“ သစၥာအိမ္ ”: တပည့္မ်ား ရိုေသေလးစားတဲ့ ဆရာ

Monday, August 5, 2013

တပည့္မ်ား ရိုေသေလးစားတဲ့ ဆရာ

4:42 PM |

Posted by တိုးတိုး |

Edit Post

တပည့္ (ေနာက္လုိက္)ေတြရဲ႕ ရုိေသေလးစား ျမတ္ႏိုးမႈ အခံရဆုံးေသာ ဆရာ
(ဝါ) ဘာသာေရးေခါင္းေဆာင္

*******************************

ဘာသာ အယူဝါဒေရးရာ မ်ားစြာနဲ႔ အယူအဆေပါင္းမ်ားစြာ ေပၚေပါက္ထြန္းကားေနၿပီး မဂဓ
တိုင္းတခြင္မွာ ထင္ရွားတဲ့ ဘာသာေရးေခါင္းေဆာင္မ်ားစြာလည္း ေပၚထြန္းေနတဲ့ေခတ္.. ဗုဒၶရွင္ေတာ္ျမတ္လဲ ရာဇၿဂိဳဟ္ၿမိဳ႕ ေဝဠဳန္ေက်ာင္းတြင္ ဝါဆိုဖို႔ သီတင္း သုံးေနေတာ္မူခ်ိန္, တခ်ိန္တည္းမွာပင္ ဗုဒၶနဲ႔ ေခတ္ၿပိဳင္ျဖစ္ၾကတဲ့ ပုရာဏကႆပ မကၡလိစတဲ့ ဂိုဏ္းဆရာႀကီး
၆ ဦးကလည္း ေနာက္လိုက္ တပည့္မ်ုားစြာနဲ႔ မိုးရာသီကာလ ရာဇၿဂိဳဟ္မွာ မုိးခိုၾကရန္ သူတို႔ရဲ႕အရာမ္ဥယ်ာဥ္မ်ားမွာ လာေရာက္ေနထိုင္ၾကတယ္။

အဲဒီႏွစ္မွာ တိုက္ဆုိင္စြာပဲ နာမည္ထင္ရွားေက်ာ္ၾကားတဲ့ ပရိဗိုဇ္ေခါင္းေဆာင္ေတြနဲ႔ တပည့္
ေတြကလည္း ရာဇၿဂိဳဟ္ၿမိဳ႕ရဲ႕ပရိဗိုဇ္အရာမ္ႀကီးထဲမွာ စုေဝးနၾကတယ္။ အဲဒီမွာပဲ ဒီအေမးနဲ႔ ဒီအေျဖမ်ား ျဖစ္ေပၚလာဖို႔ရန္ အေၾကာင္းဖန္လာခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။

နံနက္မုိးေသာက္တဲ့ တေန႔မွာ ျမတ္စြာဘုရားကလည္း ရာဇၿဂိဳဟ္ၿမိဳ့တြင္းသို႔ ဆြမ္းခံဖို႔ ထြက္
လာရင္း အခ်ိန္ကလည္း ေစာေသး၊ ဒီတရားကုိ ေဟာဖုိ႔လည္း ဖန္လာၿပီမုိ႔ လမ္းေဘးနဲ႔ နီး
ရာျဖစ္တဲ့ ပရိဗုိဇ္ေက်ာင္းတခုထဲကို ဝင္ေရာက္ဖုိ႔ ေျချပင္လုိက္တယ္။ သကုလုဒါယီတို႔ ဆရာ
တပည့္မ်ားရိွရာ အရာမ္ထဲသို႔ ျမတ္ဗုဒၶ ဝင္ေရာက္သြားတဲ့အခါမွာ ဘုရားရွင္ကို ၾကည္ညုိ
ေလးစားစိတ္ရင္းစြဲ ရိွေနခဲ့တဲ့ ဥဒါယီက ေရာက္တက္ရာရာ ေထြရာေလးပါးမ်ား ေျပာဆုိ
ေနၾကၿပီး ဆူညံေနတဲ့ တပည့္ေတြကို“ေဟ့ ဟိုမွာ ရဟန္းေဂါတမ လာေနတယ္။ တိတ္တိတ္
ေနၾက၊ သူက တိတ္ဆိတ္ၿငိမ္သက္တာကို သက္ႏွစ္သေဘာက်တယ္။ ဆူညံတာကုိ မႀကိက္
ဘူးလုိ႔ ဘုရားရွင္ရဲ႕ဂုဏ္တခုကုိ ေဖာ္ထုတ္ရင္း သတိေပးၿပီး သကုလုဒါယီပရိဗုိဇ္က ျမတ္ဗုဒၶ
ကို ထြက္၍ ႀကိဳဆိုတယ္။

ျမတ္ဗုဒၶကုိ ေနရာထိုင္ခင္းေပးၿပီး အားလုံး ထိုင္ေနၾကၿပီးတဲ့အခါမွာ ဘုရားရွင္က ဥဒါယီကို တို႔လာတဲ့အခ်ိန္မွာ မင္းတို႔ ဘာစကားေတြ ေျပာေနၾကတာလဲလုိ႔ ေမးေတာ့ ဥဒါယီက ဒီမွာ
ေျပာေနတာေတြက အရွင္ဘုရား ၾကားရဖို႔ မခဲယဥ္းပါဘူး။ ဒီစကားေတြကို ထားလုိက္ပါတဲ့။
တပည့္ေတာ္ တခုေလွ်ာက္ခ်င္တယ္တဲ့၊ မၾကာခင္ ရက္မ်ားတုန္းက အယူဝါဒအမ်ိဳးမ်ိဳး ရိွၾက
တဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြဟာ ေကာတုဟလသာလာလို႔ေခၚတဲ့ ဇရပ္ေဆာင္ႀကီး တခုထဲမွာ ဘာသာစုံ လူမ်ိဳးစုံက ေခါင္းေဆာင္ႀကီးမ်ားနဲ႔ အၿခံအရံတပည့္မ်ား ေတြ႔ဆုံၾကၿပီး အယူဝါဒမ်ားကို
ေဆြးေႏြး ေျပာဆိုၾကရင္း အားလုံး စိတ္ဝင္စားၾကတဲ့ ေမးခြန္းတခု ထြက္လာခဲ့ပါတယ္တဲ့။ အဲဒါကေတာ့ ေနာက္လုိက္ တပည့္အၿခံအရံနဲ႔ ပရိသတ္ေတြ မ်ားစြာရိွၾကတဲ့ ဘာသာေရး
ေခါင္းေဆာင္ ဆရာႀကီးမ်ား မ်ားစြာရိွတဲ့အနက္က ဘယ္ပုဂၢိဳလ္ဟာ တပည့္ေတြရဲ႕ ရိုေသ
ေလးစား ျမတ္ႏိုးမႈနဲ႔ ၾကည္ညိုမႈကုိ အခံရဆုံးလဲ ? ဆုိတဲ့ ေမးခြန္းပဲ ျဖစ္ပါတယ္တဲ့။

အဲဒီလို သူတို႔အခ်င္းခ်င္း ဘာသာအယူဝါဒအေၾကာင္း ေဆြးေႏြး ေျပာဆုိေနၾကရင္း တဦးနဲ႔
တဦး တဖြဲ႔နဲ႔တဖြဲ႔ ျပန္လည္ဆန္းစစ္ ေထာက္ျပေျပာဆုိၾကတဲ့အခါ ပုရာဏမွာလည္း တပည့္
ေတြရဲ႕ရိုေသေလးစားမႈကို မခံရဘူး။ မကၡလိနဲ႔ အဇိတတုိ႔ လက္ရိွ အိႏၵိယမွာ ရိွေနေသးတဲ့ နိ
ဂဏၭ(ဂ်ိမ္း)စတဲ့ ထင္ရွားတဲ့ ဂိုဏ္းဆရာႀကီး ၆ ဦးနဲ႔ က်န္အင္အားမ်ားတဲ့ ဘာသာေရးေခါင္း
ေဆာင္ႀကီးမ်ားမွာလည္း တပည့္မ်ားရဲ႕ရိုေသေလးစားမႈကုိ အျပည့္အဝ ခံရဖူး သူရယ္လို႔ မ ရိွၾကဘူးျဖစ္ေနတယ္တဲ့။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့-ဘာသာေရးေခါင္းေဆာင္မ်ား အားလုံး
ဟာ ေနာက္လုိက္ တပည့္မ်ားစြာ ရိွၾကေသာ္လည္း ဂုိဏ္းအသီးသီးရိွ သူတုိ႔ရဲ႕တပည့္မ်ား
က ဆရာေတြရဲ႕အယူဝါဒကို ျပန္လည္ ေဝဘန္တာမ်ိဳး၊ဆရာမ်ားရဲ႕ဆုံးမမႈမ်ားက ေရွ႕
ေနာက္ မညီၾကပဲ မခိုင္လုံတဲ့အေပၚမွာ ေထာက္ျပၾကကာ ကန္႔ကြက္ စြပ္စြဲေျပာဆိုတာ
မ်ိဳးမ်ား ရိွခဲ့ၾကၿပီး ဂုိဏ္းကေန ထြက္ခြာသြားၾကတာမ်ိဳးအထိ ရိွခဲ့ဖူးတဲ့ ဂိုဏ္းေတြခ်ည္းပဲ
ျဖစ္ေနၾကတယ္ တဲ့။

အဲဒီလုိအခ်င္းခ်င္း ေဆြးေႏြးေဝဘန္ၿပီးတဲ့အခါမွာ ေနာက္ပုိင္းၾကေတာ့ အားလုံးက ေဂါတမ
ဗုဒၶဘက္ကို လွည့္ၿပီး ေဆြးေႏြးေျပာဆုိရာမွာ ေဂါတမဗုဒၶဟာလည္း ေနာက္လိုက္တပည့္
အလြန္မ်ားတာပဲ။ ဒါေပမယ့္ ေဂါတမဗုဒၶ အေပၚမွာ သူ႔ရဲ႕တပည့္သာဝကေတြက သိပ္ၿပီး
ေလးစား ရိုေသၾကတာကို ေတြ႔ရတယ္။တခါမွာ ေဂါတမဗုဒၶ တရားေဟာေနစဥ္ ကိုယ္ေတာ္ တပါးက ေခ်ာင္းဟန္႔လုိက္တာကို ေဘးနားရိွ ရဟန္းတပါးက ကိုယ္ေတာ္ တရားေဟာေန
တယ္။ တိတ္တိတ္ေန၊ အသံမထြက္နဲ႔လို႔ ေျပာေနတာကို သူတုိ႔က ေတြ႔ခဲ့ဖူးၾကတယ္တဲ့။
အဲဒီလုိအထိ ေဂါတမဗုဒၶအေပၚမွာ သူ႔တပည့္ေတြက ရိုေသေလးစားၾကတယ္။
ေဂါတမဗုဒၶ တရားေဟာေျပာေနတဲ့ အခ်ိန္တိုင္းမွာလည္း သူ႔ရဲ႕ပရိတ္သတ္ေတြအားလုံးက
ၿငိမ္သက္ေနၿပီး ဘာသံမွ မၾကားရေအာင္ တိတ္ဆိတ္ေနတာကို ျမင္ရတာေတြ၊ သူ႔တပည့္
ရဟန္းေတြ လူထြက္သြားတဲ့အခါမွာလည္း သူနဲ႔ သူ႔အဆုံးအမေတြကို ျပစ္တင္ကဲ့ရဲ႕တာမ်ိဳး
မလုပ္ၾကပဲ ထြက္သြားသူေတြက သူတို႔မေနႏိုင္ မက်င့္ႏိုင္လုိ႔ ထြက္ၾကတာဆုိၿပီး ကိုယ့္ကုိယ္
ကုိပဲ အျပစ္တင္ၿပီး ေဂါတမဗုဒၶနဲ႔ သူ႔ဓမၼေတြအေပၚမွာ သူ႔ရဲ႕တပည့္ေတြက အျပစ္မျမင္ပဲ
ရိုေသေလးစားေနၾကဆဲျဖစ္ၿပီး ဥပါသကာအျဖစ္နဲ႔ပင္ ျပန္လည္ေနၾကတယ္ဆုိတာ ျမင္
ေနရတယ္လုိ႔ အဲဒီလုိ အခ်င္းခ်င္း ေျပာဆုိေနၾကတယ္ဘုရား…လုိ႔ သူတုိ႔ ေဆြးေႏြးေျပာဆုိ
ခဲ့ၾကတာနဲ႔ ၾကားခဲ့တာမ်ားကို သကုလုဒါယီပရိဗုိဇ္က ဘုရားရွင္အား ျပန္လည္ ေလွ်ာက္
ျပေနျခင္းပဲျဖစ္တယ္။

ဒီအခါမွာ ျမတ္ဗုဒၶက သူ႔ကို ျပန္ေမးတယ္။ ဥဒါယီတဲ့ ငါ့ကုိ ငါ့တပည့္ေတြက အခုလို ရိုေသ
ေလးစားတာ ျမတ္ႏိုးတာ ဘာ့ေၾကာင့္လုိ႔ ထင္သလဲ?
ဘယ္လို အရည္အခ်င္းေတြ ဂုဏ္ေတြေၾကာင့္လုိ႔ ထင္သလဲ? လို႔ ေမးေတာ့…။

မဟာသကုလုဒါယီ ပရိဗုိဇ္ရဲ႕ထင္ျမင္ခ်က္
သကုလုဒါယီပရိဗုိဇ္ႀကီးက အရွင္ဘုရားကို တပည့္သာဝကေတြက ရိုေသေလးစားတာ
တပည့္ေတာ္ အထင္ေတာ့ အခ်က္ ငါးခ်က္ ရိွတယ္ဘုရားဆုိၿပီး ေလွ်ာက္တယ္။ အဲဒီ
ငါးခ်က္က

(၁) အရွင္ဘုရားက အစာအာဟာရနဲ႔ ပတ္သတ္ၿပီး နည္းနည္းေလးပဲ ဘုဥ္းေပးၿပီး အင္မတန္ ၿခိဳးၿခံတယ္။(ပရိဗုိဇ္ေတြက အစာနည္းနည္း စားၿပီး က်င့္ႀကံတာ၊ သတ္သတ္လြတ္စားတာ၊
ရက္မွတ္ၿပီး အဓိ႒ာန္က်င့္ စားတာမ်ိဳးကို အထင္ႀကီးၾကတယ္။သူတို႔လဲ က်င့္တာကိုး) အဲဒါေၾကာင့္ ျဖစ္လိမ့္မယ္ထင္တယ္တဲ့။

(၂) အဝတ္သကၤန္းနဲ႔ ပတ္သက္ရင္လည္း အရွင္ဘုရားက ရိွတာနဲ႔ပဲ ေရာင့္ရဲတင့္တိမ္တယ္။ ဒါေၾကာင့္လည္း ျဖစ္မယ္တဲ့။

(၃) ဆြမ္းနဲ႔ပတ္သက္ရင္လည္း ေကာင္းဆုိးမေရြးပဲ ရသမွ်ေလးနဲ႔ ေရာင့္ရဲတင့္တိမ္တယ္။ ဒါလည္း ျဖစ္မယ္တဲ့။

(၄) ေနစရာေက်ာင္းနဲ႔ ပတ္သက္ရင္လည္း ရတာနဲ႔ ေရာင့္ရဲေနတတ္တယ္။ဒါလဲ ျဖစ္မယ္တဲ့။

(၅) ေနာက္ၿပီး အရွင္ဘုရားက ဘယ္သူနဲ႔မွ ေရာေရာေႏွာေႏွာ မေနတတ္ဘူး။ တပါးတည္း
ေအးေအး ေနတတ္တယ္။ အဲဒါေၾကာင့္လည္း တပည့္ေတြက ရိုေသေလးစားတာ ျဖစ္မယ္ လုိ႔ ျမတ္ဗုဒၶကို ေလွ်ာက္ေတာ့…
ျမတ္ဗုဒၶက ဒါေတြ မဟုတ္ဘူးလုိ႔ ျငင္းေတာ္မူတယ္။

အဲဒါေတြၾကာင့္ ေလးစားတာ မဟုတ္ဘူးတဲ့။ ငါေျပာမယ္။ ငါ့တပည့္ေတြထဲမွာ ဥသွ်စ္သီး တ
လုံးစာမွ် စားတဲ့ တပည့္ေတြ၊ဥသွ်စ္သီး တျခမ္းစာမွ် စားၿပီး က်င့္ႀကံေနၾကတဲ့ တပည့္ေတြ၊ တခ်ိဳ႕အိမ္ေတြက စားဦးစားဖ်ားကို ပုဂံလုံးေလးနဲ႔ ထည့္ထားၿပီး ၾကြလာတဲ့ ကိုယ္ေတာ္ကို
လႉေလ့ရိွတယ္။ အဲဒါေလးမွ်ကို ဘုဥ္းေပးၿပီး က်င့္ႀကံေနၾကတဲ့ တပည့္ေတြ ရိွတယ္တဲ့။
အဲဒီ တပည့္ေတြက ငါ့ကို ဘယ္ၾကည္ညို ေလးစားႏိုင္မလဲတဲ့။ သူတို႔က ငါ့ထက္ စားတာ
နည္းတယ္။ ၿခိဳးၿခံၿပီး က်င့္တယ္တဲ့။ ဒါ့ေၾကာင့္လည္း မဟုတ္ဘူးလုိ႔ မိန္႔တယ္။

အဝတ္သကၤန္းနဲ႔ ပတ္သက္လို႔လည္း သုသာန္သခ်ႋဳင္း အမိႈက္ပုံေတြက အဝတ္စုတ္ေတြကို
ခ်ဳပ္ဆုိးထားတဲ့ ပံသူကူသကၤန္းတမ်ိဳးထဲဝတ္ၿပီး ရာသက္ပန္ က်င့္ႀကံေနတဲ့ ငါ့ထက္ ၿခိဳးၿခံတဲ့
တပည့္ေတြ ရိွတယ္။ ငါကမွ သူေဌးေတြ မင္းေတြက လႉတဲ့ သကၤန္းေကာင္းေတြကုိ ဝတ္
ေသးတယ္။ သူတို႔က မဝတ္ၾကဘူး။ အဲဒီ တပည့္ေတြကလည္း ငါ့ကို ဘယ္ ၾကည္ညိုေလးစား
ၾကမလဲတဲ့။ အဲဒီသကၤန္း ၿခိဳးၿခံလုိ႔လည္း မဟုတ္ဘူးလုိ႔ မိန္႔တယ္။

ဆြမ္းနဲ႔ပတ္သက္ရင္လည္း အိမ္ေတြမွာ ပင့္ဖိတ္လႉတဲ့ဆြမ္းကို လက္မခံပဲ တသက္လုံး ဆြမ္းခံ
စားတဲ့ ငါ့တပည့္ေတြ ရိွတယ္။ ငါကေတာ့ အိမ္ေတြက လာပင့္ရင္ ၾကြၿပီး ေကာင္းတာေတြ
ဘုဥ္းေသးတယ္။ တကယ္လို႔ ဆြမ္းမွာ ေရာင့္ရဲလို႔ ဆုိရင္ အဲဒီ ငါ့တပည့္ေတြက ငါ့ကို ဘယ္ ၾကည္ညိုေလးစားမလဲ အဲဒါလဲ မဟုတ္ဘူးလုိ႔ မိန္႔တယ္။

ေက်ာင္းနဲ႔ ပတ္သက္ရင္လည္း ငါ့တပည့္ေတြထဲမွာ မိုးေလးလက လြဲၿပီး က်န္တဲ့ ၈,လ လုံး
လုံး အမိုးအကာရိွတဲ့ ေနရာေတြမွာ မေနပဲ သစ္ပင္ ဝါးဝင္ ေတာေတာင္ေတြမွာ(ရုကၡမူ၊ အေဗၻာကာသိကဓုတင္) က်င့္ႀကံအားထုတ္ေနၾကတဲ့ ငါ့တပည့္ေတြ ရိွတယ္။ ငါက သူတုိ႔ လုိ ေနတာမဟုတ္ဘူး။ လွပေကာင္းမြန္တဲ့ ဂႏၶကုဋီလို ေက်ာင္းႀကီးေတြမွာ ေနတာတဲ့။
ဒါေၾကာင့္ ေနစရာနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ေရာင့္ရဲလို႔ဆိုရင္ အဲဒီ တပည့္ေတြက ငါ့ကို ဘယ္ ၾကည္
ညိုလိမ့္မလဲလို႔ မိန္႔တယ္။

ေနာက္ ဘယ္သူနဲ႔မွ ေရာေႏွာ မေနလို႔လုိ႔ ေျပာတယ္။ ဒါလည္း မဟုတ္ေသးဘူး။ ငါ့တပည့္
ေတြထဲမွာတဲ့ လျပည့္လကြယ္ေန႔မွာ ဥပုသ္ျပဳဖို႔ သံဃာ့အလယ္ကုိ လာတာကလြဲၿပီး ဘယ္သူ
နဲ႔မွ အေတြ႔မခံပဲ အစြန္အဖ်ားက်တဲ့ ေတာေတာင္ထဲမွာ ဧကစာရီ က်င့္ေနတဲ့ သူေတြရိွတယ္။
(အရညက) အဲဒီလုိ ဘယ္ပရိသတ္နဲ႔မွ မေရာပဲ အေတြ႔မခံပဲ ေနတဲ့၊ ငါ့ထက္သာတဲ့ တပည့္
ေတြက ငါ့ကို ဘယ္ ၾကည္ညိုလိမ့္မတုန္းလုိ႔ ျမတ္ဗုဒၶက မိန္႔ေတာ္မူတယ္။

အဲဒီေတာ့ သကုလုဒါယီပရိဗုိဇ္ႀကီး ထင္ေနတဲ့ အခ်က္ငါးမ်ိဳးလုံးက ငါ့ကုိ တပည့္ေတြက
ေလးစားၾကည္ညိုတဲ့ အခ်က္ေတြ မဟုတ္ဘူး။

ငါ့တပည့္ေတြက ငါ့ကို ၾကည္ညုိေလးစားတဲ့ အခ်က္ ငါးမ်ိဳး ရိွတယ္လုိ႔ မိန္႔ၿပီး ျမတ္ဗုဒၶက…

တပည့္တို႔က ဆရာမ်ား၊ ေခါင္းေဆာင္လုပ္သူမ်ားအေပၚမွာ ေလးစားရိုေသ ၾကည္ညုိႏိုင္
ေစတဲ့ မွတ္သားစရာ ေကာင္းတဲ့ အရည္အခ်င္း ဂုဏ္ရည္မ်ားကို ဒီလို ထုတ္ေဖာ္ ေဟာ
ၾကားတယ္။

ငါ့ကုိ ငါ့ရဲ႕တပည့္ေနာက္လုိက္ေတြက ဘာ့ေၾကာင့္ ေလးစားၾကည္ညုိတာလဲ ဆိုရင္တဲ့…။

(၁) ငါ့ကို တပည့္ေတြက ရိုေသေလးစားတာဟာ ငါ့မွာ အဆင့္ျမင့္တဲ့ ကုိယ္က်င့္တရား
အဓိသီလက လုံးဝ ေျပာစရာမရိွေအာင္ ငါ့မွာရိွတယ္။ ဒါကုိ သိလို႔ ငါ့တပည့္ေတြက ငါ့ကို
ေလးစားၾကတာ။ ဒါ ေခါင္းေဆာင္ လုပ္သူတုိင္းမွာ အဘက္ဘက္က ပ်က္ျပားမႈ မရိွတဲ့ ကုိယ္က်င့္တရားရိွမွ ေနာက္လုိက္ ငယ္သားေတြက ေလးစားမွာ ျဖစ္တယ္။

(၂) အဘိကၠႏၱဉာဏဒႆန-သာမန္ပုဂၢိဳလ္ေတြထက္ စူးရွ ထူးျခားတဲ့အျမင္ ရိွလုိ႔၊ ပစၥဳပၸန္ အတိတ္အနာဂတ္ဆိုတဲ့ ကာလသုံးပါးနဲ႔ ေဝေနယဇၩာသယ ပုဂၢလဇၩာသယလို႔ေခၚတဲ့ သတၱဝါေတြရဲ႕စိတ္ေနစိတ္ထား အလုိဆႏၵမ်ားနဲ႔ ဉာဏ္ရည္ ဉာဏ္ေသြးမ်ားကုိပင္ ထူးျခား
စြာ စြမ္းရည္ျမင့္မားတဲ့ ႏိႈ္င္းဆေတြးေတာ ဆင္ျခင္သိျမင္ႏိုင္တဲ့ အျမင္မ်ိဳးရိွေနလို႔ တဲ့။
အရွင္သာရိပုတၱရာလုိ ပုဂၢိဳလ္ေတာင္မွ သုဝဏၰကာရပုတၱ ေရႊပန္းတိမ္သည္ရဲ႕သားရဟန္းေလး
ကို ကမၼ႒ာန္းေပးတဲ့အခါမွာ ရာဂမ်ားတတ္လို႔ တြယ္တာမႈေတြ အားႀကီးလိမ့္မယ္လုိ႔ ေတြးၿပီး အသုဘကမၼ႒ာန္း ေပးလုိက္ၿပီး ၄-လ အားထုတ္လုိက္တာ သမာဓိေတာင္ မရႏိုင္ဘူး။ ျမတ္
ဗုဒၶဆီကိုေရာက္ေတာ့ ကမၼ႒ာန္းကို ေျပာင္းေပးလုိက္ေတာ့ ခ်က္ခ်င္း ရဟႏၱာျဖစ္သြားတယ္။
အဲဒီလို အျမင္မ်ိဳး ျမတ္ဗုဒၶနဲ႔ တူတဲ့လူ မရိွဘူး။ အဲဒီအခ်က္ေၾကာင့္လည္း အရွင္သာရိပုတၱ
ရာလို ပညာထက္တဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြကအစ ဗုဒၶကို ၾကည္ညို ေလးစားၾကတယ္ တဲ့။
ဆရာဆုိတာ တပည့္ေတြထက္ ေတြးေခၚေျမာ္ျမင္မႈနဲ႔ ဆုိင္ရာ အသိဉာဏ္ပညာမ်ား
သာေနမွ တပည့္ေတြက ေလးစားမည္ ျဖစ္တယ္။

(၃) ပညာဉာဏ္ ႀကီးမား ထက္ျမက္မႈလို႔တဲ့၊ လူနတ္ျဗဟၼာ ဘယ္လို ပုဂၢိဳလ္မ်ိဳးကပင္ျဖစ္ေစ
ေမးျမန္းလာတဲ့ ျပႆနာေပါင္းစုံရဲ႕အေျဖကို ေမးလာသူ စိတ္တုိင္းက် ႏွစ္သက္မႈ ျပည့္စုံၿပီး
ေက်နပ္မႈရေအာင္ ေျဖၾကားႏိုင္တဲ့ အသိဉာဏ္ပညာနဲ႔ ျပည့္စုံမႈကလည္း တပည့္မ်ားရဲ႕ၾကည္
ညုိ ေလးစားမႈ ရဖုိ႔ရန္ တခုပဲျဖစ္တယ္တဲ့။

(၄) ေလာကရဲ႕အမွန္တရား သစၥာေလးပါးနဲ႔ ပတ္သက္လာတဲ့ ေမးခြန္းေတြ၊ ဒုကၡေရာက္လာ
လုိ႔ ဒုကၡျဖစ္ျခင္းရဲ႕အေၾကာင္း သိခ်င္လုိ႔ စတာေတြ၊ အရိယသစၥာနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ေမးလာတဲ့
ေမးခြန္းေတြကုိ ဆိုရင္ အားလုံးရဲ႕ စိတ္ထဲ အသိထဲမွာ ရွင္းလင္း ေက်နပ္သြားေအာင္ ေျဖျပ သြားႏိုင္တယ္။ ေလာကမွာ အမွန္လုိ႔ ယူဆေျပာဆုိတာေတြဟာ ႏိႈင္းယွဥ္ေထာက္ဆ ျပလုိက္
ရင္ ယုတၱိမရိွပဲ ျဖစ္သြားတဲ့အတြက္ သစၥာလုိ႔ ဆုိလို႔မရေတာ့ပဲ ျဖစ္သြားတာေတြရိွတယ္။
ျမတ္ဗုဒၶရဲ႕ အရိယသစၥာဆုိတာ တကယ္မွန္ကန္လို႔ အမွားဆုိတာ ေထာက္ျပစရာ မရိွဘူး။
(လယ္တီ ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး ေရးထားတဲ့ သဘာဝသစၥာ၊အရိယသစၥာ၊ပရမတၳသစၥာ
ဆုိတဲ့ ခြဲျခားခ်က္ေတြမွာ ထင္ရွားရိွသည္။)အဲဒီ အရိယသစၥာဆုိတဲ့ သစၥာေလးပါးတရားကို
ခြဲျခားသိျမင္ေအာင္ ေဟာၾကားႏုိင္လုိ႔လဲ တပည့္ေတြက ရုိေသေလးစားၾကတာတဲ့။
(ဒါက သာဝကေတြရဲ႕အရာမဟုတ္၊ ျမတ္ဗုဒၶကိုယ္တုိင္သာ သိျမင္ေဟာႏုိင္တာ)

(၅) ငါ့ရဲ႕သာသနာမွာ အဆင့္ဆင့္ က်င့္ႀကံအားထုတ္မႈ ပဋိပဒါမ်ားရိွေလသည္။အဆင့္
အေနနဲ႔ ခြဲရင္ ၁၉ ဆင့္ ရိွတယ္ဆုိၿပီး ျမတ္ဗုဒၶက ပိုင္းျခားၿပီး ေဟာျပတယ္။
အဲဒီ က်င့္စဥ္ ၁၉ မ်ိဳးရဲ႕အက်ဥ္းကေတာ့…
၁။ သတိပဌာန္၊ကာယ,ေဝဒနာ,စိတၱာ,ဓမၼာႏုပႆနာဆုိၿပီး သတိကုိ အဦးထားၿပီး ေဟာေပ
မယ့္ မဂၢင္ရွစ္ပါးအထိ အကုန္ပါလို႔ ဒုကၡၿငိမ္းရာ မဂ္ဖိုလ္ကုိ ရႏိုင္တယ္။
၂။ သမၼပၸဓာန္၊ ၃။ ဣဒၶိပါဒ္၊ ၄။ ဣေျႏၵ၊ ၅။ ဗိုလ္၊ ၆။ ေဗာဇၩင္၊ ၇။ မဂၢင္ဆုိတဲ့ ေဗာဓိပကၡိယ
တရား ၃၇ ပါးပဲ။ ဒါေတြကို တခုစီ ဘာကိုပဲ က်င့္က်င့္ သူတုိ႔ရဲ႕လမ္းဆုံးက အရဟတၱဖိုလ္ နိဗၺာန္အထိ ေပါက္ေရာက္မွာခ်ည္းပဲျဖစ္တယ္။
ဆုိလိုတာက ဘယ္လမ္းက သြားသြား အရဟတၱဖိုလ္ နိဗၺာန္ကို ဆိုက္ေရာက္သြားတာခ်ည္းပဲ။
လမ္းမွန္ဖို႔ပဲ အဓိကပါ။ ဒီအက်င့္ေတြနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ လမ္းေခ်ာ္သြားတယ္ဆုိတာ မရိွခဲ့လုိ႔ တပည့္ေတြက ေက်နပ္ၾကတယ္တဲ့။
(ေရႊတိဂုံဘုရားေပၚကို မုခ္ေလးခုတြင္ ဘယ္မုခ္က တက္တက္ ေရာက္ႏိုင္သလို
လမ္းမွားသြားရင္ေတာ့ မေရာက္ေတာ့သလိုပဲ။ လမ္းတည့္ေနဖို႔သာလိုအပ္)

၈။ ဝိေမာကၡ ၈ ပါး၊ ၉။ အ ဘိဘာယတန ၈ ပါး။ ၁၀။ ကသိဏာယတန ၁၀ ပါး၊
၁၁။ စ်န္ေလးပါး၊(ဒါေတြကလဲ သမာဓိမွ ဝိပႆနာအထိ က်င့္ရတဲ့အတြက္ မဂ္
ဖုိလ္နိဗၺာန္ကို ေရာက္တဲ့ လမ္းေတြခ်ည္းပါပဲ။

၁၂။ ဝိပႆနာ၊ ဝိပႆနာနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး နည္းနည္း မွတ္စရာေလးမ်ား ေျပာခ်င္တယ္။
ႏိုင္ငံျခားေတြမွာ အထူးသျဖင့္ ကိုးရီးယားက သံဃာတခ်ိဳ႕က အခုျမန္မာျပည္မွာ က်င့္ေန
တဲ့ ဝိပႆနာဆိုတာ ဘုရားေဟာ မဟုတ္ဘူး။ အဌကထာမွာ ေရးထားတာေတြကို က်င့္
ေနတာလုိ႔ ေျပာေနၾကတယ္။ အဲဒီေျပာတဲ့ လူေတြက ဘုရားေဟာ စာေပေတြကို ႏွံ႔စပ္
ေအာင္ ဖတ္ဖူးတာလဲ မဟုတ္၊ ဘယ္ဟာက မွားေနတာရယ္လို႔ ေထာက္ျပႏိုင္မႈလဲ မရိွျပန္
ဘူး။ ဒီလုိေတြရိွတယ္ဆုိတာ ေျပာထားတာပါ။ ဗုဒၶေဟာၾကားခ်က္ေတြကို အေသအခ်ာ မေလ့လာဖူးပဲနဲ႔ ေျပာခ်က္ေဟာခ်က္ေတြ ေနာက္ပိုင္းမွာ ပိုမ်ားလာလိမ့္မယ္။

အခု ဗုဒၶက ဝိပႆနာက်င့္စဥ္ကုိ ေဟာရာမွာ ဘယ္လုိ ေဟာထားလဲဆိုေတာ့ ရုပ္နဲ႔နာမ္
ခြဲခြဲျခားျခား သိျမင္ဖုိ႔ေရးအတြက္ ေဟာထားတာ တခုရိွတယ္။ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ ဆင္ျခင္ စဥ္း
စားလုိ႔ ရတယ္။ အယံကာေယာ၊ ေဟာဒီ ငါ့ခႏၶာကုိယ္ ႀကီးဟာ။ စာတုမဟာဘူတိေကာ၊
မဟာဘုတ္ ဓာတ္ႀကီးေလးပါးနဲ႔ တည္ေဆာက္၏။ ဟုတ္မဟုတ္ စဥ္းစားၾကည့္ေပါ့။ ခႏၶာ
ကို္ယ္ႀကီးထဲမွာ အသားဆုိင္တို႔လို အမာေတြ အခဲေတြက ပထဝီ၊ ေသြး သလိပ္ ႏွပ္ စတဲ့
အေရမွန္သမွ်က အာေပါ၊ ကုိယ္က အပူေငြ႔ေတြ အေအးေငြ႔ေတြက ေတေဇာ၊ လႈပ္ရွားေနတဲ့
ေလေတြက ဝါေယာ၊ ခႏၶာကုိယ္ႀကီးကုိ ဓာတ္ခြဲၾကည့္ရင္ ဒီဓာတ္ႀကီးေလးပါးနဲ႔ တည္
ေဆာက္ထားတာလုိ႔ ျမတ္ဗုဒၶကုိယ္တုိင္ ခႏၶာကုိယ္ကုိ ရႈပုံကုိ ေျပာထားတာ။
မာတာေပတၱိက သမၻေဝါ၊ အေမအေဖတို႔ရဲ႕ သုက္ေသြးကုိ မွီၿပီး ျဖစ္လာတာ။ ဒါအမွန္ပဲ။ လူ
ေမြးတာ ဒါေတြကို မွီၿပီး ျဖစ္လာတာ။ ဖန္ျပြန္အိမ္လူသား ဖန္တီးတာလဲ ဒါေတြနဲ႔ ေပါင္း
စပ္ၿပီးမွ ဖန္တီးတာပဲေလ။ မ်ိဳးေစ့တခု ရွင္သန္ဖို႔ ေရေျမခံ ရိွရသလုိပဲ။ အျပင္ေရာက္လို႔
လူေကာင္ ႀကီးလာၿပီဆိုရင္တဲ့ ဩဒနကုမၼာသူပစေယာ၊ ထမင္း မုန္႔ေတြ စားၿပီးႀကီးလာ
တာ။ ဒါ လူတိုင္း နားလည္ေအာင္ ေဟာတာ။ ဘယ္သူကမွ ဖန္ဆင္းလုိက္လုိ႔ ႀကီးျပင္း
တာ မဟုတ္ဘူး။ ကုိယ္တုိင္ စားလုိ႔ ႀကီးလာတာ။ မစားပဲ ေနၾကည့္ပါလား။ ႀကီးလာ
ေအာင္ ဖန္ဆင္းေပးမလားလုိ႔ေလ။

အဲဒီခႏၶာကုိယ္ႀကီးက ခိုင္ၿမဲေနသလားဆုိေတာ့ အနိစၥမၿမဲဘူး၊ ေျပာင္းလဲေနတယ္။ ေျပာင္းလဲ
ေနရုံ မကဘူး။ ဥစၦာဒန.အနံအသက္ေတြ ဆိုးလာလို႔ သနပ္ခါး အေမႊးအႀကိဳင္ေတြ လိမ္း
ေပးေနရတယ္။ ဆပ္ျပာေတြနဲ႔ ေလွ်ာ္ဖြတ္ ခၽြတ္ေပးေနရတယ္။ ပရိမဒၵန.ႏွိပ္နယ္ ျပဳျပင္
ေပးရေသးတယ္။ ဒီလုိလုပ္ေပးေနလုိ႔လဲ ခႏၶာကုိယ္ႀကီးက တည္ၿမဲေနသလားဆုိေတာ့
မတည္ၿမဲဘူး။ ပရေဘဒန.ဟုိနားက ဟိုဟာျဖစ္၊ ဒီနားက ဒီဟာျဖစ္နဲ႔ ၿပိဳကြဲသြားတယ္။
ဝိဒၶံသန.ဟုိကနာ ဒီကကုိက္နဲ႔ ပ်က္စီးတဲ့ သေဘာရိွတယ္။ ဣဒဥၥ ပန ေမ ဝိညာဏံ ဧတၳ
သတိပ႒ာနံ၊ ငါရဲ႕နာမ္တရားေလးဟာ ေဟာဒီ ရုပ္ခႏၶာႀကီးမွာ မီွၿပီးေတာ့ ျဖစ္ေနတာပါ
လား။ ဆုိလိုတာက ရုပ္နဲ႔ နာမ္ကို ခြဲျပတာ။
ဥပမာ.အေသခ်ာ ထြင္း ေသြးထားၿပီး ႀကိဳးသီထားတဲ့ ပတၱျမားေလးက ႀကိဳးေလး
ကုိလဲ ျမင္ရသလုိပဲ.ရုပ္နဲ႔နာမ္နဲ႔က ဆက္စပ္ေနေပမဲ့ သဘာဝခ်င္း မတူဘူးလုိ႔ ေျပာတာ။ ပတၱျမားလုံးေလးထဲမွာ ႀကိဳးေလး ရိွေနတာကုိ ျမင္ရသလုိ ဒီရုပ္ခႏၶာကိုယ္ထဲမွာ နာမ္
တရားက ျဖစ္ေပၚလာတယ္ဆုိတာ သိရမယ္တဲ့။
ဒီလုိ ရုပ္နဲ႔နာမ္နဲ႔ ကြဲကြဲျပားျပား အနိစၥလကၡဏာ၊ ဒုကၡ,အနတၱလကၡဏာ ရႈျမင္သုံးသပ္ႏုိင္တဲ့
ဝိပႆနာျဖစ္ပုံကုိ ဒီမွာ အတုိခ်ဳပ္ေလး ေဟာတယ္။
(သာမညဖလသုတ္မွာလဲ ဒီအတိုင္းေဟာထား) အဲဒီ ဝိပႆနာကို က်င့္ျခင္းျဖင့္ လမ္း
ဆုံးျဖစ္တဲ့ မဂ္ဖိုလ္နိဗၺာန္ကို ရတာခ်ည္းပဲတဲ့။ ဒီအက်င့္ကို ေက်နပ္ၾကလုိ႔လဲ ငါ့ကို တပည့္
ေတြက ေလးစားၾကတာတဲ့။

၁၃။ ဒီလုိက်င့္ၿပီး စိတ္နဲ႔ ခႏၶာကုိယ္ကုိ လုိသလုိ ဖန္တီးႏုိင္တဲ့ မေနာမယိဒၶိအဘိညာဥ္။
ဒါလဲ အတူတူ နိဗၺာန္ထိ သြားတာပဲ။

၁၄။ ေရရိႈး မိုးပ်ံ ပုံစံအမ်ိဳးမ်ိဳး ဖန္ဆင္းႏိုင္တဲ့ ဣဒၶိဝိဓအဘိညာဥ္။ ၁၅။ ဒိဗၺေသာတ။
၁၆။ တဖက္သားရဲ႕စိတ္ ေတြးႀကံ ျဖစ္ေနပုံမ်ားကို သိႏိုင္တဲ့ ေစေတာပရိယဉာဏ္။
၁၇။ ဘဝေပါင္းမ်ားစြာကို ျပန္သိႏိုင္တဲ့ ပုေဗၺနိဝါသာႏုႆတိ၊ ၁၈။ ဒိဗၺစကၡဳဉာဏ္။

၁၉။ က်င့္တဲ့အခါမွာ ေစေတာဝိမုတၱိ စိတ္နဲ႔ကိေလသာေတြက လြတ္ေျမာက္သြား၊ ပညာ
ဝိမုတၱိ အသိပညာနဲ႔ ကိေလသာေတြက လြတ္ေျမာက္သြားလို႔ မဂ္ဖုိလ္ဆုိက္တဲ့ အာသြကၡ
ယဉာဏ္။ ဒီက်င့္စဥ္ေတြကို သမထဝိပႆနာမွ အေျခခံ ျပဳၿပီး ငါေဟာထားတဲ့ က်င့္စဥ္
ေတြအတုိင္း လုိက္နာ က်င့္ၾကလို႔ ေအာင္ျမင္ၿပီး ဒီဉာဏ္ေတြကို ရၾကတယ္။ ေအာင္ျမင္
ၿပီး ရသြားသူေတြလဲ အမ်ားႀကီးပဲ။ ဒီအက်ိဳးေတြကို လက္ေတြ႔ ခံစားရၾကရၿပီး သေဘာက်
လက္ခံတဲ့အတြက္ ငါတပည့္ေတြက ငါ့ကို ရုိေသေလးစားၾကတာလို႔ သကုလုဒါယီ ပရဗိုဇ္ ကုိ ျမတ္ဗုဒၶက ေဟာၾကားတယ္။

တခ်ိဳ႕ၾကေတာ့ လမ္းစဥ္ႀကီး ခ်မွတ္ထားၿပီး အဲဒီလမ္းစဥ္အတုိင္း မျဖစ္တာေတြက မ်ား
တယ္။ လမ္းစဥ္ ခ်မွတ္ထားတာကေတာ့ ေကာင္းတယ္။ ဒါေပမယ့္ က်င့္ေတာ့ တကယ္
ျဖစ္လာတာ မဟုတ္ဘူးတဲ့။

ျမတ္ဗုဒၶကို တပည့္ေတြက ရုိေသေလးစားတယ္ဆုိတာ တျခားအေၾကာင္းေၾကာင့္ မဟုတ္ဘူး။
အဆင့္ျမင့္တဲ့ ကိုယ္က်င့္တရား။ အရာရာကုိ စူးစူးရွရွ ျမင္ႏိုင္တဲ့ အျမင္။ ႀကီးမားတဲ့ ဉာဏ္
ပညာ။ သစၥာတရားကို ေဟာၾကားတဲ့အခါမွာ တိက် ခိုင္မာမႈနဲ႔ က်င့္စဥ္မ်ားကို က်င့္တဲ့အခါ မွာ ေအာင္ျမင္ေပါက္ေရာက္ႏုိင္တဲ့ လမ္းမွန္ေတြကို ခ်မွတ္ ေပးႏိုင္မႈဆုိတဲ့ ဒီအခ်က္ ငါးခ်က္
ဟာ တပည့္မ်ားက ျမတ္ဗုဒၶကုိ ေလးစား လုိက္နာၾကျခင္းရဲ႕အဓိက အေၾကာင္းတရားေတြ
ျဖစ္တယ္လုိ႔ ျမတ္ဗုဒၶက ရွင္းလင္းေဟာၾကားတယ္။

ဒါေၾကာင့္ သူေတာ္ေကာင္းတို႔လဲ ျမတ္ဗုဒၶကုိ ၾကည္ညိုေလးစားၾကတယ္ဆုိတာ သူမတူေအာင္

ထူးခၽြန္တဲ့ ဒီအခ်က္ေတြကို ၾကည့္,သိၿပီးေတာ့ တေလာကလုံးက ၾကည္ညိုေလးစားရတဲ့
ပုဂၢိဳလ္ထူး ပုဂၢိဳလ္ျမတ္ျဖစ္တာေၾကာင့္ ဗုဒၶရဲ႕ဂုဏ္ေတြကို အာရုံျပဳၿပီးေတာ့ ဗုဒၶခ်မွတ္
ထားတဲ့ လမ္းစဥ္အတုိင္း သစၥေလးပါး မဂၢင္တရားမ်ားကုိ က်င့္ႀကံႀကိဳးကုတ္ အားထုတ္
ၾကမယ္ဆုိရင္ ဘုရားရွင္ေဟာတဲ့အတိုင္း ဒီလမ္းေလွ်ာက္လုိ႔ရိွရင္ ဒီစခန္း ေရာက္မယ္
ဆုိတာ ယုံၾကည္ၿပီးေတာ့ ဘုန္းႀကီးတို႔တေတြ မဂၢင္ရွစ္ပါးအက်င့္တရားကို က်င့္ႀကံအား
ထုတ္ၾကရင္းျဖင့္ ေနာက္ဆုံး မိမိတို႔ ေမွ်ာ္မွန္းတဲ့ ထာဝရအၿငိမ္းဓာတ္ နိဗၺာန္ခ်မ္းသာ
ျမတ္ကို ကိုယ္စီကုိယ္ငွ ေရာက္ႏုိင္ၾကပါေစ။

(ပါခ်ဳပ္ဆရာေတာ္ Dr အရွင္နႏၵမာလာဘိဝံသ. တရားမွ ထုတ္ႏုတ္ပါသည္။)
(ေႏြႏွင္းမိုး)

Labels: ဘာသာေရး

“ သစၥာအိမ္ ”

သဗၺညူ ဗုဒၶ

Good Words

ဒီဆုိဒ္ရွင္၏ စိတ္ရင္းနဲ႔ ဆႏၵ

ကိုယ္ေရးရာဇဝင္

ရက္စြဲ

နာရီ

Followers

ဘဝသံသရာ

ဘဘ ဦးသုခ၏ .."ဘဝ သံသရာ''

ေမသက္ထားေဆြ...စႏၵကိႏၷရီ ဇာတ္ေတာ္ပါ

ေမသက္ထားေဆြ၊ ျမန္မာ့ေၾကြးေၾကာ္သံ

ေမသက္ထားေဆြ.ဂ်ပန္ျပည္ကို ေရးတဲ့စာ

ျမင့္ျမတ္သူ.. ေဖေဖသာဓုေခၚပါ

ဗုဒၶ၏ ဓမၼ အမွန္တရားကုိ ေတြ႔ျမင္ခဲ့သူ

ငါ အုိသြားေသာအခါ (အုိပယ္)

သူတို႔လို ရႊင္ျမဴးႏိုင္ပါေစ...

ေလ့လာဖြယ္ရာ ဆုိက္မ်ား

တပည့္မ်ား ရိုေသေလးစားတဲ့ ဆရာ

0 comments:

Post a Comment

ေလးဆူဓာတ္ပုံ ေရႊတိဂုံ

Myanmar flag

မဂၤလာရိွေသာ အသံမ်ား

My Shape

peace

သင္ေသသြားေသာ္...

သတိေပး စကား

ေပ်ာက္ဆုံးေနေသာ နိဗၺာန္ဘုံ

ဖြင့္မိေသာ တံခါးမ်ား

Blog Archive

လာလည္ၾကသူမ်ား

အို မိတ္ေဆြ