“ သစၥာအိမ္ ”

"ဧည့္သည္"
•••••••••••
လာတုန္းကလည္း
တေယာက္တည္းေနာ္၊
လက္တြဲေခၚကာ၊ ေဖာ္မပါဘူး
ဥစၥာခ်ည္းႏွီး၊ တကိုယ္တည္း။

ျပန္သြားေတာ့လည္း
တေယာက္တည္းေနာ္၊
လက္တြဲေခၚကာ၊ ေဖာ္မပါဘူး၊
ဥစၥာခ်ည္းႏွီး၊ တကိုယ္တည္း။

လာၿပီးေတာ့ နား၊ မသြားေသးခင္၊
ခ်ိန္ေလးတြင္မွ၊ ဝန္းက်င္ ယွက္ႏြယ္၊
ေႏွာင္ႀကိဳး သြယ္ခဲ့။

ၿပံဳရယ္ မဲ့ငို၊ ခ်စ္မုန္း ပိုၾက
မလိုေဒါသ၊ လိုေလာဘႏွင့္
ဘဝရိပ္ၿမံဳ၊ ကႀကိဳးစံုခဲ့
ကံကုန္မိုးခ်ဳပ္၊ လက္တြဲျဖဳတ္ကာ
သုတ္သုတ္ေဆာလ်င္၊ ခရီးႏွင္သည္
ဒို႔လ်င္ ဧည့္သည္ခ်ည္းပါတကား။

ငါသည္ပင္မွ
ေခၚသူ မရွိ၊ ေရာက္လာမိစဥ္
ႏွင္သူ မရွိ၊  ျပန္ဖို႔ ရွိ၏။
ငါေနသည့္ အိမ္၊ ငါ၏ အိမ္ ဟု
ငါ့အိမ္မွာထား၊ ငါ့မယားႏွင့္
ငါ့လင္သားႏွင့္၊ ငါ့သားသမီး
ငါ့ပစၥည္း ဟု၊ ယူသည့္ စိတ္စြဲ
အမွတ္ လြဲခဲ့။
အမွန္မွာမူ
ငါလာေသာခါ၊ လက္ဗလာတည္း၊
ျပန္ရပါလွ်င္၊ လက္ခ်ည္းပင္တည္း၊
ငါ့တြင္ ကိုယ္ပိုင္ မရွိပါတကား။

လာသူလာလည္း၊ လာစမ္းပါေစ
မဆီးေလႏွင့္၊
သြားသူသြားလည္း၊ သြားစမ္းပါေစ
မတားေလႏွင့္၊
တို႔တေတြမွာ၊ သဘာဝလွ်င္
အမိရင္ဝယ္
ထြက္ဝင္ ခိုနား၊ ခရီးသြားသည့္
ဧည့္သည္ေတြခ်ည္းပါတကား...။

မင္းကြန္း တိပိဋကဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး