စာမတတ္သူက တရားျပ

အသက္ေမြးမႈႏွင့္ ရဟန္းတု

အမွန္ေျပာလွ်င္ အမုန္းပြား

ဇာတ္သမားမွ လူေခၚ

သူေတာ္စင္ကို ပယ္၍ထား

ေကၽြးေမြးသူက ကၽြန္ႏွင့္တူ

ေၾကြးယူသူက သခင္ျဖစ္

မုန္႔ေပးလွ်င္ က်မ္းဂန္တတ္

ေရႊကပ္တဲ့ ဘုရားမွ လူ႐ိုေသ

အေဖအေမက ကၽြန္ႏွင့္တူ

သားသမီးက သခင္ျဖစ္

ေခတ္ႀကီးကိုေတာ့ အျဖစ္ဆို

ကိုယ့္ကိုယ္ကိုက် အေကာင္းေျပာ

မတရားသူအား အေၾကာက္မ်ား

ဥပုသ္သည္၌ အေကာင္းႀကိဳက္

ဂံုးတိုက္ေတာ့ ေက်းဇူးရွင္

ေျဖာင့္မွန္ေနလွ်င္ လူမသံုး

အကၤ်ီပါးဝတ္ေတာ့ ဂုဏ္ထင္ေပၚ

သူေတာ္စင္မွာ အက်င့္ပ်က္

သုတ္အဘိဓမၼာ တရားခက္

သၿဂိဳဟ္က်က္ရင္း ငါးကိုေထာင္

ဥပုသ္ဇရပ္မွာ ခိုက္ရန္ျဖစ္

သီလယူရင္း မ်က္စပစ္

ေမတၱာပို႔ရင္း ေဒါသထြက္

သဒါၶလြန္ေတာ့ တဏွာ ကၽြန္ျဖစ္လို႔

သူေတာ္ေကာင္းတို႔ တရားပ်က္ၾကၿပီ။

.ေမတၱာမ်ားစြာျဖင့္ -
သင္တန္းမႉးဆရာေတာ္ -လိမၼာယဥ္ေက်း ပညာေပးသင္တန္းေက်ာင္း