သဗၺညူ ဗုဒၶ
Good Words
ဒီဆုိဒ္ရွင္၏ စိတ္ရင္းနဲ႔ ဆႏၵ
ကိုယ္ေရးရာဇဝင္
- တိုးတိုး
- ဘဝဆုိတာ အၿမဲတမ္း ေျပာင္းလဲေနတယ္...၊ အမွန္တရားကလဲ ကမၻာပတ္ဖို႔ သူ႔ဖိနပ္ေလးကုိ ရွာေနတုန္းပဲ...
ရက္စြဲ
Bangkokဘဝသံသရာ
သူတို႔လို ရႊင္ျမဴးႏိုင္ပါေစ...
စမ္းေရအိုင္ထဲမွာ အလြမ္းေျပ ထိုင္ေနခ်င္လုိက္တာTuesday, July 16, 2013
လူမြဲ ရိပ္ၿမံဳ
1:47 PM | 
Posted by
တိုးတိုး
“လူမဲြ ရိပ္ၿမံဳ”
အရြက္ဟင္းလင္း၊ ႐ိုးတန္ရွင္းႏွင့္
ေရာင္ဆင္း မဲြေတ၊ ညိႈးေျခာက္ေခြလ်က္
ပူေနေလာင္ၿမိဳက္၊ ကၽြမ္းလုဆိုက္လည္း
အားတိုက္အင္တန္၊ ထီးထီးက်န္၍
ဝဋ္ဖန္သမွ်၊ စင္းခံရသည္
ဘဝဘယ္ေတာ့ သစ္မည္နည္း။
အရြက္ဟင္းလင္း၊ ႐ိုးတန္ရွင္းႏွင့္
ေရာင္ဆင္း မဲြေတ၊ ညိႈးေျခာက္ေခြလ်က္
ပူေနေလာင္ၿမိဳက္၊ ကၽြမ္းလုဆိုက္လည္း
အားတိုက္အင္တန္၊ ထီးထီးက်န္၍
ဝဋ္ဖန္သမွ်၊ စင္းခံရသည္
ဘဝဘယ္ေတာ့ သစ္မည္နည္း။
ဓနိမိုး
က်ဲ၊ ထရံ ၿပဲႏွင့္
လူမဲြရိပ္ၿမံဳ၊ ဤတဲအံုလည္း
မလံု ခါည၊ ေၾကာက္ဖြယ္စြတည့္။
ေႏြက် ပူပို၊ မိုးရြာ စိုႏွင့္
ျငင္ၿငိဳစိတ္စက္၊ ေနဖို႔ခက္သည္
ၿပိဳပ်က္ ဘယ္ေတာ့ လဲမည္နည္း။
လူမဲြရိပ္ၿမံဳ၊ ဤတဲအံုလည္း
မလံု ခါည၊ ေၾကာက္ဖြယ္စြတည့္။
ေႏြက် ပူပို၊ မိုးရြာ စိုႏွင့္
ျငင္ၿငိဳစိတ္စက္၊ ေနဖို႔ခက္သည္
ၿပိဳပ်က္ ဘယ္ေတာ့ လဲမည္နည္း။
သစ္ပင္လည္းေျခာက္၊
လူလည္းေျခာက္တည့္
အိမ္ေပါက္ညိဳမဲြ၊ ၿပိဳလုဆဲႏွင့္
စားလဲ ၿငိဳျငင္၊ အိပ္ရန္ျပင္လည္း
စိတ္တြင္မခ်၊ ႏိုးႂကြႂကြတည့္
ဘယ္ကရန္သူ၊ လာလိမ့္ဟူ၍
ေတြးပူစိုးေႏွာင့္၊ တေၾကာင့္ေၾကာင့္ႏွင့္
ဆင္းေတာင့္ ဆင္းရဲ၊ မဲြလည္းမဲြလ်က္
စိတ္ထဲမေအး၊ ျပည္မေအး၍
ပူေဆြးစိတ္ေနာက္၊ ေသာကေရာက္လည္း
ထြက္ေပါက္မလြယ္၊ လူမဲြနယ္တြင္
မီွတြယ္ကပ္ရပ္၊ အငတ္ငတ္သည္
အိမ္ေပါက္ညိဳမဲြ၊ ၿပိဳလုဆဲႏွင့္
စားလဲ ၿငိဳျငင္၊ အိပ္ရန္ျပင္လည္း
စိတ္တြင္မခ်၊ ႏိုးႂကြႂကြတည့္
ဘယ္ကရန္သူ၊ လာလိမ့္ဟူ၍
ေတြးပူစိုးေႏွာင့္၊ တေၾကာင့္ေၾကာင့္ႏွင့္
ဆင္းေတာင့္ ဆင္းရဲ၊ မဲြလည္းမဲြလ်က္
စိတ္ထဲမေအး၊ ျပည္မေအး၍
ပူေဆြးစိတ္ေနာက္၊ ေသာကေရာက္လည္း
ထြက္ေပါက္မလြယ္၊ လူမဲြနယ္တြင္
မီွတြယ္ကပ္ရပ္၊ အငတ္ငတ္သည္
မဲြဇာတ္
ဘယ္ေတာ့ ဆံုးမည္နည္း။
ေငြတာရီ
ပန္းခ်ီ moeyin
ေငြတာရီ
ပန္းခ်ီ moeyin
Labels:
ကဗ်ာ
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
ေလးဆူဓာတ္ပုံ ေရႊတိဂုံ
Myanmar flag
My Shape
peace
သင္ေသသြားေသာ္...
လာလည္ၾကသူမ်ား
အို မိတ္ေဆြ
0 comments:
Post a Comment