“ သစၥာအိမ္ ”

 (ပညာေရးႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍ ယူဆခ်က္မ်ား)

လက္ခုပ္သည္ ႏွစ္ဖက္တီးမွ ျမည္သလို ပညာေရးတြင္လည္း သင္ၾကားပို႔ခ်သူ၊ သင္ယူသူ
ႏွစ္ဦးႏွစ္ဖက္ ႀကိဳးစား သင္ၾကားပါမွ ေအာင္ျမင္ႏိုင္သည္။အထက္က ပညာေရးအရာရိွ
ႀကီးမ်ားမွသည္ ေအာက္ေျခရိွ မူလတန္း ေက်ာင္းသားထိတိုင္ ကိုယ့္တာဝန္ကိုယ္ ေက်ပြန္
မွသာ ကမၻာနဲ႔ ရင္ေဘာင္တန္းႏိုင္ေသာ ပညာေရးအဆင့္အတန္း ရရိွမည္ျဖစ္သည္။
ခိုင္မာက်စ္လစ္သည့္ ပညာေရးစီမံကိန္းမ်ား ခ်မွတ္ကာ အားလံုး အေကာင္အထည္ေဖာ္
ရမည္ျဖစ္သည္။

ကိုယ့္ဌာေနမွာ မသင္ၾကားႏိုင္သည့္ ဘာသာရပ္မ်ားကို ႏိုင္ငံျခားေက်ာင္းမ်ားသို႔ ပညာေတာ္ သင္မ်ား ေစလႊတ္ကာ ပညာေရးကို အဆင့္ျမင့္သထက္ျမင့္ေအာင္ ႀကိဳးပမ္းေဆာင္ရြက္သင့္
သည္။ ေရျမင့္မွ ၾကာတင့္မည္ျဖစ္သလို ပညာေရးေကာင္းမွသာ လူေနမႈအဆင့္အတန္း
ျမင့္မားကာ ယဥ္ေက်းလိမၼာ၍ သိကၡာရိွေသာ လူ႔အဖြဲ႔ အစည္းျဖစ္မည္ ျဖစ္သည္။
ကၽြန္ေတာ္တို႔ႏိုင္ငံ၏ ပညာေရးအေျခအေနကို ျပန္လွန္ သံုးသပ္ၾကည့္ဖို႔ မ်ားစြာလိုေလသည္။

(ပိုတာ၊ www.maukkha.org ၊ ၂၀၀၅)

ခႏၶာကိုယ္ႀကံ့ခိုင္က်န္းမာေအာင္ ဘယ္လိုတည္ေဆာက္ရမယ္။ လူမႈေပါင္းသင္း ဆက္ဆံေရး
ဘယ္လို ဖြံ႔ၿဖိဳးေအာင္ လုပ္ရမယ္။ အခ်င္းခ်င္းဆက္သြယ္ဖို႔ ဘာသာစကား ဖြံ႔ၿဖိဳးေအာင္ ဘယ္လိုေလ့က်င့္ရမယ္။ ေတြးတတ္၊ ေခၚတတ္၊ တီထြင္ဖန္တီး တတ္ဖို႔အတြက္ ဉာဏ္ရည္
ဖြံ႔ၿဖိဳးေအာင္ ဘယ္လိုေလ့က်င့္ပ်ိဳးေထာင္ ရမယ္ဆိုတာ ပညာေရးပါ။ ဒီလိုအေျခခံ
ေကာင္းေတြ ရႏိုင္မယ့္ ေနရာေတြကိုသာ မိမိရဲ႕သားသမီးေတြကို အပ္ႏွံ သင္ယူ
ေစသင့္တယ္။

(ေက်ာ္ဆန္း၊ http://news.mmsy.info ၊ ၁၆  ၾသဂုတ္ ၂၀၁၂)

ပညာေရးတြင္ ႏိုင္ငံ့လိုအပ္ခ်က္ ဆိုသည္ထက္ ကမၻာ့ လိုအပ္ခ်က္ကို အဓိကထားသည္။ ကိုယ့္တိုင္းျပည္ထက္ အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာကို ေမွ်ာ္ၾကည့္တတ္သူမ်ား ျဖစ္လာေရး ဦးစားေပး
သည္။ အဆင့္ျမင့္ နည္းပညာမ်ားျဖင့္ ကမၻာသစ္ႏွင့္ ကြန္ရက္ ခ်ိတ္ဆက္ထားႏိုင္သျဖင့္
လည္း မိမိကိုယ္မိမိ အၿမဲတမ္း အဆင့္ျမႇင့္ႏိုင္ရန္ အားထုတ္ေနၾကရသည္။

ႏိုင္ငံေတာ္က ပညာေရးကို အဆံုးအျဖတ္ေပးကာ ကိုင္တြယ္ေနျခင္းထက္ ပညာေရးကို
သူ႔အပိုင္း၊ သူ႔က႑၊ သူ႔အဖြဲ႔အစည္းမ်ား၏ လိုအပ္ခ်က္အရ ပိုင္းျဖတ္ျခင္းကို ခံၾကရမည္။
စာေမးပြဲစနစ္ ရွိေကာင္း ရွိႏိုင္ေသာ္လည္း မလိုအပ္သည့္ ေဘာင္မ်ားျဖင့္ အတားအဆီး
မျဖစ္ေစရန္ အဓိကထားသည္။
အေရအတြက္ထက္ အရည္အခ်င္းအမွန္ကို ေဖာ္ထုတ္ၿပီးမွ စစ္ေဆးလက္ခံသည့္
ပညာေရးကို ၂၁ ရာစု ပညာေရးဟု ေခၚပါသည္။ အရည္အခ်င္း အမွန္ကို ေဖာ္ထုတ္
ႏိုင္စြမ္းရွိသူတို႔ ပညာေခတ္ကို ေမွ်ာ္လင့္မိပါသည္။

(တင္ညႊန္႔၊ ျမန္မာအင္ဒီပဲန္ဒင့္ ဂ်ာနယ္၊ ၂၂ စက္တင္ဘာ ၂၀၁၂)

စာသင္ခန္းထဲသုိ႔ အာဏာ၏ အရိပ္မ်ား လႊမ္းမုိးလာျခင္းျဖင့္ ပညာေရးေလာကသည္လည္း အျခားေသာ ေလာကမ်ားႏွင့္အတူ ဆြံ႔ အ ႀကံဳလွီ ညႇိဳးႏြမ္း ေျခာက္ေသြ႔သြားခဲ့ရျခင္းျဖစ္ပါ
သည္။ အလြတ္က်တ္ထားသည္ကုိ တေသြမတိမ္း ျပန္႐ြတ္ျပ ျပန္ေရးျပသည္ကုိ Factual
Recall ဟု ေခၚဆုိရာ ထုိ ဖက္က်ဴရယ္ရီေကာလ္သည္ Reasoning Power ေခၚဆင္ျခင္
ျခင္း၏ ရန္သူ၊ Critical Thinking ေခၚ ေဝဖန္သုံးသပ္ျခင္း၏ ရန္သူ၊ Decision Making
ေခၚ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ခ်ျခင္း၏ ရန္သူ၊ Problem Solving ေခၚ ျပႆနာေျဖရွင္းျခင္း၏
ရန္သူပင္ျဖစ္ပါသည္။

(ေမာင္သာခ်ဳိ၊ ေမာကၡပညာေရးမဂၢဇင္း၊ ၁၃ ေအာက္တုိဘာ ၂၀၁၂)

ဒီမိုကေရစီစနစ္မွာ ရာထူးေကာင္းေကာင္း လိုခ်င္ရင္ အရည္အခ်င္းေကာင္းေကာင္း ရွိရ
မွာပါ။ အရည္ခ်င္းေကာင္းဆိုတာ ေခတ္မီတဲ့ ပညာေရးစနစ္မ်ဳိးႏွင့္ ေခတ္ပညာမ်ားကို
သင္ယူခြင့္ ရၿပီး၊ ထိုပညာ(ဘြဲ႔ဒီဂရီ)ျဖင့္ အလုပ္ခြင္၌ ယုံၾကည္ခ်က္အျပည့္ျဖင့္ အလုပ္
လုပ္ျပႏိုင္ျခင္းပါ။ ထိုကဲ့သုိ႔မဟုတ္ပဲ ျမန္မာလူမ်ဳိးအမ်ားစုရဲ့ ပညာေရးအဆင့္အတန္းမ်ား
ဟာ လြန္စြာ နိမ္႔က်ေနမည္ဆိုလွ်င္ ဒီမိုကေရစီစနစ္အရ ႏိုင္ငံတကာႏွင့္ ယွဥ္တဲ့
လုပ္ငန္းကိုင္ငန္း အခြင့္လမ္းေတြ ပြင့္လန္းလာလို႔ အလုပ္ခန္႔ရာမွာ ျမန္မာလူမ်ဳိးမ်ား
(တုိင္းရင္းသားအားလုံး အပါအဝင္)ကို ဘယ္ေနရာမွာ ဘယ္ရာထူးမ်ဳိးနဲ့ ခန္႔အပ္ႏုိင္ၾက
မလဲဆိုတာ ႀကိဳတင္စဥ္းစားႏိုင္ၾကဖို႔ပါ။

(ေဒါက္တာဓမၼပိယ (I.T.B.M.U) ၊ မိုးမခ ၊ ၁၉ ေအာက္တုိဘာ ၂၀၁၂)

ဒီပညာေရးစနစ္ကေန ႀကီးပ်င္းလာတဲ႔ က်ေနာ္တို႔ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းႀကီး ဆိုရင္ေရာ

ေျပာစရာေတာ႔ ရွိပါတယ္။ "မင္းႀကံဳဘူးတဲ႔ အေတြ႔အႀကံဳနဲ႔ လူတိုင္းကို မခ်ိန္ထိုးနဲ႔"

ဆိုတဲ႔ စကားပါ။ ဆရာဆရာမေတြ တေယာက္မွ အရည္အခ်င္း မရွိဘူးလို႔ေတာ့

သိမ္းႀကံဳး ေျပာလို႔ေတာ့ မရပါဘူး။ သို႔ေသာ္လည္း အမ်ားစုက ေက်ာင္းသားေတြ

အေပၚ အာဏာရွင္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးစနစ္နဲ႔ပဲ ကိုင္တြယ္ေနတယ္ဆိုတာ ဝန္ခံရမွာပဲ။

သင္ရိုးညႊန္းတမ္းေတြ အကုန္ေျပာင္းၿပီး က်ေနာ္တို႔ ပညာေရးစနစ္ေျပာင္းေနပါၿပီလို႔

ေရွးက ဝန္ႀကီးေတြ အားလံုး တေလသံတည္း ထြက္ခဲ႔တယ္။

သင္ရိုညႊန္းတမ္းေတြက အေရးႀကီးသလား၊ သင္ၾကားေရး စနစ္ေတြက အေရးႀကီးလား။

ဒါကို အခု ပညာေရးစနစ္ ေျပာင္းလဲမယ္ဆိုတဲ႔ လူႀကီးေတြ ထည့္စဥ္းစားဖို႔ လိုေနၿပီ။

လူလားေျမာက္စ အသက္ ၅.ႏွစ္ အရြယ္ေလာက္ကတည္းက အရိုးစြဲသြားေစမယ့္

အေၾကာက္တရားေတြဟာ အဲဒီ ႀကိမ္လံုးသံေတြက လာတာပဲ။
ဒီေန႔ေခတ္မွာ လံုးဝ မရွိသင့္ေတာ့ပါဘူး။ ဒါဟာ အၾကမ္းဖက္မႈပဲ။၊ ဘယ္သူမွားမွား ဘယ္သူ
မွန္မွန္ ကိုယ္ထိလက္ေရာက္ က်ဴးလြန္မႈဟာ အၾကမ္းဖက္မႈပဲ။ ခံရသူဘက္ကို အကာအကြယ္
ေပးမယ့္ ဥပေဒေတြလည္း ခိုင္ခိုင္မာမာရွိသင္႔ေနၿပီ။ အာဏာရွင္စနစ္ကို အမွန္တကယ္သာ နိဂံုးခ်ဳပ္ခ်င္တယ္ ဆိုရင္ေတာ့ စာသင္ေက်ာင္းေတြကေန အာဏာရွင္ေလးေတြ ေမြးထုတ္
ေနမႈကိုလည္း ခ်က္ခ်င္း ရပ္တန္႔ရပါေတာ့မယ္။

(ေက်ာ္စြာ၊ ဖဘ၊ ၂၄ ေအာက္တိုဘာ ၂၀၁၂ / လြင္ေအာင္စိုး)