သဗၺညူ ဗုဒၶ
Good Words
ဒီဆုိဒ္ရွင္၏ စိတ္ရင္းနဲ႔ ဆႏၵ
ကိုယ္ေရးရာဇဝင္
- တိုးတိုး
- ဘဝဆုိတာ အၿမဲတမ္း ေျပာင္းလဲေနတယ္...၊ အမွန္တရားကလဲ ကမၻာပတ္ဖို႔ သူ႔ဖိနပ္ေလးကုိ ရွာေနတုန္းပဲ...
ရက္စြဲ
Bangkokဘဝသံသရာ
သူတို႔လို ရႊင္ျမဴးႏိုင္ပါေစ...
စမ္းေရအိုင္ထဲမွာ အလြမ္းေျပ ထိုင္ေနခ်င္လုိက္တာTuesday, May 14, 2013
မုန္တိုင္းက ေမာ့ေမာ့ တိုင္းျပည္က ေလ်ာ့ေလ်ာ့
2:34 PM | 
Posted by
တိုးတိုး
အသင္ မလာပါနဲ႔ကြယ္။
ႏွစ္ေထာင္နဲ႔ ရွစ္၊ နာဂစ္ျဖစ္ေတာ့
အျပစ္မဲ့သူ၊ သိန္းေက်ာ္လူတို႔
ကူညီသူမဲ့၊ ေသခဲ့ဖူးၿပီ။
ေရငန္လႊမ္းေတာ့၊ တသန္းေက်ာ္လူ
မ်ားျပည္သူတို႔၊ ႏူရာ ဝဲစဲြ
အပူ သည္း၍၊ ေသကြဲ ရွင္ကြဲ
ကိုယ္က်ဳိးနည္းလွ်က္၊ လယ္လည္း အိမ္လည္း ဆုံးဖူးၿပီ။
အုပ္ခ်ဳပ္သူမ်ား၊ ျပည္သူမ်ား၌
တရား မရိွ၊ ကတိမတည္
မညီ စိတ္ထား၊ ဣႆာမ်ားေတာ့
ဘုရား မခင္၊ သံဃာ ၾကဥ္၏။
ျပည္ရြာ တခြင္၊ ဤေျမျပင္၌
ငလ်င္ လုႈပ္ၿပီး၊ ေရႀကီး ေရလွ်ံ
မီးေလာင္ျပန္၏။
တဖန္ ျပည္တြင္း၊ စစ္မက္ခင္း၍
အခ်င္းခ်င္းသတ္၊ ျပည္သူ ငတ္၏။
နတ္က မကူ၊ လူက ဆူ၍
လူမ်ိဳး ဘာသာ၊ ေသြးခြဲတာေၾကာင့္
ျပည္ရြာ တလႊား၊ ရန္ပြဲမ်ား၌
လုပ္သား ျပည္သူ၊ ရဟန္း လူတို႔
အပူလုံးၾကြ၊ ေသခဲ့ၾက၏။
ရခိုင္ေျမတြင္၊ ဘဂၤါလီမ်ား
ဝင္ရမ္းကား၍၊ ျပည္ဖြားေနသူ
မြတ္စ္ျပည္သူႏွင့္၊ လူနဲ႔ ဝါဒ
ေရာေထြးရ၏။
ဟုိမွ ဒီမွ၊ တၾကြၾကြျဖင့္
ငါမွ ငါကြ၊ ဟန္ေရးျပ၍
ပြဲက လန္႔တုန္း၊ ဖ်ာခင္း ဖုံးသည့္
အုန္းအုန္း ကၽြက္သံ၊ ပြက္ေလာညံ၏။
ႏိုင္ငံတလႊား၊ လယ္ယာမ်ားလည္း
ရြာသားက လႉ၊ သူႀကီး ယူ၍
ဆူပူေအာ္သံ၊ အဖန္ဖန္ၾကား
နား၌ ခါး၏။
သားေရ ကြင္းမူ၊ လူ ဥပေဒ
က်င့္သုံး ေန၍၊ ေရေပၚဆီမ်ား
တန္ခုိးထြားကာ၊ နင္းျပားေတြသာ
အထိနာ၏။
စာ ၾကက္တူေရြး၊ ပညာေပး၍
ေမြး ႀကီး လူသာ၊ မ်ား၍ လာ၏။
သာသနာတြင္၊ ရွင္ေပၚ လူတက္
ဒိ႒ိဖက္ေတာ့၊ အဖ်က္ မိစၧာ
ေခါင္းေထာင္လာ၍၊ ျပည္ရြာ ပ်က္ေၾကာင္း
အခြင့္ေကာင္းကို၊ ေခ်ာင္းေျမာင္း ေနဟန္
ေတြ႔ရျပန္၏။
ႏိုင္ငံအတြင္း၊ ဆင္းရဲျခင္းေၾကာင့္
ေငြတြင္း နက္ကာ၊ တျပည္ လာ၍
ေငြရွာ လူသား၊ ျမန္မာမ်ားလည္း
အားရစြာ မွန္း၊ ျပည္ဝင္ခန္းကို
လွမ္းရင္း ႏြမ္းသံ၊ ၾကားရျပန္၏။
ႏိုင္ငံ စီးပြား၊ ဖြံ႔ၿဖိဳး ထြားရန္၊
ေရအား လွ်ပ္စစ္၊ ကၽြန္း သစ္ ေၾကး ဂတ္စ္
တြင္းထြက္ ေက်ာက္မ်ား၊ ပဲ စပါးႏွင့္
ေတာမ်ား ေတာင္မ်ား၊ လယ္ယာမ်ားကို
မ်ားစြာ ေရာင္းခ်၊ လုပ္ခြင့္ ရသည့္
ခရိုနီႏွင့္၊ ရီ(ရယ္)စား ငိုစား၊ ဘူစြာ မ်ားသာ
မီး မလာလည္း၊ ခ်မ္းသာဆဲတည္း။
စားၿမဲ ထမင္း၊ တနပ္ ဆင္း၍
ေလွ်ာ့ျခင္း ျပဳရန္၊ မိန္႔မွာ ျပန္လည္း၊
သူ႔ထံ ျပည့္ၿမဲ၊ ခ်မ္းသာဆဲတည့္။
မြဲသည့္ ျပည္သူ၊ ဖြင့္ဟ ပူေတာ့၊
ဆူလွ်င္ ပူလွ်င္၊ ကူညီပါမည္၊
ျမန္မာထုံးစံ၊ မသိရန္ေကာ…။
ကံဇာတာ မြဲ၊ ဉာဏ္က နည္း၍၊
အစြဲ အပူ၊ တလြဲ ယူသည့္၊
လူသတၱဝါ၊ အို ျမန္မာတို႔၊
ကံမွာ ဉာဏ္ကူ၊ ဉာဏ္ျဖင့္ ထူပါ၊
ကံ ဟူသမွ်၊ အလုပ္ ျပ၍၊
အေၾကာင္းကုိ ျပင္၊ အက်ိဳး ထင္ေအာင္၊
သင္ ငါ သူ တြဲ၊ ေခတ္ဆိုး ဝဲ ကုိ၊
လက္ၿမဲ ညီစြာ၊ ကူးခတ္ပါေသာ္၊
ေရထန္သည့္ ဝဲ ၊ ေခတ္ဆုိးထဲမွ၊
မလြဲ မေသြ၊ လြတ္ႏိုင္ေပ၏။
ေလထန္ ေလရိုင္း၊ ေရငန္ လႈိင္းမ်ား၊
တို႔တိုင္းျပည္ထဲ လာေတာ့မည္။
ေက်ာ္မိုး (စကားဝါေျမ)
Labels:
ကဗ်ာ
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
ေလးဆူဓာတ္ပုံ ေရႊတိဂုံ
Myanmar flag
My Shape
peace
သင္ေသသြားေသာ္...
လာလည္ၾကသူမ်ား
အို မိတ္ေဆြ
0 comments:
Post a Comment