သဗၺညူ ဗုဒၶ
Good Words
ဒီဆုိဒ္ရွင္၏ စိတ္ရင္းနဲ႔ ဆႏၵ
ကိုယ္ေရးရာဇဝင္
- တိုးတိုး
- ဘဝဆုိတာ အၿမဲတမ္း ေျပာင္းလဲေနတယ္...၊ အမွန္တရားကလဲ ကမၻာပတ္ဖို႔ သူ႔ဖိနပ္ေလးကုိ ရွာေနတုန္းပဲ...
ရက္စြဲ
Bangkokဘဝသံသရာ
သူတို႔လို ရႊင္ျမဴးႏိုင္ပါေစ...
စမ္းေရအိုင္ထဲမွာ အလြမ္းေျပ ထိုင္ေနခ်င္လုိက္တာMonday, January 27, 2014
မိမိကိုယ္ကို မဲဇာပို႔ျခင္း
11:10 AM | 
Posted by
တိုးတိုး
မိမိကိုယ္ကို မဲဇာပို႔ျခင္း
********
တရံေရာခါ
ရာဇာေသနင္း
ေရႊစိတ္ေတာ္ႏွင့္၊ ခန္႔မသင့္၍၊
ဘုရင့္အာဏာစက္ လက္ဝဲသုႏၵရ
မင္းခ ကဗ်ာဆရာ
မဲဇာသုိ႔ ပုိ႔လုိက္သတည္း။
ငါ တမူကား
မည္သူကမွ်၊ အမိန္႔မခ်
မိမိဆႏၵျဖင့္၊ ၿမိဳ႕ျပမွ ခြာ
မဲဇာသုိ႔ သြားေနလုိက္သည္။
ေခတ္သစ္ မဲဇာ
ထုိေနရာကား၊ ကတၱရာလမ္းမွ
ေ၀းကြားလွလ်က္၊ လယ္ကြင္းတဘက္
တဘက္မွာေတာ၊ ေတာင္တေၾကာႏွင့္
အေျပာက်ယ္စြာ၊ ေကာင္းကင္ျပာႏွင့္
ဘယ္မွာၾကည့္ေလ၊ စိမ္းျမေၾကြႏွင့္
ေရကန္အတြင္း၊ ေနႏွစ္စင္းတည္း။
ထြက္စ ပုလဲ၊ ဝင္က ေရႊဝါ
ေနစၾကာ လစၾကာ၊ ေရကန္သာတြင္
ဖန္လႊာ မွန္လႊာ၊ ေရကန္သာတြင္
စၾကာမွန္ေျပာင္း လွည့္လည္လ်က္။
ၾကယ္ လ၊ ေနႏွင့္
ေရေျမေကာင္းကင္၊ သစ္ပင္ေတာေတာင္
အေမွာင္ အလင္း၊ နဂုိရင္းျဖင့္
ဖုံးျခင္းမရွိ၊ ကြယ္ျခင္းမရွိ
ပကတိအျဖစ္၊ ရုိးေျဖာင့္လွစ္ျပ
အစစ္အမွန္၊ အရုိးခံလွ်င္
သဘာဝ၏ ဟန္အတုိင္း။
တေနရာတြင္
ေရွ႕မွာလယ္ကြင္း၊ ေရဆင္းေခ်ာင္းစပ္
ေကြ႔ပတ္ေခြရစ္၊ လိႈင္ျမစ္သုိ႔ ထြက္
လယ္ကြက္ ကန္သင္းၾကား၊ ျဖတ္သန္းသြားရာ
ငါးမ်ား ခုန္ထြက္၊ ဂဏန္းတက္ၾက
ေရစအုိင္နား၊ ခ်ဥ္ေပါင္ခါးျပင္
လယ္ကန္စြန္းပင္၊ စားခ်င္ ခူးသြား
ဖထီး စကား၊ ၾကားရေလျပန္
သူ႔ ဆီးၿခံ အေပါက္၊ တေခၚေလာက္ေဝး
ရႊံ႕ေစးလမ္းမွ၊ ေလွ်ာက္ခဲ့ရသည္
ေအးခ်မ္းေပစြ။
မုိးသက္ေလဆင္
ေရျပင္လယ္ကြင္း၊ ေရႊေရာင္ ေငြေရာင္
ျမေရာင္ စိန္ေရာင္၊ တိမ္ေတာင္ ရိပ္ထင္
စိမ္းမွ်င္စန၊ ျမတုံးေမွ်ာတင္
ေန႔တြင္ ဖိတ္လက္၊ ညတြင္ မိႈင္းျမ
လမႈန္ ၾကယ္မႈန္၊ စံပယ္စုံ ကန္စြန္းငုံ
ျဖဴငုံ လူးလြန္႔
ေရတြင္ကူးခပ္၊ တဖ်တ္ဖ်တ္တည့္
ေရစပ္လယ္ခင္း၊ ျဖဴေဖြးၾကြ။
ေကာက္စုိက္ခ်ိန္တြင္
ေရျပင္ေဖြးေဖြး၊ မုိးရိပ္ေျပးလႊား
ေန႔စားလုပ္သား၊ ေကာက္စုိက္သမမ်ား
လႈပ္လႈပ္ရြရြ၊ ထဘီတုိ မ
ဂဒူးေဆာင္းၾက၊ ခေမာက္ေဆာင္းၾက
ကားခ်ပ္ ျခယ္သ၊ ဘဝရသ
လွပေပစြ။
ေန႔အခါတြင္၊ ဟင္းလင္းျပင္မုိ႔
ေလထန္းျပင္းျပင္း၊ ရုိက္ခတ္ထုတ္ခ်င္း
ႏႈတ္သီးေကာက္စြ၊ ေျမမြျခစ္ကာ
အစာရွာၾက၊ ေအာ္ျမည္ၾကႏွင့္
ဘဲတမလည္း၊ ေရစေခ်ာင္းတိမ္
ျမည္က်ဴးသံယွက္၊ ၾကက္သံ ဘဲသံ
ညယမ္တြင္ကား၊ ဖားေအာ္သံကား
ပုိးမႊား ပုစဥ္းသံ၊ ပရစ္သံတုိ႔
တရံမဆိတ္၊ ေတာသံခိပ္မွာ
သာယာေပစြ။
ဤမဲဇာကြ်န္း
စခန္းသာေမာ၊ ေက်းလက္ေတာတြင္
ငါလွ်င္ ေမြ႔ေပ်ာ္၊ တကုိယ္ေတာ္တည့္
ေရးေဖာ္ မရွိ၊ ဖတ္ေဖာ္ မရွိ
ေဝဖန္သူ မရွိ၊ တုိက္ခုိက္သူ မရွိ
အမိန္႔ မရွိ၊ ေလွ်ာက္လႊာ မရွိ
ငါ့ကို မသိ၊ ငါ့စာ မသိ
အမုန္း မရွိ၊ စစ္ပြဲ မရွိ
ပကတိထင္ဟပ္၊ စိမ္းရုိင္းလတ္ဆတ္
လြတ္လပ္နယ္ေျမ၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေျမ။
(ဒဂုံတာရာ)
(မုိးေဝ၊ ၾသဂုတ္၊ ၁၉၈၆)
Labels:
ကဗ်ာ
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
ေလးဆူဓာတ္ပုံ ေရႊတိဂုံ
Myanmar flag
My Shape
peace
သင္ေသသြားေသာ္...
လာလည္ၾကသူမ်ား
အို မိတ္ေဆြ
0 comments:
Post a Comment